แองเจลีนา โจลี ผู้แทนพิเศษฯ UNHCR แถลงต่อสื่อมวนชนที่ค่ายผู้ลี้ภัยโดมิซ ประเทศอิรัก © UNHCR/Andrew McConnell
ในประเทศของฉัน เมื่อเราพูดถึงตะวันออกกลาง เรามักให้ความสนใจเกี่ยวกับความขัดแย้งและความทุกข์ทรมานของผู้คน และเป็นเรื่องจริงที่ครอบครัวจำนวนนับไม่ถ้วนในประเทศอิรัก ซีเรีย ลิเบียและเยเมนกำลังทุกข์ทรมาน กับความขัดแย้งที่พวกเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง กับความไม่แน่นอนที่พวกเขาไม่สามารถควบคุมได้และทุกข์ทรมานกับกลุ่มติดอาวุธที่พวกเขาไม่เห็นด้วย
แต่การมาที่นี่ในครั้งนี้ทำให้ระลึกถึงความรู้สึกของตัวเองซึ่งเกิดขึ้นทุกครั้งที่มาเยือนที่นี่ ฉันเห็นศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ความอบอุ่น ความโอบอ้อมอารี ความสง่างามอยู่อย่างเต็มเปี่ยมของผู้คนในตะวันออกกลาง
ฉันขอขอบคุณประชาชนในประเทศอิรัก ในความโอบอ้อมอารีแก่ผู้ลี้ภัยและผู้พลัดถิ่นชาวซีเรีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งรัฐบาลภูมิภาคเคอร์ดิสถาน ที่จัดตั้งรูปแบบการมอบความคุ้มครองแก่ผู้ลี้ภัย
ฉันรู้สึกดีใจที่ได้มาเยือนที่นี่ในวันเฉลิมฉลองสิ้นสุดเทศกาลการถือศีลอดและฉันขออวยพรให้ประชาชนชาวอิรัก ซีเรียและครอบครัวทั่วโลก สุขสันต์วันอีด
ฉันเดินทางเยือนประเทศอิรักเพื่อเน้นย้ำถึงวันผู้ลี้ภัยโลก ในวันอังคารของสัปดาห์หน้า (20 มิถุนายน) UNHCR จะเปิดเผยตัวเลขของจำนวนผู้พลัดถิ่นและระยะเวลาของการถูกบังคับให้ออกจากบ้านของพวกเขาซึ่งมีจำนวนมากที่สุดเท่าที่เคยปรากฎมา ในเวลาเดียวกันทางออกทางการเมืองดูเหมือนยังไม่มีให้เห็นโดยสิ้นเชิง ทิ้งให้ความช่วยเหลือทางมนุษยธรรมยังขาดแคลน
คำพูดเช่น “ความไม่ยั่งยืน” ไม่ทำให้เห็นภาพว่านี่เป็นช่วงเวลาที่สิ้นหวังอย่างไร
สงครามทำให้ชีวิตของพวกเขาอยู่บนความไม่แน่นอนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด พวกเขาไม่สามารถถอยหลังกลับ ไม่สามารถก้าวต่อไปข้างหน้า และทุกๆปีที่ผ่านไปพวกเขาใช้ชีวิตอย่างยากลำบากมากขึ้น
ฉันได้พบกับคุณแม่สองคนเช้าวันนี้ เธอทั้งสองคนเป็นแม่ม่าย พวกเธอสูญเสียสามีขณะเป็นผู้ลี้ภัยจากความเจ็บป่วยที่ไม่สามารถรับการรักษา และตอนนี้เธอทั้งสองคนต้องดูแลลูกอายุ 5 และ 7 ขวบ ซึ่งประสบปัญหาสุขภาพเช่นเดียวกัน
UNHCR ประเทศซีเรียได้รับงบประมาณการทำงานเพียง ร้อยละ 50 เมื่อปีที่ผ่านมา ในขณะที่ปีนี้ได้รับงบประมาณเพียง ร้อยละ 17 ทำให้เกิดผลกระทบต่อชีวิตมากมายตามมา เราต้องยอมรับความจริงในข้อนี้ ความช่วยเหลือมีอยู่เพียงน้อยนิด เมื่อเทียบกับความต้องการขั้นพื้นฐาน
ครอบครัวผู้ลี้ภัยไม่สามารถรับการรักษาที่เพียงพอ ผู้หญิงและเด็กผู้หญิงที่เปราะบางถูกทิ้งให้เสี่ยงภัยจากการถูกคุกคามทางเพศ เด็กจำนวนมากไม่สามารถไปโรงเรียน และพวกเราปล่อยโอกาสในการลงทุนในผู้ลี้ภัย ที่พวกเขาสามารถเรียนรู้ทักษะใหม่และดูแลครอบครัวได้
นี่เป็นภาพที่เกิดขึ้นในอิรัก ซีเรีย และที่อื่นๆในโลกที่คุณสามารถพบเจอผู้ลี้ภัยและผู้พลัดถิ่นได้ในปัจจุบัน คำตอบเดียวคือต้องยุติความขัดแย้งต่างๆที่เป็นต้นเหตุบังคับให้ผู้คนต้องออกจากบ้านและสำหรับรัฐบาลต่างๆเพื่อแสดงความรับผิดชอบของพวกเขา ดังนั้นในวันผู้ลี้ภัยโลกนี้
ฉันหวังว่าผู้คนทั่วโลกจะมองเห็นภาพที่ใหญ่ขึ้น จำนวนของผู้พลัดถิ่นในวันนี้มากเกินความสมดุลอย่างอันตราย สิ่งที่เกิดขึ้นหากเราเลือกที่จะให้ความช่วยเหลือและเลือกที่จะปกป้องสิทธิมนุษยชน และสิ่งที่จะตามมาในอนาคตหากเราไม่สามารถมอบความช่วยเหลือทางมนุษยธรรมอย่างเพียงพอแก่ผู้บังคับให้พลัดถิ่นและไม่สามารถหาทางออกแก่ความขัดแย้งในเวลาเดียวกัน
นี่เป็นสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้ แต่ยังไม่ใช่เรื่องที่สิ้นหวัง มีผู้ลี้ภัยและผู้พลัดถิ่นหลายล้านคนที่ต้องการกลับบ้าน ทำงานและต้องการเริ่มต้นใหม่ ดังที่ฉันได้เห็นในเมืองโมซุลเมื่อวานนี้ การเริ่มต้นทีละเล็กทีละน้อยด้วยมือทั้งสองของพวกเขา พวกเขากำลังสร้างบ้านของพวกเขาขึ้นมาใหม่ มีประเทศที่เปิดประตูรับผู้ลี้ภัยแม้จะมีความกดดันและอุปสรรคมากมาย
มีเจ้าหน้าที่จำนวนมากที่ทำงานเพื่อมอบความช่วยเหลือให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อลดการสูญเสียและมอบความคุ้มครองให้พวกเขาปลอดภัยและยังมีผู้คนทั่วโลกที่ร่วมให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่เพื่อมนุษยธรรมและค่านิยม
วันผู้ลี้ภัยโลกปีนี้ ฉันว่าเราจะร่วมกันอย่างเข้มแข็งเพื่อแก้ปัญหาร่วมกัน ก้าวไปสู่ยุคใหม่ในการป้องกันการเกิดความขัดแย้ง ลดความไม่แน่นอนมากกว่าการติดอยู่กับการจัดการกับสิ่งที่เกิดขึ้นตามมา
ขอบคุณค่ะ
Share on Facebook Share on Twitter
