جنگ، خشونت، آزار و اذیت میزان جابجایی را به طور بی سابقه ای بالا برده است

امروز گزارشی توسط کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان منتشر شد که حاکی از این است که، جنگ، خشونت و آزار و اذیت در سراسر جهان باعث شده مردم بیش از پیش به اجبار جابه جا شوند.

جدیدترین گزارش روند جهانی کمیساریا، برآورد سالانه این سازمان از وضعیت جابجایی می باشد. بر اساس جدیدترین نسخه آن، در پایان سال 2016 میلادی، 65.6 میلیون نفر در سراسر جهان به اجبار جابجا شده اند که حدود 300 هزار نفر بیشتر از سال قبل می باشد. این مجموع نشان دهنده تعداد بسیار زیادی از افرادی است که در سراسر جهان نیاز به حمایت دارند.

این 65.6 میلیون نفر شامل سه گروه مهم است. اول پناهندگان، که 22.5 میلیون نفر هستند و بالاترین میزان دیده شده تا به امروز هستند. از بین آن ها ، 17.2 میلیون نفر تحت حمایت کمیساریا قرار دارند و بقیه آنها پناهندگان فلسطینی هستند که تحت مسئولیت سازمان خواهر ما UNRWA ثبت شده اند. درگیری در سوریه، بزرگترین تولیدکننده پناهجویان جهان به میزان (5.5 میلیون) است، با این حال در سال 2016 میلادی بزرگترین عامل جدید شکست تلاش ها برای صلح در سودان جنوبی در ماه جولای سال جاری بود که منجر به خروج 739.900 نفر تا پایان آن سال بود که امروز به 1.87 میلیون نفر رسیده است.

دوم، جابجایی افراد در داخل کشور خود است که تعداد آنها در پایان سال  2016 میلادی به 40.3 میلیون نفر رسیده است که در سال قبل از آن 40.8 میلیون نفر بودند. سوریه، عراق و جابه جایی بسیار زیاد در داخل کلمبیا، بزرگترین وضعیت های جابجایی داخلی بودند، البته مشکل جابجایی داخلی یک مسئله جهانی است. جابه جا شدگان داخلی تقریبا دو سوم جمعیت افرادی که به اجبار در سراسر جهان جا به جا شده اند را تشکیل می دهند.

سوم پناهجویان هستند، افرادی که از کشور خود گریخته اند و به عنوان پناهنده به دنبال حمایت بین المللی هستند .در پایان سال 2016 میلادی، تعداد افرادی که در سطح جهان به دنبال پناهندگی بوده اند 2.8 میلیون نفر بود.

مجموع این ها هزینه انسانی عظیمی را از بابت جنگ و آزار و اذیت در سطح جهان در بر میگیرد: 65.6 میلیون نفر به این معناست که امروز به طور متوسط از هر 113 نفر در سراسر جهان یک فرد آواره است–که این جمعیت بیشتر از جمعیت بیست و یکمین پرجمعیت ترین کشور جهان یعنی انگلستان است.

کمیسر عالی کمیساریا فیلیپو گرندی:”از هر نظر، این تعداد غیر قابل قبول است و بیش تر از همیشه به لزوم همبستگی و هدف مشترک در پیشگیری و حل بحران ها اشاره دارد و اینکه اطمینان حاصل کنیم که مادامی که راه حل پیدا میکنیم، پناهندگان جهان، جا به جا شدگان داخلی و پناهجویان به طور صحیح حمایت و مراقبت می شود.  ما باید برای این افراد بهتر کار کنیم. برای یک جهان در تعارض، آنچه که نیاز است، عزت و شجاعت است، نه ترس.”

در میان یافته های کلیدی این گزارش، این نکته حائز اهمیت است که جابجایی های جدید به ویژه بسیار زیاد است. از 65.6 میلیون نفر که به طور اجباری در سراسر جهان جابه جا شده اند، 10.3 میلیون نفر در سال 2016 جابه جا شده اند، که حدود دو سوم از آنها (6.9 میلیون نفر) از کشور خود گریخته اند. این به این معناست که در هر 3 ثانیه یک نفر آواره می شود – زمانی کمتر از آن چه که برای خواندن این جمله لازم است.

