Zeven jaar geleden moesten Noura en haar gezin gedwongen hun huis in de Syrische stad Homs ontvluchten. Nu woont ze met haar man Hussein en hun vier jonge kinderen in de Bekaa Vallei in Libanon. Afgelopen winter sloeg helaas het noodlot toe: de tent waarin ze woonden overstroomde. Dankzij UNHCR kon Noura voor de eerste keer brandstof voor de verwarming kopen. Die hulp is hard nodig want de twee jonge ouders lijden allebei aan medische aandoeningen. Medicijnen, eten en kleding kopen lukt vaak niet en zeker niet in de winter als de familie ook nog brandstof nodig heeft.
Noura woont met haar vier kinderen en haar man in de Bekaa Vallei. © UNHCR/Amine Abou Ghanem
“Vanaf het moment dat we een voet op Libanese bodem zetten, voelden we ons veilig omdat er geen bombardementen waren.” Noura herinnert zich de opluchting toen ze de grens tussen Syrië en Libanon overstaken. De moeder van vier moest jarenlang in angst leven in de ooit vreedzame, maar nu bloederige stad Homs. Terwijl Noura haar verhaal vertelt, zit haar negen maanden oude zoontje Hammoudi op haar schoot.
Noura’s gezin raakte in Syrië twee keer ontheemd voordat ze besloten hun verscheurde vaderland te verlaten, op zoek naar veiligheid. Net als het merendeel van de ruim 900.000 Syrische vluchtelingen* in Libanon woont het gezin in de Bekaa Vallei. Hoewel ze de belegerde stad Homs konden ontvluchten, wordt hun veiligheid in Libanon elke winter opnieuw bedreigd.
De wintermaanden kunnen een aanslag zijn op de gezondheid van zowel jong als oud. Noura lijdt aan chronische reuma in haar armen. In de winter, wanneer het koud en vochtig is, heeft ze daar veel last van. Hussein lijdt aan epilepsie waarvoor hij medicijnen nodig heeft en af en toe naar een dokter moet. Hoewel hun aandoeningen behandelbaar zijn, moet het gezin vaak geld lenen om medicijnen te kopen, net als veel andere gezinnen op de vlucht. Noura herinnert zich afgelopen winter veel beter dan ze zou willen. “Het was een enorm strenge winter, strenger dan andere.” Dagenlang werd het kamp door sneeuw en regen getroffen. Later veranderde de bittere wind de sneeuw en regen in ijs.
“Het was een enorm strenge winter, strenger dan andere”
Het is vaak de nasleep van een winterstorm waar mensen het meest bang voor zij: de sneeuw smelt, waardoor kampen met ijskoud water overstromen. Overstroomde tenten zijn trouwens niets nieuws tijdens de winters in Libanon. Vorig jaar kon het onderkomen van Noura niet standhouden tegen de harde wind en regen waardoor het overstroomde.
Tijdens de winter biedt UNHCR gezinnen op de vlucht cash assistance, zo kunnen zij datgene kopen wat zij het meest nodig hebben. Voor Noura betekende die winterhulp dat ze voor het eerst brandstof kon betalen, bijvoorbeeld om doorweekte kleren en dekens te drogen. “Ze zeggen dat warmte het allerbelangrijkste is tijdens de winter. Ik heb mijn kinderen echt warm kunnen houden. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor.” Naast cash assistance zorgt UNHCR ook voor kleding, warme dekens en brandstof. Ook ondersteunen we bij het verstevigen van de onderkomens zodat ze beter bestand zijn tegen extreme weersomstandigheden. Dankzij deze extra hulp kan Noura ook een aantal medische rekeningen betalen. Zo vermijdt ze een grote schuldenberg. “Winterhulp was een redding in nood.”
Winter is in aantocht en die zal opnieuw zorgen voor uitdagingen. Noura’s gezin kan nu al geen eten zoals fruit, groenten of vlees kopen. Het breekt Noura’s hart dat ze op de meeste dagen alleen rijst aan haar kinderen kan geven. “Het is zo moeilijk als mijn kinderen zeggen dat ze honger hebben, maar ik niet genoeg geld heb om voor hen te koken of hen iets te geven. Dat ik niet genoeg eten heb, dat kan ik verdragen, maar dat mijn kinderen niet genoeg hebben, dat absoluut niet.”
“Het is zo moeilijk als mijn kinderen zeggen dat ze honger hebben, maar ik niet genoeg geld heb om voor hen te koken of hen iets te geven”
Noura voelt zich gevangen in een vicieuze cirkel, waarin de koude wintermaanden het zwaarst zijn. “Een paar zonnige dagen en we kunnen onze kleren drogen, maar dan overstroomt alles plotseling weer. Het is een vicieuze cirkel.” Winterhulp in het vooruitzicht zorgt gelukkig voor een sprankje hoop. Noura en Hussein houden zich vast aan de hoop dat ze dit jaar ook weer financiële hulp krijgen. “Dat zal een enorme last van onze schouders zijn,” zegt Hussein.
*Vluchtelingen onder het UNHCR mandaat.
Deel op Facebook Deel op Twitter
