Auguste Lindt pracował jako korespondent zagraniczny dla różnych europejskich gazet w latach 30-tych XX wieku i służył w neutralnej armii szwajcarskiej w czasie II wojny światowej. Po przejściu do dyplomacji, Lindt stanął na czele Komitetu Wykonawczego UNICEF, a od 1953 pełnił funkcję obserwatora z ramienia Szwajcarii przy ONZ. Niemal natychmiast po powołaniu na stanowisko Wysokiego Komisarza, zmobilizował wsparcie dla niemal 200 tysięcy Węgrów zmuszonych do ucieczki do Austrii i Jugosławii w wyniku stłumienia przez Sowietów powstania na Węgrzech w 1956 roku. Wkrótce po tym, Lindt zainicjował program pomocy dla ponad 260 tysięcy Algierczyków zmuszonych do ucieczki do Tunezji i Maroka podczas algierskiej wojny o niepodległość. Umiejętności dyplomatyczne Lindta, którymi wykazał się w tych trudnych sytuacjach, przyczyniły się znacznie do postrzegania UNHCR przez wiele państw jako organizacji o międzynarodowych obowiązkach.