در عین حال، بازگشت پناهندگان و افراد جا به جا شده داخلی به خانه های خود، همراه با راه حل های دیگر مانند اسکان مجدد در کشورهای ثالث به این معنی است که برای برخی، سال 2016 میلادی چشم انداز بهبود را به ارمغان آورده است. حدود 37 کشور با هم 189،300 پناهنده را برای اسکان مجدد پذیرفتند. تقریبا نیم میلیون پناهنده دیگر قادر به بازگشت به کشور خودشان شدند و حدود 6.5 میلیون جا به جا شده داخلی به منطقه اصلی خود بازگشتند- اگرچه بسیاری از آنها در شرایطی دور از شرایط ایده آل و با چشم اندازی نامطمئن مواجه بودند.

در پایان سال 2016 میلادی در سراسر جهان، اکثر پناهندگان – 84 درصد- در کشورهای کم درآمد و یا با درآمد متوسط بودند، که از هر سه نفر یک نفر (4.9 میلیون نفر) توسط کشورهای بسیار کم توسعه یافته میزبانی شده اند. این عدم تعادل بزرگ، منعکس کننده موارد متعددی از قبیل عدم ادامه همبستگی بین المللی در مورد میزبانی پناهندگان و نزدیکی بسیاری از کشورهای فقیر به مناطق درگیری است. این امر همچنین نشان می دهد که لازم است کشورها و جوامعی که از پناهندگان و دیگر افراد جا به جا شده حمایت می کنند قویاً پشتیبانی شود. فقدان آن می تواند بی ثباتی ایجاد کند، عواقبی برای کارهای انسان دوستانه را بوجود آورد یا منجر به جابجایی ثانویه شود.

بر اساس جمعیت، سوریه هنوز هم بیشترین تعداد جا به جا شدگان را به طور کلی تشکیل می دهد و 12 میلیون نفر (تقریبا دو سوم جمعیت کشور) یا به صورت داخلی جا به جا شده یا به عنوان پناهندگان یا پناهجویان از کشور خارج شده اند. بدون در نظر گرفتن وضعیت طولانی مدت پناهندگان فلسطینی، کلمبیایی ها (7.7 میلیون) و افغانستانی ها (4.7 میلیون)، به ترتین دومین و سومین بزرگترین جمعیت ها و در پی آنها عراقی ها (4.2 میلیون) می باشند و بعد اهالی جنوب سودان جمعیتی که رکورد دار جابه جایی بسیار سریع را به خود اختصاص دادند  و تا پایان سال 3.3 میلیون نفر خانه خود را ترک کردند.

کودکان، که نیمی از پناهندگان جهان را تشکیل می دهند، عمدتا به علت آسیب پذیری بیشتر، همچنان بار ناعادلانه ای از رنج ها را تحمل می کنند. متاسفانه ، 75،000 درخواست پناهجویی از کودکان بدون همراه یا جداشده از والدین خود دریافت شده بود. گزارش حاکی از آن است که حتی این عدد به احتمال زیاد به شکل واقعی بیشتر از این است.

کمیساریا برآورد کرده است که در پایان 2016 حداقل 10 میلیون نفر بدون ملیت و یا در معرض خطر از دست دادن تابعیت خود بودند. با این حال، اطلاعات ثبت شده توسط دولت و مکاتبه شده به کمیساریا رقم 3.2 میلیون نفر را افراد بدون تابعیت در 75 کشور اعلام کرده است.

“گزارش روند جهانی” یک ارزیابی آماری از جابجایی اجباری است و به همین ترتیب شماری از تحولات کلیدی در جهان پناهندگان در سال 2016 در نظر گرفته نشده اند.  اینها شامل افزایش سیاسی شدن مسائل پناهندگی در بسیاری از کشورها و افزایش محدودیت در دسترسی به اقدامات حمایتی در برخی مناطق است. همچنین تحولات مثبت مانند نشست تاریخی در مورد پناهندگان و مهاجران در سپتامبر 2016، واقعه برجسته “اعلامیه نیویورک” که در پی رویکرد نوین شمول همه جامعه در مدیریت اداره امور جابه جا شدگی است که پیشگام در “چارچوب پاسخگویی جامع به شرایط پناهندگانی” می باشد. همچنین سخاوتمندی فراوان کشورهای میزبان و دولت های دانر (کمک کننده) برای پناهندگان و سایر جمعیت های جابجا شده.

کمیساریا گزارش سالانه روند جهانی خود را براساس داده های خود سازمان، داده هایی را که مرکز نظارت بین المللی جا به جا شدگان داخلی  و داده های دریافتی از دولت ها تهیه می کند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با پانیذ زمانیان تماس حاصل نمایید:

[email protected]، 009821893491114