Jemen wordt gezien als de ergste humanitaire crisis ter wereld, na jaren van conflicten en massale ontheemding. Bezuinigingen op hulp door gebrek aan geld en de komst van COVID-19 brengen miljoenen levens in gevaar.
De 9-jarige Ipteehal speelt met zijn zus voor het onafgemaakte gebouw waar ze wonen met andere ontheemde families in Al Mukalla, Jemen. © UNHCR/Marie-Joëlle Jean-Charles
In 2015 werd ze gedwongen om haar geboorteplaats te ontvluchten, wegens gevechten die tot de dag van vandaag voortduren. Nu woont ze in gehuurde accommodatie met haar moeder en zussen, in het gouvernement Ibb, in Noord-Jemen. Ze zijn afhankelijk van de humanitaire hulp die ze ontvangen van UNHCR en andere organisaties.
Toen kwam COVID-19, dat een bijzonder grote bedreiging vormt voor ontheemde mensen zoals Ahlam, gezien het gebrek aan middelen om zichzelf te onderhouden en zich te beschermen tegen infectie. Aangezien slechts de helft van de gezondheidsfaciliteiten van het land momenteel operationeel is, hebben veel mensen die medische hulp nodig hebben er geen toegang tot.
“We zijn bang.”
“Vanwege deze ziekte zijn we bang en zitten we thuis,” zegt Ahlam. “We waren vorige week getuige van drie begrafenissen van mensen die plotseling stierven.”
Om het nog erger te maken, wordt de hulp die Ahlam en miljoenen andere Jemenieten en vluchtelingen helpen om te overleven, bedreigd door een kritiek financieringstekort. UNHCR heeft hierdoor al haar levensreddende programma voor cash hulp vanaf deze maand moeten terugschroeven.
Jemen blijft de ergste humanitaire crisis ter wereld: zo’n 24 miljoen mensen hebben hulp nodig en meer dan 3,6 miljoen mensen zjin hun huizen ontvlucht. De meeste ontheemden leven in onhygiënische en overvolle omstandigheden, waar zowel fysieke afstand als regelmatig handen wassen onmogelijk is.
Ondanks de overweldigende behoeften van de bevolking, heeft UNHCR slechts 30 % van de financiering die nodig is voor onze activiteiten in 2020.
Zonder een dringende toename van financiering, heeft UNHCR geen andere keus dan kritische steun aan honderdduizenden kwetsbare ontheemde Jemenieten en vluchtelingen op te schorten, zoals matrassen, dekens en noodopvang, wat betekent dat mensen gedwongen zouden worden om in de open lucht te slapen.
“Jemen nu verlaten is geen optie.”
Voorafgaand aan een toezeggingsconferentie voor Jemen die op 2 juni door de VN en het Koninkrijk Saoedi-Arabië werd georganiseerd, waarschuwden de hoofden van 17 VN-organisaties en ngo’s vorige week dat veel Jemenieten “geen tijd meer hebben” en riepen de internationale gemeenschap op om snel en vrijgevig te doneren voor humanitaire operaties.
“UNHCR en haar partners staan klaar om hulp te blijven leveren in Jemen, maar daarvoor hebben we nu extra geld nodig,” zegt UNHCR-vertegenwoordiger in Jemen Jean-Nicolas Beuze.
“Door ons cash hulp programma kunnen we een verschil maken in het leven van miljoenen Jemenieten op een moment dat ze ons het hardst nodig hebben. Niemand is veilig voor COVID-19 zonder dat iedereen veilig is, en Jemen nu verlaten is geen optie,” voegde hij eraan toe.
De gevolgen van een verlaging van de hulp voor Ahlam en haar familie zouden rampzalig zijn, zegt ze, inclusief de zeer reële dreiging om het dak boven hun hoofd te verliezen, dat ze alleen maar konden betalen dankzij de cash hulp van UNHCR.
“Dit geld heeft ons gered van uitzetting,” legt Ahlam uit. “De huisbaas wilde ons het huis uit krijgen, maar we betaalden twee maanden huur. De rest van het geld gebruikten we om eten te kopen, omdat we niets in huis hadden.”
Het is een bekend verhaal voor ontheemde Jemenieten in het door oorlog verscheurde land. Omar ontvluchtte zijn huis in het westelijke kustgebied van Al Hudaydah met zijn vrouw en drie kinderen nadat hun huis werd beschadigd tijdens een conflict dat ook een aantal van zijn buren verwondde.
“We zijn afhankelijk van humanitaire hulp.”
Na zich te hebben gevestigd in het gouvernement Ibb, zijn Omar en zijn familie nu volledig afhankelijk van de hulp die ze krijgen om rond te komen. Het is bijna onmogelijk om werk te vinden in een economie die op instorten staat.
“We zijn afhankelijk van humanitaire hulp, omdat er geen banen zijn,” zegt Omar. “Hoe kunnen we leven zonder het geld dat we hebben ontvangen? We hebben onze huizen en families achter gelaten, we hebben hier niemand.”
Deel op Facebook Deel op Twitter
