موفقیت کارگاه خیاطی بانوی افغانستانی در ایران

هنگامی که همسرش درگذشت، زینب شعبان، پناهنده افغانستانی، با وظیفه دلهره آور بزرگ کردن فرزندانش به تنهایی روبرو شد.

زینب شعبان وقتی که همسرش را بخاطر سرطان از دست داد، احساس می کرد زندگی اش نابود شده است. او به یاد می آورد ”ناگهان متوجه شدم که خیلی تنها هستم”. ”در حالی که برای از دست دادن همسر عزیزم عزاداری می کردم با خودم فکر کردم، اگر بخواهم به جایی برسم الان زمان مناسبی ست، کاری که باعث افتخارم باشد، شاید الان زمانی برای شروع است.“

مادر 34 ساله سه فرزند، به عنوان پناهنده ای افغانستانی که از سرزمینش فرار کرده تا در ایران زندگی کند، پیش از این هم با سختی هایی مواجه شده بود. اکنون، با بدهی کلانی به بیمارستان و قلبی شکسته، زینب تنها نان آور خانواده اش بود. امید و شجاعت به او توان ادامه می داد. ”باید قوی می بودم و امید می داشتم که همه چیز درست خواهد شد، پس شروع کردم به فکر و تمرکز کردن بر مهارت ها و توانمندی هایی که داشتم.“ به لطف کلاس های معیشتی و مهارت آموزی برگزار شده توسط دولت ایران، نوزده ساله که بود استعدادش در خیاطی را پرورش داده بود. با در نظر داشتن این استعداد، برنامه کسب و کارش را تعریف کرد و برای درخواست کمک به کمیساریا مراجعه کرد.

با کمک کمیساریا یک مجموعه کوچک خیاطی خرید و در خانه تولید انواع لباس ها به صورت سفارشی را شروع کرد. خودش می گوید:” شروع محدودی داشتم، فقط سفارش های جزئی از همسایه ها و اطرافیان می گرفتم، اما خیلی طول نکشید که تقاضا و سفارش ها بیشتر شدند.“

زینب که می دانست می تواند پیشرفت کند،  اهداف بزرگتری را برای خود متصور شد و در نتیجه با یکی از بیمارستان های اصلی ایران در شیراز قرارداد بست.  با یادآوری  این موفقیت می گوید: ”این فرصت طلایی من بود! توانستم با یکی از بزرگترین بیمارستان های غرب ایران، برای دوخت روپوش بیمارستانی قرارداد ببندم.“

،تحت تاثیر کیفیت کار و قیمت های مناسبش، بیمارستان سفارشاتش را چندین برابر کرد و کارگاه خیاطی زینب، آرین تجهیز مهر ایرانیان تامین کننده اصلی آنها شد. زینب به صورت فعالانه به دنبال بازار جدید برای محصولاتش بود و در نتیجه توانست با سه موسسه دیگر و فروشگاه های پخش دارو و لوازم پزشکی در جنوب کشور قرارداد ببندد.

زینب برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد خدماتش مجددا برای کمک گرفتن به کمیساریا مراجعه کرد و سیزده چرخ خیاطی صنعتی و تجهیزات مرتبط را دریافت کرد. این امر به پیشرفت کسب و کارش در زمینه طراحی، تولید و توزیع روپوش و روتختی بیمارستانی کمک کرد.

ثبت رسمی کسب و کارش و دریافت جواز کار برای زینب امکان اشتغال زایی و ایجاد فرصت های کاری بیشتری را فراهم کرد. او با کمک کمیساریا توانست بیش از دوازده زن افغانستانی و ایرانی در جامعه خود را با اولویت دادن به آسیب پذیران  استخدام کند.

به گفته آقای آریا شعاعی مسئول ارشد امور برنامه ریزی کمیساریا در ایران: ”کارگاه زینب نه تنها زمینه ساز توانمندسازی زنان پناهنده و افزایش درآمد آنها شده است، بلکه استخدام این زنان با ایجاد حس امنیت، مسئولیت پذیری و کرامت، اعتماد به نفس آنها را بالا برده است.“

زینب که به دنبال کمک به زنان بیشتری در جامعه خود است، طرح کارآموزی رایگانی برای زنان آسیب پذیر ایرانی و افغانستانی ایجاد کرده و از سال 1393 تا به حال بیش از 200 زن را حین کار آموزش داده، مهارت های آنها را بهبود بخشیده و به شکوفایی کسب و کارش نیز کمک کرده است. در حال حاضر 30 نفر (اکثریت آنان زن هستند) به صورت تمام وقت در کارگاه او در شیراز مشغول به کار و خدمات رسانی به پنج بیمارستان در سطح شهر هستند.

دولت ایران با میزبانی حدود یک میلیون پناهنده کماکان به اجرای سیاست های پیشرو و فراگیر مرتبط با پناهندگان در زمینه های سلامت، تحصیل و معیشت ادامه می دهد. دولت ایران با همکاری کمیساریا و با هدف پرورش پناهندگان کارآفرین همچون زینب، مجموعه متنوعی از دوره های معیشتی و مهارت آموزی را ارائه می دهد.

ایوو فریسن، نماینده کمیسر عالی سازمان ملل اذعان می دارد: ”این پروژه ها نه تنها معیشت و خودکفایی پناهندگان در طول اقامتشان در ایران را بهبود می بخشند، بلکه بعد از بازگشت به کشورشان این مزیت را خواهند داشت تا چنین ارزشهایی را به جامعه ی خود اضافه کرده و به راحتی در جامعه محلی ادغام شوند.“

سال جاری، چهلمین سال پس از تهاجم شوروی سابق به کشور افغانستان است که باعث بزرگترین آوارگی و جابه جایی های مردم این کشور شده است. این زمان برای کشوری هایی که سخاوتمندانه میزبان چنین جمعیت بزرگی از پناهندگان هستند بسیار طولانی ست. ایوو فریسن ضمن تشکر از ایران، برای سیاست های فراگیر و نمونه اش در خصوص پناهندگان، از حامیان مالی چون جمهوری چک، دانمارک، اتحادیه اروپا (DEVCO) ،آلمان، ژاپن، جمهوری کره، نروژ، روسیه و یونیکلو (UNIQLO) بابت کمک به فعالیت های معیشتی در ایران قدردانی می کند و  از سایر کشورها برای پاسخگویی به مساله بزرگ و طولانی مدت پناهندگان درخواست کمک می نماید.

” اکنون زمان مناسبی برای جامعه بین الملل است تا حمایت خود از ایران را افزایش دهند، زیرا این امر در راستای اهداف پیمان جهانی پناهندگان و تمرکز آن بر تشریک مساعی عادلانه این مسئولیت است.“ نماینده کمیسر عالی افزود: ”بخصوص در حال حاضر که کشور ایران تحت فشارهای مضاعف است، فشارهایی که تبعات آن بیشترین تاثیر را بر گروه های آسیب پذیر در ایران، از جمله پناهندگان می گذارند.“

پیمان جهانی پناهندگان که سال گذشته در مجمع عمومی سازمان ملل به تایید رسیده است می کوشد تا تشریک مساعی عادلانه مسئولیت برای مشکل آوارگی در جهان را به همراه بیاورد. در راس این پیمان حمایت بهتر از کشورهای میزبان پناهندگان و خودکفایی پناهندگان در این کشورها قرار دارد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با پانیذ زمانیان تماس حاصل نمایید:

[email protected]، 009821893491114