Traditionele lekkernijen brengen vluchtelingen en lokale bevolking samen

Soedanese vluchtelingenzussen Zainab Abdallah (links in het rood) en Nuha (rechts) maken een Arabisch snoepje voor Eid in het Princess Basma Centrum voor Sociale Ontwikkeling in Amman, Jordanië. © UNHCR/Annie Sakkab

Tientallen vrouwen zijn hard aan het werk voor de voorbereidingen van Eid: ook wel bekend als het Suikerfeest. De vrouwen zijn vluchtelingen uit Syrië, Iraq, Yemen, Soedan en Jordanië en maken ma’amoul: een traditioneel gebak dat in de gehele Arabische wereld wordt gegeten aan het einde van de Ramadan.

De vluchtelingensituatie in Jordanië

In Jordanië verblijven ruim 750.000 geregistreerde vluchtelingen. De overgrote meerderheid is gevlucht als gevolg van het 8-jarige conflict in Syrië. Andere komen uit Irak, Jemen en Soedan.

In een buurthuis in de Jordaanse hoofdstad Amman komen lokale en gevluchte vrouwen samen. Het is een initiatief van UNHCR en het Jordaans Hasjemitish fonds voor menselijke ontwikkeling (Johud). Het samenbrengen van vluchtelingen en de lokale Jordaanse gemeenschap heeft als doel de relatie tussen beide sterker te maken. Een goed moment daarvoor is tijdens de Ramadan, vanwege de gedeelde liefde voor lekker eten.

“In plaats van de verschillen in afkomst te benadrukken, zoeken we overeenkomsten. We zijn allemaal Arabieren. Dat geeft ons een gevoel van verbondenheid en eenheid.”

“Toen ik hier kwam kreeg ik een gevoel van verbondenheid. Ik voel dat de culturen en tradities die wij hebben meegekregen van onze grootouders nog steeds aanwezig zijn,” vertelt Irakese vluchteling Kawthar.

Dit wordt ook benadrukt door Mervat, een 37-jarige Jordaanse die vlakbij het centrum woont. “Het is echt een traditie om gebak te maken aan het einde van de Ramadan. Het is goed om onze vluchtelingenzusters te leren kennen en te horen hoe zij het Suikerfeest thuis vieren.”

Een groep vluchtelingenvrouwen uit Irak, Jemen, Syrië en Soedan en Jordaanse inwoners maken ma’moul, een Arabisch snoepje voor Eiid. De snoepjes zullen worden uitgedeeld aan berooide gezinnen, vluchtelingen en Jordaniërs, in Amman, Jordanië. © UNHCR/Annie Sakkab

Herinneringen aan thuis

Na enkele uren te hebben gewerkt is de ma’amoul klaar, en worden er zo’n drie duizend goudbruine gebakjes uit de oven gehaald. Vervolgens worden ze bestrooid met suiker en verpakt, klaar om te worden uitgedeeld aan de vluchtelingen en lokale families in de buurt.

Een van de ontvangers van de traditionele lekkernijen is Ghania, een 47-jarige moeder van zes kinderen, van wie er drie gehandicapt zijn. In 2012 is ze uit Homs gevlucht. Om haar gezin te kunnen onderhouden werkt zij als schoonmaakster in Amman.

“Deze Ramadan hebben wij het financieel erg moeilijk gehad. Ik moet in zoveel huizen werken, anders kan ik mijn huur, elektriciteit en water niet betalen. Ik werk zo hard en kan daarmee alleen de kosten voor basis-benodigdheden dekken.”

Hoewel het geven van de pakketten met ma’amoul haar situatie niet kunnen veranderen, brengt het traditionele gerecht haar terug naar vroeger.

“Het doet me denken aan mijn leven in Syrië. “We hadden het goed. Ik herinner me hoe we allemaal samen kwamen – ik, mijn dochters en mijn schoonzusters – om dit gerecht te maken. Dus toen ik dit symbolische gebaar ontving, voelde ik me weer even gelukkig.”

Ghania (47), moeder van zes

Het werk van UNHCR

Het Suikerfeest aan het einde van de vastenmaand Ramadan is een hoogtepunt voor veel families. Voor vluchtelingenfamilies vaak een moeilijke periode van leegte en verdriet. Door oorlog, geweld en vervolging kunnen zij deze periode niet meer doorbrengen met hun geliefden.

UNHCR helpt mensen op de vlucht ook op deze speciale momenten, met bijvoorbeeld een waardig Suikerfeest. Help UNHCR zulke momenten mogelijk te maken.