Het leven van creatieve duizendpoot Eliber leest als een dramatisch filmscript. Zoals zoveel Venezolanen ontvluchtte hij zijn land in 2018 door de verslechterende leefomstandigheden. Zes jaar lang werkte hij als stylist in een schoonheidssalon op Aruba, zonder papieren. Hij acteert en hij maakt kunst, kreeg kanker en overwon. Nadat hij werd opgepakt en uitgezet, besloot Eliber het opnieuw te proberen en asiel aan te vragen op Aruba. Ondanks deze tegenslagen gelooft Eliber in positiviteit én zichzelf.
Eliber in gesprek met UNHCR-medewerkers en high-profile supporter Jouman Fattal op Aruba. ©2024 UNHCR
“Je hebt constant het gevoel dat je op je werk uitgebuit wordt omdat je ongedocumenteerd bent.” De 38-jarige Eliber is verwikkeld in een geanimeerd gesprek met Jouman Fattal, high-profile supporter van UNHCR, over zijn vluchtachtergrond en toekomstdromen. Ze delen een passie voor acteren en kunst. Eliber heeft een zware tijd achter de rug, niet alleen omdat hij als jonge man zijn thuisland moest verlaten, maar ook omdat hij ernstig ziek is geweest. “Op Aruba werd ik heel ziek, ik kreeg ademhalingsproblemen en ben naar het ziekenhuis gegaan,” vertelt Eliber. “Daar bleek dat ik al langer ziek ben en kanker heb.”
“Het leven is geen restaurant met een menukaart waar je uit kan kiezen. Er is gewoon een daghap die je krijgt voorgeschoteld, daar moet je het mee doen.”
De arts bracht hem in contact met HIAS, een organisatie op Aruba die zich – in samenwerking met UNHCR – inzet voor ongedocumenteerden. “Zij namen me echt bij de hand en hebben mij enorm geholpen met de medische zorg. Zonder hen zou ik er niet meer geweest zijn,” aldus Eliber. De situatie van Zuid-Amerikaanse vluchtelingen en migranten op Aruba is precair. Zonder papieren en bescherming zijn ze enorm kwetsbaar en hebben ze nauwelijks toegang tot basisvoorzieningen als medische zorg.
“Ik weet dat ik veerkrachtig ben, maar zonder deze hulp zou ik hier nu niet staan.” Elibers ogen blijven stralen als hij praat. “Ik ben vastberaden om te blijven dromen van een toekomst als filmster.” Met een lach en traan gaat hij door. Eliber is vooral dankbaar en trots. Trots op zichzelf en wat hij tot nu toe heeft gedaan. Er wordt binnenkort een nieuw project gelanceerd waar hij als acteur in speelt. Hij wil graag meer acteren en droomt van een Oscar winnen.
In het gebouw van HIAS hangt een expositie van schilderijen die gemaakt zijn door leden van de LHBTIQ+-gemeenschap op Aruba. Elibers werk, getiteld De schoonheid van het anders-zijn, gaat over hoe vreemd schoonheid eigenlijk is en dat anders-zijn juist ook prachtig is. “Mijn schilderij is op gevoel gemaakt. Werken met kunst geeft een gevoel van vrijheid en helpt de problemen even te vergeten,” licht Eliber toe.
“Ik geloof in de kracht van je eigen geest,” benadrukt Eliber. “Mensen zien niet aan mij dat ik ziek ben. De kanker is teruggekomen en misschien moet ik opnieuw chemotherapie ondergaan.” Maar Eliber richt zich op de vrolijkheid en luchtigheid van het acteren en denkt niet aan de negatieve medische situatie waar hij in zit. “Ik geloof in het positieve, in mezelf en in de kracht dat ik hier nog een keer doorheen kan komen.”
Die positieve en veerkrachtige instelling herkent Jouman van haar ouders nadat ze naar Nederland waren gevlucht vanuit Syrië. Ze was zelf een klein meisje, maar zag hoe haar ouders de schouders eronder zetten en er het beste van probeerden te maken. “Heel inspirerend en troostrijk,” zegt Jouman met zachte stem.
Eliber heeft op Aruba geen familie. “Uiteindelijk is het leven geen restaurant met een menukaart waar je uit kan kiezen. Er is gewoon een daghap die je krijgt voorgeschoteld en daar moet je het mee doen.”
Deze Pride-week staan we stil bij mensen op de vlucht uit de LHBTIQ+-gemeenschap en roepen we op tot empathie voor diegenen die alles achter moeten laten. Helaas worden wereldwijd lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen, transgender en intersekse mensen nog altijd dagelijks gediscrimineerd, vervolgd en bedreigd met opsluiting of de dood. Velen zien geen andere keuze dan te vluchten en in een ander land asiel aan te vragen. Ons doel is het beschermen van alle vluchtelingen, inclusief LHBTIQ+-vluchtelingen over de hele wereld. Lees hier meer.
UNHCR is de Nationale Postcode Loterij dankbaar voor hun steun aan ons werk op Aruba en Curaçao.
Deel op Facebook Deel op Twitter
