براساس گزارش ارائه‌شده امروز کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان تحت عنوان ”همراهی برای آموزش پناهندگان“، پیش‌بینی شده است که چنانچه اقدامی عاجل و راسخ برای مقابله با اثرات فاجعه‌آمیز کرونا بر آموزش پناهندگان توسط جامعه بین‌المللی اتخاذ نگردد، پتانسیل میلیونها پناهنده جوان ساکن در برخی از آسیب‌پذیرترین […]
صبح ها با ورود دانش آموزان پناهنده و ایرانی به مدرسه ابتدایی وحدت در اصفهان ، ایران پر از شور و نشاط و انرژی هستند. © کمیساریا/محمدحسین دهقانیان
براساس گزارش ارائه‌شده امروز کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان تحت عنوان ”همراهی برای آموزش پناهندگان“، پیش‌بینی شده است که چنانچه اقدامی عاجل و راسخ برای مقابله با اثرات فاجعه‌آمیز کرونا بر آموزش پناهندگان توسط جامعه بین‌المللی اتخاذ نگردد، پتانسیل میلیونها پناهنده جوان ساکن در برخی از آسیب‌پذیرترین جوامع بشری مورد تهدید بیشتر قرار می‌گیرد. اطلاعات مندرج در این گزارش بر مبنای آمار ناخالص ثبت‌نام سال تحصیلی 2019 (1398) است.
اگرچه کرونا بر آموزش کودکان در تمامی کشورها اثرگذار بوده اما این گزارش نشان می‌دهد کودکان پناهنده بطور خاص دچار محرومیت شده‌اند. پیش از همه‌گیری کرونا، احتمال جاماندگی کودکان پناهنده از تحصیل دو برابر کودکان غیرپناهنده بود و وخامت این وضعیت رو به افزایش است چراکه بسیاری از این دسته کودکان از فرصت ادامه تحصیل به علت تعطیلی مدارس، عدم استطاعت مالی برای پرداخت شهریه و خرید روپوش یا کتب درسی، عدم دسترسی به فناوری و یا نیاز به کار برای حمایت از خانواده‌های خود عملا محروم می‌شوند.
بنا به اظهار فیلیپو گرندی کمیسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، ”ما نباید آنها را پس از تمامی دشواری‌هایی که متحمل شده‌اند از آموزش محروم کنیم و بدین ترتیب آینده آنها را مخدوش نماییم. علیرغم چالش‌های گسترده پیش روی آنها به دلیل این همه‌گیری، ما می‌توانیم با حمایت بیشتر بین‌المللی از پناهندگان و جوامع میزبان آنها به گسترش روش‌های نوآورانه بپردازیم که در راستای حمایت از دستاوردهای مهم به دست آمده در حوزه آموزش پناهندگان در سال‌های اخیر است.“
در صورت عدم افزایش حمایت، تمامی پیشرفت‌های تدریجی در میزان ثبت نام در مدارس، دانشگاه‌ها و دوره‌های آموزش فنی حرفه‌ای که با سختی حاصل شده‌اند کاهش پیدا می‌کنند و در برخی موارد کاملا از بین خواهند رفت. چنین روندی تحقق هدف شماره چهار مجموعه اهداف توسعه پایدار در خصوص تضمین آموزش کیفی فراگیر و عادلانه برای همگان را به مخاطره می‌اندازد.
