بیانیه خبری: کمیساریا نسبت به افزایش خشونت و نقض حقوق بشر در مرزهای اروپا هشدار می دهد

کمیساریا، آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد، از افزایش تعداد حوادث خشونت آمیز و نقض جدی حقوق بشر علیه پناهندگان و مهاجران در مرزهای مختلف اروپا، که چندین مورد آن منجر به تلفات جانی غم انگیزی شده است، عمیقاً ابراز نگرانی می کند.

علی رغم درخواست‌های مکرر نهادهای سازمان ملل متحد، از جمله کمیساریا، سازمان‌های بین‌دولتی و سازمان‌های غیردولتی برای پایان دادن به خشونت، بدرفتاری و به عقب‌ راندن افراد، گزارش هایی از این اقدامات از چندین نقطه ورودی در مرزهای زمینی و دریایی، در داخل و خارج از اتحادیه اروپا به طور منظم دریافت می شود.

کمیساریا از گزارش‌های مکرر و مداومی که از مرزهای زمینی و دریایی یونان با ترکیه دریافت می شوند ابراز نگرانی می کند، محلی که کمیساریا از ابتدای سال 2020 در حدود 540 مورد گزارش بازگشت غیررسمی توسط یونان را ثبت کرده است. حوادث نگران کننده  دیگری نیز در اروپای مرکزی و جنوب شرقی در مرزهای کشورهای عضو اتحادیه اروپا گزارش شده است.

اگرچه بسیاری از حوادث به دلایل مختلف گزارش نمی‌شوند، کمیساریا با هزاران نفر در سراسر اروپا که به عقب رانده شده‌اند مصاحبه کرده و الگوی نگران‌کننده‌ای از تهدید، ارعاب، خشونت و تحقیر را گزارش کرده است.گزارش هایی دریافت شده که  افراد در دریا در قایق‌های نجات رها می‌شوند یا حتی در برخی موارد به زور مستقیماً به داخل آب رانده می شوند، که نشان‌دهنده عدم توجه بی‌رحمانه به جان انسان است. گزارش شده است که حداقل سه نفر در چنین حوادثی از سپتامبر سال 2021  میلادی در دریای اژه جان خود را از دست داده اند، از جمله یک مورد در ماه ژانویه. اَعمالی این چنین هولناک به طور مکرر در مرزهای زمینی گزارش می شوند، افراد متعددی پیوسته شهادت داده اند که در شرایط آب و هوایی سخت برهنه شده و به طرز وحشیانه ای به عقب رانده شده اند.

به استثنای چند کشور معدود، دولت های اروپایی علی رغم وجود شواهد معتبر، در بررسی چنین گزارش‌هایی شکست خورده‌اند. در عوض، دیوارها و حصارها در مرزهای مختلف ساخته می شوند. علاوه بر ممانعت از ورود به مرزها، گزارش‌هایی نیز مبنی بر اینکه برخی از پناهجویان ممکن است علیرغم خطراتی که در کشور مبدا با آن مواجه بوده اند، به آنجا بازگردانده شوند، دریافت کردیم.  این اقدام ممکن است با اصل حقوق بین‌الملل عدم بازگشت مغایرت داشته باشد.

حق درخواست پناهندگی و برخورداری از آن به نحوه ورود به یک کشور بستگی ندارد. افرادی که مایل به ارائه درخواست پناهندگی هستند باید اجازه انجام این کار را داشته باشند و باید از حقوق خود آگاه شوند و کمک حقوقی دریافت نمایند.

افرادی که از جنگ و آزار و اذیت می گریزند، گزینه های معدودی دارند. دیوارها و حصارها، بازدارنده های معناداری نیستند. آنها تنها موجب می شوند افرادی که نیازمند حمایت بین المللی هستند، به ویژه زنان و کودکان، رنج بیشتری متحمل شوند و آنها را وادار می کنند تا مسیرهای متفاوتی که اغلب پر مخاطره تر بوده و احتمالاً منجر به مرگ و میر بیشتر می شوند را انتخاب کنند.

آنچه در مرزهای اروپا اتفاق می افتد از نظر قانونی و اخلاقی غیرقابل قبول است و باید متوقف گردد. حمایت از جان انسان ها، حقوق بشر و کرامت انسانی باید اولویت مشترک ما باقی بماند. پیشرفت در جلوگیری از نقض حقوق بشر در مرزها و همچنین ایجاد سازوکارهای نظارتی ملی که به راستی مستقل هستند تا از گزارش‌دهی و بررسی مستقل حوادث اطمینان حاصل کنند، سریعا مورد نیاز است.

ما نگرانیم که این اقدامات رقت بار در معرض خطر عادی شدن قرار گرفته و مبتنی بر سیاست گردند. این اقدامات، روایت زیان بار و غیر ضروری «قلعه اروپا» را تقویت می کنند. واقعیت این است که اکثر پناهندگان جهان توسط کشورهایی با درآمد پایین و متوسط با منابع بسیار کمتر میزبانی می شوند که اغلب با کشورهای بحران زده مبدأ هم مرز هستند.

طبق قوانین اتحادیه اروپا، فعالیت های نظارت بر مرزها باید با انطباق کامل با حقوق بنیادین اجرا شود. مدیریت مرزها و رسیدگی به دغدغه های امنیتی، همزمان با اجرای عادلانه، انسانی و کارآمد سیاست‌ها در قبال پناهجویان که با تعهدات دولت‌ها تحت قانون بین‌المللی حقوق بشر و حقوق پناهندگی از جمله کنوانسیون ۱۹۵۱ و نیز قوانین اتحادیه اروپا مطابقت دارد، امکان‌پذیر است.

کشورهای اروپایی مدت‌هاست که حامیان قوی فعالیت های کمیساریا هستند و کمک‌های مهمی در راستای حمایت از پناهندگان و پشتیباتی از کشورهای میزبان ارائه می‌کنند. با این حال، حمایت مالی و ایجاد ظرفیت از خارج از کشور نمی‌تواند جایگزین مسئولیت‌ها و تعهدات دولت ها جهت پذیرش و حمایت از پناهندگان در قلمرو خود شود.

در حالی که اسکان مجدد و سایر مسیرهای قانونی جهت نشان دادن حمایت خارجی از کشورهای اصلی میزبان پناهندگان ضروری هستند، اما این اقدامات نمی توانند جایگزین تعهدات در قبال پناهجویانی شود که در مرزها هستند، از جمله در مورد افرادی که به طور نامنظم و مستقل وارد کشور شده اند برای مثال توسط قایق.

دولت ها می بایست به تعهدات خود پایبند باشند و به حقوق بنیادین بشر از جمله حق حیات و حق پناهجویی احترام بگذارند. انتخاب اروپا در نحوه حمایت از پناهجویان و پناهندگان امری مهم است و نه تنها در منطقه بلکه در سطح جهانی به یک رویه بدل خواهد شد.