Η διεθνής ανθρωπιστική οργάνωση CARE δημοσίευσε μια νέα έκθεση που εστιάζει στις δέκα ανθρωπιστικές κρίσεις του 2017 που έχουν γίνει λιγότερο γνωστές. Η Έκθεση “Suffering in Silence” («Υποφέροντας στη Σιωπή») επισημαίνει ότι η ανθρωπιστική κατάσταση στη Βόρεια Κορέα έλαβε τη λιγότερη δημοσιογραφική κάλυψη σε παγκόσμιο επίπεδο. Αν και αρκετά ΜΜΕ […]
Γυναίκες από το Μπουρούντι μαζεύουν καυσόξυλα έξω από τον καταυλισμό Nyarugusu στην Τανζανία, μια δουλειά που μπορεί να πάρει ώρες, ενώ οι γυναίκες κουβαλούν και τα μωρά τους. Ένα πρόγραμμα με τη στήριξη της Υ.Α. προσπαθεί να αντικαταστήσει σε αυτή την περιοχή τα καυσόξυλα με καύσιμο υγραέριο για να βοηθήσει στην προστασία του περιβάλλοντος αλλά και των ίδιων των γυναικών προσφύγων.
© Γυναίκες από το Μπουρούντι μαζεύουν καυσόξυλα έξω από τον καταυλισμό Nyarugusu στην Τανζανία, μια δουλειά που μπορεί να πάρει ώρες, ενώ οι γυναίκες κουβαλούν και τα μωρά τους. Ένα πρόγραμμα με τη στήριξη της Υ.Α. προσπαθεί να αντικαταστήσει σε αυτή την περιοχή τα καυσόξυλα με καύσιμο υγραέριο για να βοηθήσει στην προστασία του περιβάλλοντος αλλά και των ίδιων των γυναικών προσφύγων.
Η διεθνής ανθρωπιστική οργάνωση CARE δημοσίευσε μια νέα έκθεση που εστιάζει στις δέκα ανθρωπιστικές κρίσεις του 2017 που έχουν γίνει λιγότερο γνωστές. Η Έκθεση “Suffering in Silence” («Υποφέροντας στη Σιωπή») επισημαίνει ότι η ανθρωπιστική κατάσταση στη Βόρεια Κορέα έλαβε τη λιγότερη δημοσιογραφική κάλυψη σε παγκόσμιο επίπεδο. Αν και αρκετά ΜΜΕ εστιάζουν στην ακροσφαλή πυρηνική πολιτική της, η ανθρωπιστική κατάσταση παραβλέπεται. Άλλες κρίσεις που σπάνια έγιναν πρωτοσέλιδο ήταν της Ερυθραίας, του Μπουρούντι, του Σουδάν, της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (ΛΔΚ), του Μάλι, της λεκάνης της Λίμνης Τσαντ (Νίγηρας, Καμερούν, Τσαντ), του Βιετνάμ και του Περού.
«Γνωρίζουμε όλοι ότι ακόμα και μία μόνο φωτογραφία μπορεί να κάνει τον κόσμο να στρέψει την προσοχή του σε ένα ζήτημα. Αλλά οι λαοί των χωρών που παρουσιάζονται στην έκθεση της CARE είναι μακριά από τις κάμερες και τα μικρόφωνα αυτού του κόσμου», λέει η Laurie Lee, Προσωρινή Γενική Γραμματέας του διεθνούς τμήματος της οργάνωσης CARE. «Οι κρίσεις αυτές μπορεί μεν να μη γίνονται πρωτοσέλιδα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι μπορούμε να τις ξεχάσουμε».
Υπάρχει επίσης μια άμεση διασύνδεση μεταξύ της προσοχής των ΜΜΕ και των δωρεών που προσφέρονται για ανθρωπιστική βοήθεια. «Τα ΜΜΕ παίζουν ζωτικό ρόλο στο να τραβήξουν την προσοχή του κοινού σε ξεχασμένες και παραμελημένες κρίσεις», ανέφερε ο Filippo Grandi, Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. «Παρά τον τραγικό αντίκτυπο στη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν πληγεί από τις συρράξεις και τον εκτοπισμό, εξακολουθεί να υπάρχει κενό μεταξύ των ανθρωπιστικών αναγκών και της διαθέσιμης χρηματοδότησης. Το μέλλον για το 2018 είναι δυσοίωνο, καθώς η πολιτική θέληση για την επίλυση συρράξεων και την αντιμετώπιση των βασικών αιτιών που τις προκαλούν – όπως η κακή διακυβέρνηση, η αυξανόμενη εξαθλίωση, η ανισότητα και η κλιματική αλλαγή – είναι αδύναμη. Οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να καταβάλουν μεγαλύτερες προσπάθειες και να αναλάβουν την ευθύνη για την αντιμετώπιση των σημερινών ξεχασμένων κρίσεων.»