در بخش پایانی تاثیرگذار این گزارش، بنیاد وودافون و محمد صلاح، سفیر برنامه آنی مدارس شبکه ای کمیساریا اعلام کردند: ”تضمین آموزش کیفی امروز به معنای کاهش فقر و آلام در آینده است. چنانچه همگان نقش خود را ایفا نکنند، چندین نسل از کودکان – که میلیونها نفر از آنها در برخی از فقیرترین مناطق جهان بسر می‌برند – با آیندهای نامطلوب مواجه خواهند شد. اما اگر همه ما در قالب یک تیم همکاری کنیم، خواهیم توانست فرصت برخورداری از زندگی توأم با کرامت را که حق این کودکان است در اختیار آنها قرار دهیم. با همدیگر تلاش نماییم تا این فرصت را از دست ندهیم.“
اطلاعات مربوط به سال 2019 (1398) مندرج در این گزارش بر اساس گزارشات جمع‌آوری شده از 12 کشوری است که میزبان بیش از نیمی از کودکان پناهنده جهان هستند. در حالیکه میزان ناخالص ثبت نام در مدارس ابتدایی 77 درصد است، فقط 31 درصد از نوجوانان در مقطع متوسطه ثبت نام کرده‌اند و در سطح آموزش عالی نیز تنها سه درصد از پناهندگان حضور دارند.
البته این آمار و ارقام علیرغم فاصله چشمگیر با میانگین‌های جهانی حکایت از پیشرفت دارند چراکه در مقطع متوسطه با حضور ده‌ها هزار کودک پناهنده که به تازگی ثبت نام کرده‌اند شاهد افزایش دو درصدی فقط در سال 2019 (1398) بوده‌ایم. با این وجود، همه‌گیری کرونا در شرایط فعلی تهدیدکننده این روند و سایر پیشرفت‌های مهم است و این تهدید در خصوص دختران پناهنده به‌شدت نگران‌کننده است.
دسترسی دختران پناهنده به آموزش هم اکنون کمتر از پسران و احتمال ثبت نام آنها در مقطع متوسطه نصف پسران است . بر مبنای داده‌های کمیساریا، صندوق ملاله تخمین زده است که نیمی از دختران در مقطع متوسطه به علت بحران کرونا پس از بازگشایی مدارس در این ماه به کلاس درس برنخواهند گشت. در کشورهایی که ثبت نام ناخالص دختران پناهنده در مقطع متوسطه کمتر از 10 درصد است، تمامی دختران در معرض خطر ترک تحصیل دائمی هستند. این پیش‌بینی نگران‌کننده توأم با اثرات و آسیب‌هایی برای نسل‌های آتی است.
گرندی همچنین اظهار داشت: ”اینجانب بطور خاص نگران اثرات و آسیب‌ها بر دختران پناهنده هستم. آموزش نه تنها یک حق انسانی است بلکه مزایای اقتصادی و حمایتی آن برای دختران پناهنده و خانواده‌ها و جوامع آنها نیز مبرهن است. جامعه بین‌المللی نباید آنها را از فرصت‌های آموزشی محروم سازد.“
سازش با محدودیت‌های تحمیل‌شده از سوی کرونا برای 85 درصد پناهندگان جهان که در کشورهای در حال توسعه یا کم‌توسعه‌یافته‌ترین کشورها به سر می‌برند بسیار دشوار بوده است. گوشی همراه، تبلت، رایانه قابل‌حمل، اتصال به شبکه اینترنت و حتی دستگاه‌های بی‌سیم و رادیویی اغلب در دسترس جوامع بی‌جاشده نیستند.
کمیساریا، دولت‌ها و شرکا در حال همکاری بدون‌وقفه به منظور برطرف کردن شکاف‌ها و کاستی‌های جدی و تضمین استمرار آموزش پناهندگان در طی همه‌گیری از طریق یادگیری برخط، تلویزیونی و رادیویی و همچنین حمایت از معلم‌ها و سرپرست‌ها در راستای تعامل با دانش‌آموزان با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی هستند.
در گزارش مذکور، نحوه فعالیت خانواده‌ها، جوامع و دولت‌ها برای تأمین آموزش کودکان پناهنده تشریح شده است و به موارد مثبتی از تصویب قانونی حق حضور کودکان پناهنده در مدارس دولتی از سوی کشورهایی مانند اکوادور و جمهوری اسلامی ایران ذکر اشاره شده است. نمونه‌هایی از نوآوری دیجیتال از سوی وزیر آموزش مصر و خانواده‌ای در اردن که از گذار به یادگیری برخط بهره‌مند شده نیز در گزارش تصریح شده‌اند. با توجه به اقامت بیش از نیمی از جمعیت پناهندگان جهان در مناطق شهری، اهمیت شهرها در پذیرا بودن پناهندگان مورد تأکید واقع شده و شهردار کاونتری دربریتانیا نحوه مدیریت این مسئله و لزوم منطقی آن را در گزارش توضیح داده است.
