De Hongaarse regering machtigt de politie om iedereen te verwijderen die irregulier het land binnenkomt en daar verblijft. UNHCR betreurt dit recente besluit van Hongarije zeer.
Een Afghaanse jongen kijkt door een prikkeldraadomheining naar vluchtelingenkamp Röszke aan de Hongaarse grens met Servië. © UNHCR/Zsolt Balla
Als gevolg van deze beslissing wordt mensen die mogelijk internationale bescherming nodig hebben de toegang tot grondgebied en asielprocedures ontzegd. Sinds 2016 hebben de Hongaarse autoriteiten meer dan 71.000 mensen gedwongen verwijderd.
Op 27 februari verlengde Hongarije de ‘crisissituatie als gevolg van massa-immigratie’, die in 2016 werd uitgeroepen en het hele grondgebied van Hongarije bestrijkt. Dit besluit komt terwijl het aantal aankomsten in de Europese Unie, inclusief Hongarije, elk jaar blijft afnemen. Het aantal mensen dat in 2020 over zee en over land naar de EU kwam (95.000 mensen), is met 75 procent afgenomen in vergelijking met 2016 (373.652).
Dit besluit volgt op een reeks zorgwekkende ontwikkelingen die de toegang tot asiel belemmeren. In mei 2020 heeft de regering van Hongarije andere buitengewone regelingen ingevoerd als reactie op de COVID-19-situatie. Mensen die internationale bescherming zoeken moeten eerst hun intentie uiten om asiel aan te vragen bij de Hongaarse ambassade in aangrenzende niet-EU-landen. Anders krijgen ze geen toegang tot het land en asielprocedures in Hongarije.
“We dringen er bij de regering van Hongarije op aan om deze wettelijke bepalingen in te trekken en ervoor te zorgen dat mensen die internationale bescherming willen zoeken, van wie velen op de vlucht zijn voor oorlog, geweld en vervolging, toegang hebben tot haar grondgebied en tot de asielprocedure. UNHCR staat klaar om de regering van Hongarije te steunen bij het herzien van haar asielstelsel om het in overeenstemming te brengen met de internationale vluchtelingen- en mensenrechtenwetgeving,” aldus Pascale Moreau, directeur Europa van UNHCR.
Het recht om asiel aan te vragen is een fundamenteel mensenrecht dat wordt gegarandeerd door het internationaal recht en het Vluchtelingenverdrag van 1951. Wanneer staten legitieme maatregelen nemen om hun grenzen te controleren, moet dit gebeuren op een manier die in overeenstemming is met hun verplichtingen uit het internationaal recht, met inbegrip van het beginsel van non-refoulement en het recht om asiel aan te vragen en te genieten.
Deel op Facebook Deel op Twitter
