Omid: sociaal werker, electricien, accordeonist en drummer met talenknobbel

“Oorspronkelijk komt mijn familie uit Afghanistan, maar ik ben 31 jaar geleden in Iran geboren. Op 23-jarige leeftijd moest ik Iran om politieke redenen verlaten. Ik ben toen aan een tocht door Turkije en Griekenland begonnen die ik zowel te voet, per boot als per voertuig heb afgelegd. Uiteindelijk had ik het geluk dat ik in december 2010 vanuit Griekenland naar België kon vliegen en er ook kon blijven.

“Op 23-jarige leeftijd moest ik Iran om politieke redenen verlaten”

Maar toen ik in Brussel aankwam, was ik helemaal verloren. Ik kende niemand en sprak geen van de talen. Het was echt moeilijk. Pas na een asielprocedure van twee jaar werd de vluchtelingenstatus me toegekend. Tijdens die periode heb ik heel wat problemen ondervonden bij het vinden van onderdak. Op een dag ontmoette ik iemand die me midden in de winter echt gered heeft. Hij heeft me in zijn huis opgevangen tot mijn situatie zich stabiliseerde. Ik heb heel veel te danken aan deze Belgische man die ondertussen 85 jaar oud is.

“Op een dag ontmoette ik iemand die me echt gered heeft”

In 2013 ben ik begonnen met Nederlands te leren. Geleidelijk aan heb ik me kunnen aanpassen aan de maatschappij die me heeft opgevangen. Ik startte als vrijwilliger bij BON, de Vlaamse Organisatie voor Integratie in Brussel, waar ik 8 maanden later aangenomen werd als maatschappelijk werker en opvangmedewerker. Ondertussen werk ik hier nu al 5 jaar. Bovendien heb ik daarnaast besloten om een bijkomende 3-jarige opleiding tot elektricien-programmeur te volgen om meer zekerheid over mijn toekomst te hebben. Deze heb ik net afgerond. Mijn ambitie is om op een dag mijn eigen bedrijf te kunnen opstarten om zo volledig autonoom en onafhankelijk te zijn!”