สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้จากการพูดคุยกับผู้ลี้ภัยชาวซีเรีย

ตอนที่ฉันลงชื่อเข้าใช้แอปพลิเคชัน Connecting Worlds หนึ่งในสิ่งที่ฉันกังวลมากที่สุดคือฉันจะถูกจับคู่กับคนที่รักการทำอาหาร และต้องการแบ่งปันสูตรอาหารด้วยกันหรือไม่ สูตรอาหารของฉันมีตั้งแต่สปาเก็ตตีโบโลเนส ไปจนถึง… เมนูพาสตาอื่น ๆ และฉันรู้สึกโล่งใจมากตอนที่เลย์ลา ผู้ลี้ภัยที่ฉันจับคู่ด้วยสารภาพว่าเธอฝืนใจสอนตัวเองทำอาหาร

“ถ้าฉันไม่ทำอาหาร จะไม่มีใครได้กินอะไรเลย” เธอพูดอย่างตรงไปตรงมา “บางครั้งฉันต้องเปิด YouTube เพื่อหาแรงบันดาลใจ”

โชคดีที่เราทั้งสองคนทำอาหารเพื่อคนที่มีความสามารถรับรสได้เป็นเลิศ เลย์ลามีลูก 6 คน อายุระหว่าง 9 เดือน ไปจนถึง 13 ปี ขณะที่ฉันมีลูก 4 คน อายุระหว่าง 3 – 9 ปี เราทั้งสองคนยุ่งมาก และมีเวลาสำหรับตัวเองน้อยมาก เราตื่นแต่เช้าเพื่อทำงานก่อนลูก  ๆ ตื่น และช่วงการทดลองใช้แอปพลิเคชัน เราหาเวลาส่งข้อความถึงกันในช่วงพักระหว่างทำงานบ้านแม้ว่าเธอจะอยู่ในช่วงที่ครอบครัววุ่นวายที่สุด แต่ฉันรักการที่เลย์ลายังสามารถหาเวลาพูดคุยเกี่ยวกับความสวยความงามเล็ก ๆ น้อย ๆ ตั้งแต่ดอกไม้ และสมุนไพรที่เธอปลูกไว้ที่ระเบียง (เธอคำนึงถึงเรื่องสุขภาพมากกว่าฉันมาก) ไปจนถึงกลิ่นเวลาที่ฝนตกที่เธอชอบ และสีของภูเขาใกล้กับทะเลเดดซี

ในฐานะนักข่าว ฉันรู้ดีว่าเรื่องราว และเสียงจากผู้ใช้จริงเป็นพลังที่ช่วยขับเคลื่อนอย่างแท้จริง แต่ฉันไม่ได้เตรียมตัวรับมือกับผลกระทบที่เกิดขึ้นกับตัวเองจากการแลกเปลี่ยนข้อความกับเพื่อนชาวซีเรียคนใหม่นี้ในช่วงเวลาที่ฉันทดลองใช้แอป แน่นอนที่สุดว่าชีวิตของเราทั้งสองคนแตกต่างกันในหลายด้าน เธอต้องเผชิญกับประสบการณ์ และความเจ็บปวดระหว่างสงครามซีเรียที่ไม่อาจจินตนาการได้ ซึ่งเธอแบ่งปันเรื่องราวบางส่วนให้ฉันฟัง แต่เราก็มีหลายอย่างที่เหมือนกันซึ่งทำให้รู้สึกว่าระยะห่างระหว่างเราเล็กลง  ฉันรอคอยที่จะได้รับข้อความจากเธอ และดูเหมือนว่าเธอจะสนุกกับข้อความจากฉันเช่นกัน และในฐานะนักส่งข้อความตัวยง ฉันคิดว่าฉันส่งไปประมาณ 50 ข้อความ

เฟลิซิตี้ โรบินสัน ผู้ร่วมก่อตั้งของ PRIMER เว็บไซต์สำหรับผู้หญิง และกิจการเพื่อสังคม หนึ่งในผู้หญิง 50 คน ที่ร่วมก่อตั้งกองทุนนักธุรกิจหญิงรุ่นใหม่เพื่อผู้ลี้ภัย ในประเทศออสเตรเลีย © Supplied

