กว่า 400 กิโลเมตร คือระยะทางที่เอวา อายุ 9 ปี ในเวลานั้นต้องเดินเท้าเพียงลำพัง เพื่อหนีจากความรุนแรงอันโหดร้ายในซูดานใต้ ©UNHCR/Roger Burks
3 ปี ต่อมาเธอนึกถึงการเดินทางในวันนั้น และแบ่งปันเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของเธอที่บ้านเกิดในเมืองมาลากัล ประเทศซูด้านใต้
“เราเคยมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดี” เอวา อายุ 12 ปี ขณะที่เธอเล่าเรื่องนี้ให้เราฟัง เธอยังจำเรื่องที่ผ่านมาได้ “ตอนที่สงครามยังไม่เกิด เรามีชีวิตที่ดีในซูดานใต้…เรามีในสิ่งที่เราต้องการ และเรามีความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนบ้านของเรา”
ทันใดนั้นเองทุกอย่างเปลี่ยนไป โดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้า กลุ่มติดอาวุธโจมตีมาลากัล สร้างความเสียหาย ความสูญเสียน และความทุกข์ระทมมาสู่เมือง สมาชิกครอบครัวของเอวา พ่อ แม่ และพี่ชายวัย 14 ปี ถูกทำร้ายเสียชีวิต
แม้จะเสียใจแค่ไหน แต่เอวา ต้องพาตัวเองหนีออกจาก “บ้าน” หลังเดียวที่เธอมี และโลกทั้งใบที่เธอเคยรู้จัก เธอทั้งวิ่ง และเดินเป็นระยะทาง 243 กิโลเมตร ได้พบเห็นทั้งความรุนแรง และความทุกข์ทรมานของผู้คนมากมายระหว่างทาง
เธอเดินทางมาถึงเมืองอาโกโบ ในซูดานใต้ติดชายแดนประเทศเอธิโอเปีย โดยได้รับความช่วยเหลือที่จำเป็นระหว่างการเดินทางที่ยาวนาน หญิงใจดีคนหนึ่งเห็นเธอเดินลำพังและให้ความช่วยเหลือ เธอให้เงินเอวา ไว้บางส่วนสำหรับการเดินทาง รวมถึงเสื้อผ้าและรองเท้า
เอวา ใช้เงินส่วนใหญ่ 1,000 ปอนด์ซูดานใต้ หรือราว 286 บาท ไปกับค่าใช้จ่ายในการข้ามแม่น้ำไปยังประเทศเอธิโอเปียทางเรือ เมื่อเดินทางมาถึงฝั่ง เธอเดินเท้าต่ออีก 6 กิโลเมตรก่อนเดินทางมาถึงจุดผ่านแดนเทอร์กอล โดยมีเจ้าหน้าที่ UNHCR รอรับ และมอบความช่วยเหลือ
ที่เมืองเทอร์กอล เอวา ได้รับอาหาร เสื่อนอน น้ำสะอาด ถังน้ำ และที่พักพิง เธอพักอยู่ที่จุดผ่านแดน 5 วัน ก่อนที่รถของ UNHCR จะพาเธอและผู้ลี้ภัยคนอื่น ๆ ที่เดินทางมาถึงใหม่ไปยังค่ายผู้ลี้ภัย Nguenyyiel ห่างจากจุดผ่านแดน 160 กิโลเมตร
ตั้งแต่เอวา เดินทางมาถึงค่ายผู้ลี้ภัย UNHCR มอบที่พักพิง อาหาร น้ำสะอาด รวมถึงความช่วยเหลือด้านสุขอนามัย และการเข้าถึงการรักษาพยาบาล และโภชนา เธอเริ่มกลับไปเรียนอีกครั้งในโรงเรียนที่ UNHCR สนับสนุนร่วมกับพันธมิตร เอวา ชอบเรียนภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์ วิทยาศาตร์ และ Nuer ภาษาท้องถิ่น
แต่เธอมีความฝันอยากเป็น “หมอ”
“หนูต้องการดูแลผู้คน ตอนที่หนูเห็นพวกเขาเจ็บปวด หนูจะได้ช่วยพวกเขา” เธออธิบายถึงความฝันที่เธอเห็นภาพอย่างชัดเจน
ท่ามกลางความสูญเสีย และความโศกเศร้าที่เธอต้องเผชิญ เอวา ยังคงมุ่งมั่นเพื่ออนาคตที่สดใสสำหรับตัวเธอเองและเพื่อผู้อื่น ความกังวลของเธอไม่ได้มีเพียงเรื่องความเป็นอยู่ของตนเอง แต่เธอยังอยากทำให้แน่ใจว่าเพื่อน ๆ ของเธอได้รับโอกาสในการทำตามเป้าหมายเช่นเดียวกัน
“มนุษย์ทุกคนต้องการทำในสิ่งที่ดีที่สุด” “หนูไปโรงเรียน หนูมีสิ่งที่หนูต้องการ และหนูต้องการแน่ใจว่าเด็กคนอื่น ๆ ได้รับสิ่งที่พวกเขาต้องการเช่นเดียวกัน”
*ชื่อถูกเปลี่ยนด้วยเหตุผลด้านความคุ้มครอง
Share on Facebook Share on Twitter
