Vluchtelingen als Majid en Muhammed realiseren hun dromen in Bosnië en Herzegovina.
De chef-kok is Majid uit Iran, die gespecialiseerd is in het bereiden van gerechten die aantrekkelijk zijn voor zijn mede-asielzoekers. Vandaag maakt hij een lamscurry.
“Koken is mijn kunst,” zegt hij. “Ik zal nooit anderen iets opdienen wat ik zelf niet zou eten.”
Het aantal migranten en asielzoekers dat door Bosnië reist vanuit het Midden-Oosten om de Europese Unie te bereiken, is sterk toegenomen, ook al blijft de grens met Kroatië geblokkeerd.
“Koken is mijn kunst.”
Majid, 39, zou een van hen kunnen zijn. 10 maanden geleden kwam hij vanuit Iran, op weg naar Europa, in Sarajevo aan. Maar in plaats daarvan heeft hij asiel aangevraagd in Bosnië en Herzegovina, een land dat herstelt van zijn eigen oorlog in de jaren negentig.
“Ik ga nergens heen,” zegt hij. “Ik blijf hier. Ik hou van Bosnië!”
UNHCR, de VN-vluchtelingenorganisatie, zegt dat het land steun van donoren nodig heeft om opgewassen te zijn tegen de toegenomen aantallen aankomsten en procesaanvragen. Dorijan Klasnic, een voorlichter van UNHCR, zei dat sinds januari 2018 1.600 mensen asiel hebben aangevraagd.
“Het is duidelijk dat er mensen zijn die het land als een toevluchtsoord zien; een plek die ze thuis zouden kunnen noemen,” zei hij.
Majid is alleenstaande vader van Muhammed, 14, die het goed doet op school en speelt in het jeugdteam van voetbalclub FK Sarajevo.
“Voor sommige mensen is voetbal gewoon een spel, maar voor mij is het mijn leven,” zegt Muhammed, die ervan droomt op een dag professional te worden.
Majid verliet Iran om Muhammed’s toekomst veilig te stellen. Ze waren op weg naar de Europese Unie, maar toen ze in Sarajevo aankwamen, ontmoette Majid een Bosnische man wiens gastvrijheid hem zijn plan deed heroverwegen, en hij diende asielaanvragen in voor Muhammed en hemzelf.
“Ik voelde zijn warmte en vriendelijkheid. Het is de menselijke connectie die ertoe doet.” Deze vriendschap vormde zijn denken, en als hun aanvragen worden aanvaard, zijn hij en zijn zoon van plan zich te vestigen in Sarajevo.
Sarajevo is een prachtige stad, nu grotendeels gerestaureerd na een belegering waarbij bijna 14.000 mensen werden gedood tussen 1992 en 1996. Maar Majid heeft geen tijd om de oude stad te bezoeken, met zijn kronkelige straatjes, bazaars, moskeeën en katholieke en orthodoxe kerken.
In het weekend verdient Majid een beetje voor zichzelf door te koken voor de lokale bevolking en toeristen op een populaire plek bij een waterval. Vijf dagen per week kookt hij vrijwillig eten voor medemigranten en -vluchtelingen.
“Ik geloof dat wat je geeft, je ook terugkomt,” zegt hij, en zijn vrijgevigheid en enthousiasme zijn niet onopgemerkt gebleven.
De internationale school, normaal gesproken betaald, staat Muhammed toe om gratis te studeren.
Op een doordeweekse avond is Majid aan het koken, terwijl Muhammed in de woonkamer online een voetbalwedstrijd zit te kijken.
Muhammed begon serieus te voetballen toen hij acht jaar oud was, en traint nu elke dag, op de club of thuis.
Zijn idool is wereldster Cristiano Ronaldo, maar of hij de kans krijgt om zijn eigen carrière in de sport te ontwikkelen, hangt gedeeltelijk af van hun asielaanvraag. Zonder vluchtelingenstatus kan hij trainen en spelen in vriendschappelijke wedstrijden, maar hij kan niet reizen of deelnemen aan de nationale competitie, die in september start.
“Het is jammer dat hij geen documenten heeft,” zegt zijn coach Tarik Cerik. “Hij riskeert de winnende mentaliteit te verliezen die je alleen maar krijgt door competitief te spelen. Hij is nog jong, maar volgend jaar begint de serieuzere competitie. Zijn status moet goedgekeurd zijn voor het nieuwe seizoen.”
Deel op Facebook Deel op Twitter