เราตกลงกันว่าจะส่งข้อความถึงกันทุกวันหรือทุกสองวัน จะรอจนกว่าอีกฝ่ายจะตอบกลับก่อนเราจะเริ่มส่งข้อความอีกครั้ง ฉันชอบเธอ เธอจิตใจดี และฉลาด และฉันเห็นความเป็นนักกวีในข้อความที่เธอเขียน “ฉันรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดในหัวใจ” เธอเล่า ตอนที่หนึ่งในลูก ๆ ของเธอป่วย

ฉันคิดหนักมากว่าจะตอบเธออย่างไรดี เพราะฉันต้องการสนับสนุนเธอให้ได้มากที่สุดเท่าที่ฉันจะสามารถทำได้ โดยที่ไม่ทำตัวให้เป็นภาระของเธอในทางใดทางหนึ่ง (เหมือนกับใครบางคนที่ส่งอีเมลถึงคุณและคุณรู้สึกผิดหากไม่ตอบกลับ) ไม่ต้องสงสัยเลยว่าชีวิตของเธอยากลำบากแค่ไหน เธอเคยพักอยู่ใกล้กับครอบครัว และพี่น้อง และตอนนี้พวกเขาต้องกระจัดกระจายอยู่ในหลายพื้นที่ทั่วภูมิภาคตะวันออกกลางเพราะสงคราม เธอสูญเสียสามีคนแรกของเธอ และน้องชาย และตอนนี้การแพร่ระบาดครั้งใหญ่ทำให้สามีคนที่สองของเธอต้องเผชิญกับความยากลำบากในการหางานเป็นคนงานในไซต์ก่อสร้าง

“มาตรการป้องกันการแพร่ระบาดของโควิด-19 ทำให้ตลาดแรงงานอ่อนแอลง และเรายังต้องกักตัวอยู่ในบ้านทุกวันศุกร์และวันเสาร์” เธอเล่า “ผู้คนที่นี่พยายามหาทางจัดการเท่าที่สามารถทำได้”

เพื่อทำให้สถานการณ์แย่ลงไปอีก เธอสอนหนังสือลูก ๆ ที่บ้าน “นี่เป็นสิ่งฉันต้องพยายามอย่างมาก” เธอเล่า “สิ่งที่ทำให้มันยากขึ้นคือตอนที่เด็ก ๆ อยู่ที่บ้าน พวกเขามักจะเล่นมากกว่าเรียน”

ตอนที่ฉันอ่านข้อความนี้ ฉันหัวเราะออกมา ช่วงที่เด็ก ๆ ต้องเรียนหนังสือจากที่บ้าน บ้านของเราเปลี่ยนจากสถานที่ศักดิ์สิทธิ์เป็นสวนสัตว์

ยังมีอีกหลายสิ่งที่เราต้องเรียนรู้เกี่ยวกับความซับซ้อนของสถานการณ์ในซีเรีย และจอร์แดน แต่การติดต่อกันระหว่างคนคนหนึ่งถึงคนอีกคน ผ่านการสัมภาษณ์ของเจ้าหน้าที่ในพื้นที่ ผู้เชี่ยวชาญ และประสบการณ์ของฉันกับเลย์ลา ช่วยให้คุณซาบซึ้งกับอารมณ์ความรู้สึก และความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับตัวเอง สำหรับฉันแล้วนี่เป็นสิทธิพิเศษอย่างแท้จริง และเป็นหนึ่งในสิ่งงดงามที่สุดของการเป็นผู้บริจาค และผู้ก่อตั้ง 50 คน ของกองทุนนักธุรกิจหญิงเพื่อผู้ลี้ภัย

*เราเปลี่ยนชื่อของเลย์ลา ด้วยเหตุผลด้านความคุ้มครอง

ร่วมเป็นสมาชิกกองทุนนักธุรกิจหญิงเพื่อผู้ลี้ภัยวันนี้

Share on Facebook Share on Twitter