«Οι χώρες που βρίσκονται στη λίστα αυτή είναι ακριβώς οι περιοχές εκείνες στις οποίες εστιάζουμε την προσοχή μας ως μια μη κερδοσκοπική ειδησεογραφική οργάνωση που καλύπτει ανθρωπιστικές κρίσεις», λέει η Heba Aly, διευθύντρια του IRIN Νews. «Αλλά όπως καταδεικνύει και η έκθεση, το έργο αυτού του είδους είναι δύσκολο να χρηματοδοτηθεί και εξαιρετικά σπάνιο. Είναι πλέον καιρός να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε ότι η ποιοτική δημοσιογραφία για την κάλυψη των κρίσεων αποτελεί μέρος της λύσης.»
Το 2018, πολλές από αυτές τις καταστροφές θα συνεχίσουν να μαίνονται. Οι φτωχές οικογένειες πασχίζουν να επιβιώσουν, ενώ μειώνεται η ικανότητά τους να αντιμετωπίσουν μελλοντικά πλήγματα, καθώς οι συρράξεις διαρκούν δεκαετίες, οι ευκαιρίες βιοπορισμού χάνονται και οι πόροι εξαντλούνται. Η Παγκόσμια Ανθρωπιστική Επισκόπηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2018 χρειάζεται 22,5 δις δολάρια για να βοηθήσει τα 91 από τα 135 εκατομμύρια ανθρώπους που βρίσκονται σε επείγουσα ανάγκη. Η προσοχή των ΜΜΕ μπορεί να βοηθήσει στο να επικεντρωθεί η στήριξη του κοινού στην κάλυψη των αναγκών αυτών. Μερικές από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση αυτή είναι η συνεργασία με τοπικούς ελεύθερους επαγγελματίες δημοσιογράφους και ΜΚΟ για τη λήψη ενημερώσεων, η συγκέντρωση χρημάτων για την κάλυψη δημοσιογραφικών αποστολών σε απομακρυσμένες περιοχές καθώς και η επένδυση των ΜΚΟ στον τομέα της επικοινωνίας σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Μπορείτε να διαβάσετε την έκθεση εδώ.
Σημείωμα για τους συντάκτες: Χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες παρακολούθησης ειδήσεων του Meltwater Group, η οργάνωση CARE ανέλυσε εκείνες τις φυσικές καταστροφές ή συρράξεις που έλαβαν τη λιγότερη προσοχή από τα ΜΜΕ το 2017. Πάνω από 1,2 εκατομμύρια παγκόσμιες διαδικτυακές πηγές αποτέλεσαν αντικείμενο της παρακολούθησης στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά. Για το φιλτράρισμα των πληροφορίων βάσει κλίμακας επιλέξαμε χώρες στις οποίες επλήγησαν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι από φυσικές ή τεχνητές καταστροφές. Το αποτέλεσμα είναι μια λίστα από σχεδόν 40 κρίσεις που αναλύθηκαν. Στην έκθεσή μας παρουσιάζονται οι δέκα κρίσεις που καλύφθηκαν λιγότερο από τα ΜΜΕ, που σημαίνει ότι είχαν τον μικρότερο αριθμό κάλυψης από διαδικτυακά μέσα. Είναι η δεύτερη φορά που η CARE δημοσιεύει την έκθεση “Suffering in Silence”. Το 2016, η κρίση που έγινε λιγότερο γνωστή ήταν της Ερυθραίας, και ακολουθούσε του Μπουρούντι και της Μαδαγασκάρης. Συνολικά, εφτά χώρες της λίστας του 2016 μπήκαν και στη λίστα των δέκα πρώτων χωρών του 2017. Αυτή η ετήσια ανάλυση χρησιμεύει ως υπενθύμιση και έκκληση ώστε να δοθεί περισσότερη έμφαση σε όσους υποφέρουν στη σιωπή τόσο από την δημοσιογραφική όσο και από την πολιτική σφαίρα.
Σχετικά με την CARE
Η διεθνής οργάνωση CARE ιδρύθηκε το 1945 και εργάζεται σε όλο τον κόσμο για να σώσει ζωές, να καταπολεμήσει τη φτώχεια και να συμβάλει στην κοινωνική δικαιοσύνη. Επίκεντρό μας είναι οι γυναίκες και τα κορίτσια γιατί ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε τη φτώχεια μέχρις ότου όλοι οι άνθρωποι να αποκτήσουν ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες.
Την περασμένη χρονιά η CARE είχε παρουσία σε 93 χώρες σε όλο τον κόσμο για να βοηθήσει πάνω από 63 εκατομμύρια ανθρώπους στη βελτίωση της βασικής υγείας και εκπαίδευσης, την καταπολέμηση της πείνας, την ενίσχυση της πρόσβασης σε καθαρό νερό και συνθήκες υγιεινής, την επέκταση των οικονομικών ευκαιριών, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την ανάκαμψη από καταστροφές. Για περισσότερα, δείτε στο www.care-international.org.
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter
