UNHCR is bezorgd over het CDA-voorstel dat vandaag in het nieuws is verschenen waarbij een onderscheid zal worden gemaakt tussen vluchtelingen die vluchten voor oorlog en vluchtelingen die vluchten voor individuele vervolging.
Dit voorstel tornt aan de rechten van vluchtelingen in Nederland, en zal averechts werken voor het oplossen van de situatie in de opvang en de huidige lange wachttijden.
In het plan wordt voorgesteld om af te stappen van het één-status systeem, waarbij aan alle vluchtelingen in Nederland dezelfde rechten worden verleend – ongeacht of iemand vlucht voor oorlog of individuele vervolging op grond van het Vluchtelingenverdrag van 1951. In het voorstel wordt voorgesteld om een twee-status systeem te (her)introduceren, waarbij personen die vluchten voor oorlog beperkt aanspraak kunnen maken op rechten in Nederland.
Het maken van onderscheid tussen vluchtelingen op basis van de reden waarvoor zij vluchten, is onrechtvaardig. Dit voorstel betreft het inperken van bescherming en de rechten van vluchtelingen uit bijvoorbeeld Syrië, Afghanistan en Jemen, landen waar mensen vluchten voor langdurige oorlog en geweld. Het argument van het CDA dat vluchtelingen die vluchten voor oorlog hier maar kort zullen zijn houdt daarmee geen stand omdat de conflicten in deze landen al jarenlang gaande zijn.
Tot twintig jaar geleden kende Nederland een twee-status systeem, waarbij onderscheid werd gemaakt tussen vluchtelingen op basis van de reden voor hun vlucht, oorlog en geweld of individuele vervolging. In 2000 is het systeem versimpeld naar een één-status systeem, juist om het systeem efficiënter te maken. De versimpeling had destijds als doel om de periode te verkorten die de IND nodig had om een asielaanvraag te beoordelen en om te voorkomen dat veel mensen naar de rechter zouden stappen om een andere, betere, beschermingsstatus te kunnen krijgen. Het is onbegrijpelijk dat nu wordt voorgesteld dit terug te draaien als oplossing voor de situatie in de asielopvang en om lange wachttijden op te lossen. Zoals twintig jaar geleden al is opgemerkt, waarborgt het één-status systeem dat vluchtelingen eerder weten waar ze aan toe zijn en dat onnodige procedures en kosten voor de overheid worden beperkt.
Dat de herintroductie van het twee-status systeem door het CDA wordt voorgesteld als oplossing voor de situatie in de asielopvang en lange wachttijden in de asielprocedure, is onbegrijpelijk en zal verder afbreuk doen aan de efficiëntie van het asielsysteem. Het invoeren van een dergelijk systeem zal leiden tot meer werk voor de IND bij het beoordelen van asielaanvragen en meer werk voor de rechtspraak bij het beoordelen van beroepen over of de juiste verblijfsstatus is toegekend. Daarnaast zal een dergelijk systeem leiden tot méér werk voor COA, nu er langere wachttijden zullen ontstaan waarbij mensen nog langer in de asielopvang moeten blijven en er dus nog meer opvangplekken gecreëerd moeten worden. Afstappen van het huidige één-status systeem zal er helaas ook voor zorgen dat vluchtelingen nog langer moeten wachten voor ze hun leven in Nederland kunnen beginnen.
In de voorgestelde plannen wordt het recht op gezinshereniging ingeperkt voor vluchtelingen die vluchten voor oorlog en geweld. UNHCR benadrukt dat gezinshereniging voor álle vluchtelingen toegankelijk moet zijn. Want gezinnen horen samen!
Een langdurige scheiding van gezinnen kan verwoestende gevolgen hebben voor het welzijn van vluchtelingen, in het bijzonder op kinderen. Het zal een negatieve impact hebben op het vermogen van een vluchteling om te integreren, actief aan de samenleving bij te dragen en een nieuw leven op te bouwen.
Deel op Facebook Deel op Twitter
