Het verhaal van Zem: ‘Familie is alles voor mij, zonder familie kan ik niet leven’

Zem (34) moest Eritrea ontvluchten toen hij 28 was. Via Ethiopië, Libië en Italië kwam hij uiteindelijk aan in Nederland.

Ook Zem’s broertje Haben ontvluchtte later Eritrea, op 12-jarige leeftijd. Hij was anderhalf jaar onderweg. Zem: ‘Ik kon niet slapen van ongerustheid. Iedereen uit ons dorp die tegelijkertijd met mijn broertje vertrok, is omgekomen op de Middellandse Zee.’

Haben kreeg een verblijfsvergunning en vroeg een gezinsherenigingsaanvraag aan voor hun ouders en pleegbroertje Shiden (hun neefje). Shiden woonde als bij het gezin sinds hij 3 jaar oud was omdat zijn eigen ouders niet voor hem konden zorgen. 

De aanvraag van hun ouders werd ingewilligd, maar die van hun neefje niet. Shiden moest achterblijven. ‘Dit was een onmogelijke keus voor mijn ouders. Ze wilden zich dolgraag herenigen met hun zoons in Nederland, maar ze wisten niet of ze hun pleegzoontje ooit weer terug zouden zien. Mijn ouders voelen zich schuldig en vinden het nog steeds erg lastig.’ 

Zem (34) uit Eritrea met zijn dochter Sara. © UNHCR/Marieke van der Velden

De hereniging op Schiphol was een onwerkelijke, mooie en vrolijke dag, maar tegelijkertijd moesten ze net daarvoor gedag zeggen tegen hun pleegzoon, zonder enig idee te hebben wanneer ze hem weer zouden zien. Shiden is nu 17 jaar oud en woont alleen in Addis Ababa in Ethiopië. 

Zem heeft nu zelf ook twee kinderen en ziet zijn ouders iedere dag. ‘Ik zie mijn ouders meestal twee à drie keer per dag. Ze komen heel vaak langs om te kijken hoe het met ons en de kinderen is. Het is heel fijn dat we nu na al die jaren bij elkaar kunnen zijn. Familie is alles voor mij. Zonder familie kan ik niet leven.’