Colombiaans LHBTIQ+-stel genoodzaakt om te vluchten voor hun leven

Daniela (35) is activist, en heeft zich haar hele leven ingezet voor de rechten van lesbiennes, homo’s, biseksuelen, transgenders, intersekse, queer en alle andere mogelijke manieren waarop mensen hun gender of seksualiteit kunnen benoemen (LHBTIQ+-mensen). Zij helpt hen door advies te geven en hen te steunen wanneer zij worden bespot, gediscrimineerd en bedreigd. In Colombia werd haar activisme echter niet altijd goed ontvangen.

Het is oudejaarsavond, 2009, wanneer zij zich voor het eerst realiseert dat ze niet veilig is. “Het was 2 uur s’ nachts,” vertelt ze. “We waren het nieuwe jaar aan het vieren in een nabijgelegen dorp toen twee gewapende mannen mij bedreigden. Ik was doodsbang.”

“Ze namen me mee en zeiden dat ik een slecht voorbeeld was voor kinderen. Ze zeiden dat ik weg moest, anders zouden ze me wat aan doen.”

Daniela rende uit angst naar huis, en vluchtte naar Bogota. Ze moest noodgedwongen haar jonge zoontje en moeder achterlaten. Ook haar bedrijf moest ze achter laten, waardoor ze geen inkomen meer had.

“We waren constant bang”

Eenmaal gearriveerd in Bogota zette ze haar inzet voor LHBTIQ+-mensen voort. Hier ontmoette ze haar partner Sofia, en werd ze weer herenigd met haar nu 10-jarige zoontje. Vier jaar lang leefden zij in veiligheid in Bogota.

Dit duurde helaas niet lang. Daniela en Sofia ontvingen opnieuw gewelddadige bedreigingen. “Ze begonnen haatdragende posters op te hangen met mijn naam erop, en ze bedreigden me via de telefoon,” vertelt Daniela.

Opnieuw was Daniela genoodzaakt om te vluchten, en verloor ze haar baan. “We waren constant bang.”

Toen twee LHBTIQ+-activisten en vrienden van Daniela en Sofia werden vermoord, waren zij genoodzaakt om voor de derde keer te vluchten.

In 2016 arriveerden zij in Zwitserland, waar zij hun leven opnieuw moesten opbouwen. Ze willen Frans leren, zodat ze ook in Zwitserland de LHBTIQ+-gemeenschap kunnen ondersteunen. Daniela is dankbaar dat ze veiligheid heeft gevonden in Zwitserland, en dat haar seksuele identiteit geaccepteerd wordt.

“Wanneer mijn zoon gelukkig is en ik zie wat voor kansen er voor hem zijn in de toekomst, droom ik ervan om hier in Zwitserland een leven op te bouwen”

UNHCR, de VN-Vluchtelingenorganisatie, zet zich in voor de bescherming van de rechten van de LHBTIQ+-gemeenschap. Niet alleen UNHCR, maar ook netwerken en organisaties zijn van belang wanneer het gaat om het beschermen van deze kwetsbare groep vluchtelingen.