Stofzuigers, stoelen of kleding, het kan allemaal gerepareerd worden bij het Repair Café in het Asielzoekerscentrum (AZC) in Sint Annaparochie, Friesland. Voor de bewoners van het AZC is het een kans om nieuwe vaardigheden te leren en in contact te komen met de buurtbewoners.
‘We zijn nog nooit eerder in een AZC geweest, maar we vinden het gezellig.’ Mevrouw De Jong is samen met vriendin mevrouw de Jong (geen familie) op bezoek in de vrouwenkamer. ‘er zit een gat in de spijkerbroek van mijn man, en er is een knoop van m’n jas. Ik las in de krant over dit initiatief, toen dacht ik, laten we eens langsgaan’, zegt mevrouw De Jong.
De kleren van mevrouw De Jong worden onder de naaimachine gelegd. AZC-bewoonster Warduhi vindt het fijn om naar de vrouwenkamer te komen. ‘Altijd thuis zitten is niet goed, dan ga ik denken en denken.’ De Congoleze Severine vindt het ook een leuk initiatief. ‘Ik kan hier Nederlands leren. Bovendien laat het onze goede wil zien.’
Terwijl beide mevrouwen de Jong wachten, krijgen ze een kopje koffie en Turkse hapjes, zelfgemaakt door Fatima. ‘Elke keer maakt iemand anders de hapjes, vorige keer was het Armeens, de keer ervoor Syrisch’, zegt COA-medewerkster Mirjam Aloserij. ‘Het enige wat nog mist is een oven. Gelukkig hebben we een oven binnen gekregen. Als we die kunnen repareren, dan mogen we de oven houden.’
Onder de enthousiaste leiding van Mirjam, wordt een keer per maand het Repair Café georganiseerd in het AZC. We willen mensen met elkaar in contact brengen,’ zegt Mirjam. ‘Iedereen is zo enthousiast, het zet de bewoners in hun kracht. Officieel beginnen we om 9.00 uur, maar iedereen staat hier al om 08.45 uur voor de deur.’
De Syrische Abdullah, de Eritrese Fzehaje en de Nederlandse vrijwilliger Barry, zijn in de ruimte naast de vrouwenkamer de oven aan het repareren. Abdullah is elektricien, met z’n drieën hebben ze binnen een uur de oven gerepareerd.
Even verderop buigen de Koerdische Nezim en Rachid zich over een kapotte plastic stoel. ‘We kijken of we het kunnen repareren,’ zegt een opgewekte Nezim. Niet veel later zit de stoelleuning weer vast.
‘We hebben kwaliteit in huis,’ zegt Mirjam, ‘Het moet groeien, maar we hebben nu al een verdubbeling van het aantal bezoekers ten opzichte van vorige keer. Mensen die komen zijn enthousiast en komen terug.’ Voor de reparaties vraagt het café een vrijwillige bijdrage. Mirjam: ‘Met de opbrengst gaan we uit eten met de bewoners.’
Wil je ook iets laten repareren, of gezellig op de koffie? Meer informatie over Repair Café vind je op hun website.
Deel op Facebook Deel op Twitter
