حمایت جامعه محور از یک رویکرد مبتنی بر جامعه در برنامه ریزی، به‌طور خاص برای رسیدگی به مسائل حمایتی با مشارکت گروه‌های متأثر در تمامی مراحل شامل: ارزیابی، تشخیص، اولویت‌بندی، طراحی، اجرا، پایش و ارزیابی بهره می‌برد.
علاوه بر این، ضروری است که این قبیل تحلیل‌های جریان سازیِ حمایتی از منظر سن، جنسیت و تنوع اجرا شود تا از برابری جنسیتی و شامل شدن زنان، مردان، دختران و پسران در تمام سنین با پیشینه‌های متنوع اطمینان حاصل گردد.
این رویکرد از تعیین سرنوشت و ظرفیت جامعه حمایت می‌کند، تأثیر بلندمدتی داشته و منجر به وابستگی کمتر به عوامل خارجی می‌گردد و اثبات شده که از منابع موجود به‌طور مؤثرتری استفاده می‌شود. با به کار گیری این رویکرد، کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در ایران قصد دارد با قرار دادن جوامع پناهندگان در مرکز برنامه‌‌ریزی آنان را توانمند کند.
کمیساریا به ارتباط با جوامع و دخیل کردن آنها به عنوان شرکای برابر در ارزیابی، طراحی و اجرای فعالیت‌ها و پروژه‌ها در همکاری با شرکای دولتی محلی ادامه می‌دهد. این فعالیت‌ها به رسیدگی به مسائلی که توسط خود جوامع شناسایی و اولویت‌بندی شده‌اند، نظیر موارد مربوط به کودکان کار و کودکان بازمانده از تحصیل، حمایت از همزیستی مسالمت‌آمیز، و تعامل با پناهندگان آسیب‌پذیر از جمله افراد دارای معلولیت کمک می‌کند.
نهایی‌سازی و به کارگیری راهبردِ حمایت جامعه محور و دسترسی به مناطق شهری (2024-2023)، نقطه عطفی برای ایجاد و نظام‌بندی رویکرد جامعه‌محور درفعالیت‌های کمیساریا در ایران خواهد بود.