“Ivoorkust is een heel klein land en nieuws verspreidt zich snel. Ik voelde me nergens echt veilig.”
De 24-jarige Hermann moest Ivoorkust ontvluchten omdat hij op mannen valt. In 2018 arriveerde hij in Canada.
“Het is niet eenvoudig om je te identificeren als LHBTI’er in Ivoorkust. Als je probeert publiekelijk met de LHBTI-gemeenschap om te gaan, word je in elkaar geslagen. Je kunt je familie vertellen dat je je anders voelt, dat je van mannen houdt, maar zij denken dat er iets mis met je is en gooien je op straat. Ik ontmoette een man en we kregen een relatie, maar we moesten dit verborgen houden.
Mijn familie dacht dat het gewoon een goede vriendschap was. Pas toen we allebei een studiebeurs kregen om samen naar school te gaan in de Verenigde Staten, voelden we ons op ons gemak. We konden onszelf zijn en in het openbaar elkaar aanraken. Toen ik een jaar later terugkwam in Ivoorkust, kon ik het niet meer verbergen en besloot ik het mijn familie te vertellen.
Mijn moeder keurde het goed, maar mijn ooms en de rest van mijn familie zeiden dat ik niet bij hen kon blijven. Ze begonnen me te bedreigen en zeiden dat ze me zouden vermoorden. Het was heel beangstigend. Ivoorkust is een klein land en nieuws verspreidt zich snel. Ik voelde me nergens echt veilig.
Gelukkig had ik een Canadees visum in mijn paspoort van toen ik in de VS was en ik besloot naar Toronto te gaan. Ik arriveerde hier in september 2018 met mijn partner. We voelen ons hier echt op ons gemak. Niemand staart ons aan of vindt het raar als we in het openbaar hand in hand lopen.”
Bron: JAYU/UNHCR
Nog steeds is in 70 landen homoseksualiteit strafbaar. Lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen, transgender en intersekse mensen moeten vluchten voor geweld, discriminatie en doodsbedreigingen.
Ons doel is het beschermen van alle vluchtelingen, inclusief LHBTI-vluchtelingen over de hele wereld. Doe mee en laat LHBTI-vluchtelingen weten: hier ben je veilig. 🌈
Deel op Facebook Deel op Twitter