Kinderen die moeten vluchten voor oorlog, geweld of vervolging verliezen in deze periode soms niet een, maar allebei de ouders. Ze blijven dan alleen of met broertje(s) en zusje(s) achter. Het oudste kind neemt dan vaak de zorg op zich, zoals bijvoorbeeld de 14-jarige Jainab doet voor haar 8-jarige broertje. Hulp en bescherming is essentieel.
Jainab (14) woont samen met haar 8-jarige broertje Mahboob in het Kutupalong vluchtelingenkamp in Bangladesh. Hun vader overleed vijf jaar geleden. Door extreem geweld in en rondom hun dorp besloot hun moeder samen met Jainab en Mahboob te vluchten. Samen met honderdduizenden andere families liepen ze van Myanmar naar Bangladesh op zoek naar veiligheid.
Tijdens de lange voettocht werd de moeder van Jainab en Mahboob steeds zwakker en zieker. Totdat ze niet meer kon lopen, in elkaar zakte en langs de weg overleed. Jainab kan er nog altijd niet goed over praten. Tranen rollen over haar wangen als ze over hun verhaal vertelt. “We konden haar niet begraven. We hebben een deken over haar heen gelegd en daar achter gelaten,” vertelt ze. “Ik mis haar zo erg…”
Jainab is samen met haar broertje verder gelopen. Samen hebben ze Bangladesh bereikt. Daar wonen ze nu in vluchtelingenkamp Kutupalong. Gelukkig hebben ze elkaar nog. “Zolang als ik leef, zal ik voor mijn broertje Mahboob zorgen.”
In Bangladesh wonen ongeveer 5.600 Rohingya huishoudens die alleen uit kinderen onder de 18 jaar bestaan. Deze gezinnen zijn volledig afhankelijk van hulp en bescherming van anderen. “Het belangrijkste is dat we veilig zijn.”
Jainab en Mahboob worden sinds kort geholpen door een oude buurman die ze in het kamp weer tegen kwamen. UNHCR-collega’s in het kamp vormen de andere “familie” van de twee kinderen. Ze zorgen dat de kinderen te eten hebben, zichzelf verzorgen en weer onderwijs kunnen krijgen.
Help gebroken gezinnen op de vlucht. Geef hen iets extra’s in deze moeilijke tijd.
Deel op Facebook Deel op Twitter