علاوه بر این، گزارش مذکور دولت‌ها، بخش خصوصی، جامعه مدنی و سایر دست‌اندرکاران کلیدی را به – همراهی برای یافتن راه‌حل‌های تقویت‌کننده نظام‌های ملی آموزشی و هم‌مسیر شدن برای آموزش معتبر و همچنین تضمین و حفظ تأمین مالی آموزشی دعوت نموده و هشدار داده شده که بدون چنین اقداماتی، خطر پیدایش نسلی گم‌شده از پناهندگان محروم از آموزش وجود دارد.
البته مخاطرات آموزش پناهندگان محدود به بحران کرونا نیست و هم اکنون مسئله حمله به مدارس به واقعیتی تلخ و رو به افزاش تبدیل شده است. در این گزارش، منطقه ساحل در آفریقا که خشونت در آن به تعطیلی بیش از 2500 مدرسه و لطمه دیدن آموزش 350 هزار دانش‌آموز منجر گشت توجه ویژه شده است.
قابل توجه دبیران رسانه‌ها:
درباره این گزارش
”همراهی برای آموزش پناهندگان“ پنجمین گزارش سالانه کمیساریا است. اولین گزارش در این مجموعه تحت عنوان ”جاماندن“ در سال 2016 (1395) پیش از نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای پناهندگان و مهاجرین در سپتامبر (شهریور) همان سال انتشار یافت. در آن گزارش، از حامیان مالی دعوت شد تا به تأمین مالی چندساله و از پیش معلوم آموزش پناهندگان بپردازند و گزارش دوم که با عنوان ”جامانده“ در 2017 (1396) منتشر شد فراخوانی بود برای در نظر گرفتن نقش مبنایی آموزش در پاسخ به بحران‌های پناهندگی. سومین گزارش با نام ”تغییر روند“ و با تأکید بر عدم حضور چهار میلیون کودک پناهنده در کلاس درس در سال 2018 (1397) انتشار یافت و گزارش چهارم نیز تحت عنوان “گسترش آموزش پناهندگان در شرایط بحران” بر ترک تحصیل گسترده ما بین مقطع متوسطه و آموزش عالی تأکید داشت.
گزارش سال جاری حاوی مقدمه‌ای به قلم فیلیپو گرندی کمیسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان و کلام پایانی از سوی محمد صلاح فوتبالیست است که امسال به عنوان اولین سفیر برنامه آنی مدارس شبکه‌ای انتخاب شده، این برنامه توسط بنیاد وودافون و کمیساریا در سال 2013 (1392) به منظور برخورداری دانش‌آموزان پناهنده و جوامع میزبان از آموزش باکیفیت دیجیتال پایه‌گذاری شده است.
درباره آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد
آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد (کمیساریا)، اقدامات بین‌المللی برای حمایت از کسانی که به دلیل درگیری و آزار و اذیت مجبور به فرار از کشورهای‌شان شده‌اند را رهبری می‌کند. ما کمک‌های حیاتی از جمله سرپناه، غذا، آب، کمک به پاسداری از حقوق اساسی بشر ارائه می دهیم، و راه‌‌حل‌هایی برای دسترسی همه به خانه‌ای امن برای ساختن آیندهای بهتر را توسعه می‌دهیم. ما همچنین تلاش می‌کنیم تا تمامی شهروندان بی‌تابعیت از تابعیت برخوردار شوند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با پانیذ زمانیان تماس حاصل نمایید:
[email protected] | 00982189349114
Share on Facebook Share on Twitter
