“Mijn moeder mag nooit boeten voor wat ik doe”

Victor is afkomstig uit Cuba. Daar was hij journalist en activist. In 2018 is hij noodgedwongen gevlucht vanwege zijn geaardheid.

Voor Victor is Cuba de mooiste plek op aarde, het land van zijn dromen en hoop. Maar tegelijkertijd heeft hij ook pijnlijke herinneringen aan Cuba. “In Cuba weet je wat je kan zeggen en wat niet. Als je die lijn overschrijdt dan weet je ook dat je in de problemen raakt,” vertelt Victor. “Als activist lanceerde ik een campagne voor de legalisatie van het homohuwelijk. Dit was een succesvolle campagne. Zelfs mensen van de overheid steunden dit initiatief.” Helaas duurde de campagne voor Victor niet lang. Op dat moment was hij student aan de universiteit maar hij werd voor een jaar geschorst en mocht geen college volgen. “Ook arresteerde de politie mij wel eens. Dan brachten ze me naar een soort cel op het bureau en moest ik daar even blijven. Ik werd regelmatig geslagen door ze en heb er zelfs nog littekens van.”

Toch wilde Victor niet opgeven. Maar dit veranderde toen zijn moeder in de problemen kwam. “Mijn moeder raakte haar baan kwijt door mij, dat zette mij aan het denken. Ik weet namelijk dat mijn gedrag consequenties heeft. En deze consequenties draag ik zelf. Maar mijn moeder mag nooit boeten voor wat ik doe.” Daarom besloot Victor te vluchten en hij belande uiteindelijk in Nederland. Dit was de juiste keuze voor hem. Zijn familie is nu veilig.

Een leven in Nederland

Het was niet gemakkelijk om een verblijfsvergunning te krijgen in Nederland. “De eerste keer werd mijn aanvraag afgewezen omdat de rechtbank zei dat de LHBTI-gemeenschap geen gevaar loopt in Cuba,” legt Victor uit. Maar hij gaf niet op. Victor schakelde de hulp in van UNHCR; “Zij maakten een geweldig rapport wat niet alleen over mij persoonlijk ging. In het rapport beschreef UNHCR de situatie van de LHBTI-gemeenschap in het algemeen en de dagelijkse mensenrechtenschendingen waar deze gemeenschap mee te maken heeft.” Mede dankzij deze brief kreeg Victor een verblijfsvergunning en hoeft hij niet bang te zijn voor de veiligheid van hemzelf of die van zijn familie. Victor was ontzettend blij toen hij het goede nieuws kreeg. “Toen ik het detentiecentrum uit kwam kocht ik direct een Nederlandse vlag!” 

Eindelijk kon Victor beginnen met het opbouwen van een leven in Nederland. Op dit moment werkt hij in een magazijn. Zijn collega’s zijn aardig en hij kan goed met hen opschieten, maar hij voelt dat hij niet op de juiste plaats zit. In Cuba studeerde hij journalistiek aan de universiteit en hij zou dolgraag willen werken in zijn vakgebied. “Elke dag als ik wakker word, denk ik aan mijn leven waarin ik moet kiezen tussen vrijheid en kansen. Dan vraag ik mezelf af: waarom kan ik niet beiden hebben?”

Ondanks de tegenslagen in zijn leven blijft Victor bezig met journalistiek. Hij merkte dat er behoefte was aan informatie in het Spaans, daarom begon hij zijn eigen Spaanstalige nieuwsplatform. “Tijdens de coronacrisis was alle informatie in het Nederlands. Hierdoor begreep de Latino gemeenschap niet helemaal wat er aan de hand was.” Momenteel trekt zijn website zo’n 2000 bezoekers per dag. Victor is blij dat hij op deze manier kan bijdragen aan de gemeenschap in Nederland.

> Lees meer verhalen van LHBTI-vluchtelingen