Ieder jaar is het op 19 november Wereld Toilet Dag. Op die dag is er wereldwijd extra aandacht voor de 2,4 miljard mensen die nog niet over sanitaire voorzieningen beschikken. Voor UNHCR is het zorgen voor schoon water en sanitaire voorzieningen voor vluchtelingen en ontheemden een van de prioriteiten.
Ieder jaar overlijden nog altijd duizenden vluchtelingen en ontheemden aan ziektes die met goede hygiëne voorkomen kunnen worden. Maar dat behoort als het aan Samuda ligt tot het verleden. Samuda is 50 jaar en gevlucht uit Myanmar. Ze behoort tot de bevolkingsgroep Rohinya. Deze groep heeft al jaren te maken met geweld en discriminatie. In de zomer van 2017 escaleerde de situatie waardoor in korte tijd honderdduizenden mensen naar buurland Bangladesh vluchtten. In Cox’s Bazar werden de mensen opgevangen. In korte tijd werd daar één van de grootste vluchtelingenkampen ingericht, Kutupalong.
Mensen kregen een tent of materialen om een eigen onderdak te bouwen. UNHCR en haar partners werkten dag en nacht om de dagelijkse stroom mensen te helpen met medische zorg, voeding en onderdak. Dagelijks zorgden vrachtwaters voor schoon water.
“Ik help mensen gezond te blijven.”
Inmiddels zijn er waterpunten en latrines gebouwd. Maar dat alleen is niet voldoende om alle mensen in het overvolle kamp gezond te houden. Door moessonregens en cyclonen en het massale gebruik van alle voorzieningen steken ziektes gemakkelijk de kop op.
Daarom werkt UNHCR in Kutupalong sinds kort met WASH-vrijwilligers, vluchtelingen die helpen met Water, Sanitaire voorzieningen en Hygiëne (WASH). Samuda is een van hen. Ze woont in het vluchtelingenkamp met haar drie kleinkinderen. Ze werd geselecteerd als WASH-vrijwilliger, omdat ze als alleenstaande grootmoeder in haar eentje voor haar jonge kleinkinderen zorgt. Ze behoort daarom tot één van de meest kwetsbare gezinnen in het kamp. Voor haar werkzaamheden ontvangt Samuda maandelijks een kleine toelage die ze gebruikt om voor haar gezin te zorgen.
“Ik maak de ruimtes schoon en zorg dat er voldoende zeep is,” vertelt Samuda trots over haar werk. “Als er technische problemen zijn, geef ik dat door aan het kampmanagement.” Ze is zich goed bewust welke rol ze speelt. “Aan het einde van de dag voel ik me gelukkig. Ik werk voor mijn gemeenschap en help mensen gezond te blijven.”
Deel op Facebook Deel op Twitter
