Bekijk hier hoe jouw stem bij de gemeenteraadsverkiezingen van 16 maart 2022 een verschil kan maken voor vluchtelingen in jouw gemeente.
Ahmad Yaseer en zijn vrouw Hanan, samen met hun kinderen Amar, Bashar en Sham uit Damascus, thuis, in de buurt van Rotterdam. © UNHCR/Marieke van der Velden
De afgelopen jaren hebben gemeenten steeds meer verantwoordelijkheid gekregen op het gebied van de opvang en integratie (inburgering) van asielzoekers en statushouders.
UNHCR vindt dat asielzoekers humaan moeten worden opgevangen en dat vluchtelingen snel en volwaardig moeten kunnen participeren in de samenleving. Om dit mogelijk te maken, vinden wij dat alle betrokken partijen zich hard moeten maken voor de volgende punten:
Nederland is partij bij het Vluchtelingenverdrag van 1951 en moet daarom niet alleen zijn steentje bijdragen aan de bescherming van mensen die op de vlucht zijn voor oorlog en vervolging, maar ook uit solidariteit met landen in de regio. Landen in de regio dragen de grootste lasten, aangezien bijna 90% van alle gedwongen ontheemden in of vlak bij hun thuisland blijft. Nu het kabinet meer middelen beschikbaar heeft gesteld voor de opvang van asielzoekers in Nederland, moeten het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) en gemeenten deze middelen inzetten om asielzoekers humaan op te vangen en vluchtelingen snel te huisvesten. Dit kan een goede start bieden voor hun integratieproces.
Vorig jaar konden veel gemeenten niet aan hun taakstelling voldoen om statushouders te huisvesten. Door het gebrek aan sociale huurwoningen was de doorstroom vanuit asielzoekerscentra (AZC’s) laag, wat resulteerde in overvolle AZC’s. Het leidde er ook toe dat gemeenten ineens noodopvang moesten organiseren, waarbij in sommige gevallen de opvang ondermaats was.
Bestuursovereenkomsten tussen gemeenten en COA op locaties waar het goed gaat, zouden voor de langere termijn moeten worden aangegaan. Zo kunnen opvanglocaties waar het goed gaat langer openblijven en wordt de opvang meer voorspelbaar, ook voor omwonenden. Door voldoende en duurzamere opvang te realiseren wordt voorkomen dat er een crisissituatie ontstaat als er in Nederland meer asielzoekers en vluchtelingen moeten worden opgevangen dan verwacht. Daarmee blijft het draagvlak voor bescherming en opvang in reguliere AZC’s behouden.
Hoewel vaak wordt gedacht dat statushouders worden voorgetrokken bij het aanwijzen van sociale huurwoningen laten de cijfers een heel ander beeld zien. Tussen 2010 – 2019 ging naar schatting slechts 3,5% van alle woningtoewijzingen naar statushouders.
Er zijn grote tekorten in bepaalde sectoren op de Nederlandse arbeidsmarkt. Het huidige kabinet wil inzetten op meer legale trajecten voor arbeidsmigratie. Maar wat nou als gemeenten in samenwerking met COA en organisaties zoals bijvoorbeeld de Refugee Talent Hub en Kennisplatform Integratie & Samenleving (KIS) zouden inventariseren hoe statushouders (samen met of in plaats van arbeidsmigranten) een deel van die plekken zouden kunnen opvullen?
Het kabinet had tijdens de vorige regeerperiode ook al plannen om asielzoekers met een bepaalde opleiding dichtbij gemeenten te plaatsen waar ze later zouden worden gehuisvest. Al in een vroeg stadium zou kunnen worden gekeken hoe asielzoekers met een bepaalde opleiding gekoppeld zouden kunnen worden aan een gemeente of regio die kampt met grote arbeidstekorten in een specifieke sector, door plaatsing in een nabijgelegen AZC. Verder zouden middelen kunnen worden gereserveerd voor taallessen en bijscholing op de werkvloer. Bijzondere aandacht zou daarbij moeten uitgaan naar participatie van vrouwen. Want zij blijven te ver achter.
Integratie betekent acceptatie, meedoen, je thuis voelen. De stem, ervaring en vaardigheden van asielzoekers en statushouders zouden meer moeten worden meegenomen bij de totstandkoming en uitvoering van beleid. Als ervaringsdeskundigen kunnen zij een belangrijke rol vervullen, bijvoorbeeld als buddies voor nieuwkomers of in een klankbordgroep binnen de gemeenteraad. Ook initiatieven van burgers en van gemeenten om burgers meer te betrekken bij de opvang en integratie van vluchtelingen kunnen het wederzijds begrip en de acceptatie versterken, en zouden omarmd en gepromoot moeten worden.
Bovengenoemde maatregelen kunnen bijdragen aan het versterken van het draagvlak voor de opvang en integratie van asielzoekers en statushouders in gemeenten. Het gaat hier om mannen, vrouwen en kinderen die alles achter moesten laten vanwege oorlog of vervolging; hun huis, hun familie, hun vrienden. Zij willen graag hun steentje bijdragen aan de samenleving die hen gastvrij heeft ontvangen.
Deel op Facebook Deel op Twitter
