De noodsituatie in Venezuela is momenteel een van de grootste humanitaire crises. De sociale, economische en politieke onrust brengt voor duizenden Venezolanen hun veiligheid, rechten en gezondheid in ernstig gevaar. Niet alleen jonge moeders en kinderen, maar ook ouderen bevinden zich in een kwetsbare situatie. In het opvang centrum “Grandpa’s House” in Colombia is er een speciale band ontstaan tussen deze ouderen en Venezolaanse vluchtelingen.
"Grandpa's House" - Marco Rotunno
© Colombians receive Venezuelan refugees in Grandpa's House
In het “Grandpa’s House” in Colombia werden tot voor kort alleenstaande ouderen opgevangen. Door samen te wonen met andere alleenstaande ouderen voelden de mensen zich minder alleen en eenzaam. En daarover hoeven ze zich sinds kort nog minder druk om te maken: gezelschap genoeg met alle nieuwe bewoners uit Venezuela.
Nog altijd verlaten vele Venezolanen hun land omdat het leven voor hen te moeilijk is geworden. Hun geld is nauwelijks wat waard, voedsel is bijzonder schaars en er is geen tot nauwelijks medische zorg meer te krijgen. Colombia huisvest vandaag de dag de grootste populatie Venezolanen. Het land en de inwoners doen hun uiterste best om de mensen te helpen. Zo ook in het “Grandpa’s House”.
Morate Martinez is 75 jaar en een van de oorspronkelijke bewoners van het Grandpa’s House. Hij brengt zijn dagen door met het schilderen van de muren van het zorgcentrum waar hij in Riochacha woont. Een van zijn nieuwste muurschilderingen toont twee grootouders die elkaars hand vasthouden. “Grootouders zijn mensen vol met liefde,” vertelt hij.
“Grootouders zijn mensen vol met liefde”
“Dit schilderij had niet echt een betekenis, totdat wij de families uit Venezuela ontmoetten. Nu heeft het een echte betekenis”.
Morato is een van de 18 Colombiaanse senioren die momenteel in Grandpa’s House wonen. Het huis bevindt zich in een kleine stad in een van de armste regio’s van Colombia, vlakbij de Venezolaanse grens.
“We waren getuige van een massale toestroom van Venezolaanse vluchtelingen. Gezinnen met kinderen leefden op straat. Ze smeekten om een slaapplek, wat soep of een paar pesos. We moesten iets voor hen doen”, vertelt Maria Pena De Melo, de eigenaar van het centrum.
“We moesten iets voor hen doen”
Al meer dan 4 miljoen Venezolanen hebben noodgedwongen hun thuisland verlaten. Ruim 1,3 miljoen zijn gevlucht naar Colombia en zoeken veiligheid en onderdak. In het grensstadje Riohacha kwamen afgelopen jaar 140.000 Venezolanen aan. Dat zorgde voor een enorme uitdaging voor zowel Riohacha als de Venezolanen, omdat de gemeenschap klein en niet erg welvarend is.
“In het begin vroegen de ouderen waarom ze ruimte moesten maken voor andere mensen,” zegt Maria. “Het is normaal, ze zijn oud en hechten waarde aan hun ruimte en privacy. We begonnen daarom met kleine stappen: op een zondag nodigden we een aantal gezinnen uit voor de lunch. Het ging goed. Daarna merkten we dat de ouderen meer bereid waren om hun te helpen.”
Nu verblijven er z’n 35 Venezolanen in het verzorgingstehuis. Samen helpen ze elkaar met verschillende activiteiten in en rondom het huis. De Venezolaanse Susy Fonseca arriveerde in de zomer van 2018 in Riohacha met haar 4 dochters. Ze waren opzoek naar veiligheid en onderdak, omdat er geen mogelijkheid was om terug naar huis te keren. “Het leven in Riohacha was in het begin heel moeilijk: we woonden in een openbaar park en leefden elke nacht in angst,” vertelt ze.
Colombiaanse alleenstaande ouderen en Venezolaanse vluchtelingen bieden elkaar steun in het Colombiaanse verzorgingstehuis. UNHCR\Jorge Daniel Berdugo Siosi
Colombiaanse alleenstaande ouderen en Venezolaanse vluchtelingen bieden elkaar steun in het Colombiaanse verzorgingstehuis. UNHCR\Jorge Daniel Berdugo Siosi
Colombiaanse alleenstaande ouderen en Venezolaanse vluchtelingen bieden elkaar steun in het Colombiaanse verzorgingstehuis. UNHCR\Jorge Daniel Berdugo Siosi
Colombiaanse alleenstaande ouderen en Venezolaanse vluchtelingen bieden elkaar steun in het Colombiaanse verzorgingstehuis. UNHCR\Jorge Daniel Berdugo Siosi
Colombiaanse alleenstaande ouderen en Venezolaanse vluchtelingen bieden elkaar steun in het Colombiaanse verzorgingstehuis. UNHCR\Jorge Daniel Berdugo Siosi
Uiteindelijk werden ze ontvangen in Grandpa’s House. “Ons leven veranderde: we hoefden ons geen zorgen te maken over de gevaren van het leven op straat.” Susy en haar dochters helpen in de keuken en serveren maaltijden aan de senioren. Dit roep veel emotionele herinneringen op bij Susy. “Mijn grootmoeder in Venezuela heeft een hartaandoening. Als ik de senioren in het huis help, voelt het alsof ik mijn moeder of mijn oma help”.
“Door hen te helpen, voelt het alsof ik mijn moeder of oma help”
UNHCR heeft het centrum geholpen met het uitbreiden van hun capaciteit om Venezolaanse vluchtelingen verder te helpen. Door het leveren van essentiële benodigdheden zoals matrassen, tafels, stoelen en andere materialen kan Grandpa’s House meer Venezolaanse families op de vlucht een veilig onderkomen bieden.
Deel op Facebook Deel op Twitter
