20-04-2006
BRUKSELA, 20 kwietnia (UNHCR) – Raport UNHCR postuluje zmiany unijnej regulacji ustalająca państwo odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o status uchodźcy – tzw. regulacja Dublin II.
W swoim obecnym kształcie regulacja Dublin II nie pozwala na odpowiednią ochronę praw uchodźców i osób ubiegających się o status uchodźcy, jak wynika z raportu UNHCR, opublikowanego właśnie w Brukseli.
„Rewizji wymaga sama regulacja Dublin II, ale także sposób jej realizacji”, uważa szefowa Biura Europa UNHCR, Pirkko Kourula. „Obecnie regulacja ta nie tylko powoduje trudności dla osób ubiegających się o status uchodźcy, ale wręcz uniemożliwia rozpatrzenie części wniosków o azyl”.
Regulacja Dublin II weszła w życie we wrześniu 2003 roku. Polskę zaczęła obowiązywać w dniu jej przystąpienia do Unii Europejskiej. Jej celem jest ustalenie, które z państw Wspólnoty jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o status uchodźcy. Dublin II stworzono po to, aby każdy wniosek został sprawiedliwie rozpatrzony w jednym z krajów UE, a także – aby zapobiec sytuacji, w której cudzoziemiec ubiega się o status w wielu krajach.
Obecnie regulacja ta jest wiążąca dla wszystkich krajów UE oraz Norwegii i Islandii.
Funkcjonowanie Dublin II zakłada, że przepisy azylowe we wszystkich krajach, w których regulacja ta obowiązuje są oparte na podobnych zasadach. Tymczasem harmonizacja europejskiej polityki azylowej pozostaje kwestią przyszłości. Zarówno przepisy, jak i praktyka azylowa różnią się znacznie w poszczególnych państwach UE. Osoby ubiegające się o status w praktyce traktowane są więc w bardzo różny sposób.
Raport UNHCR przedstawia 20 postulatów poprawy sytuację. Najważniejszy z nich to nieodsyłanie cudzoziemca poza strefę obowiązywania Dublin II bez rozpatrzenia jego wniosku azylowego.
UNHCR wskazuje też na potrzebę bardziej jednolitego traktowania kwestii łączenia rodzin oraz szersze rozumienie pojęcia „rodzina”. Dla wielu społeczności cudzoziemskich, pochodzących z tradycyjnych kultur, europejskie rozumienie rodziny jako żony, męża oraz małoletnich dzieci jest niezrozumiałe i sprzeczne z ich wartościami.
W przypadku wniosków składanych przez pozbawione opieki dzieci, należy kierować się najlepszym interesem dziecka.
Państwa muszą zadbać o to, aby osoby ubiegające się o status uchodźcy miały możliwość odwołania się od decyzji o odesłaniu ich do innego kraju na mocy regulacji Dublin II.
Według szacunków UNHCR, procedura dublińska dotyczy 15 proc. wszystkich wniosków rozpatrywanych w UE.
Tekst raportu można znaleźć na globalnej stronie UNHCR www.unhcr.org.
