Η ανοδική τάση του αναγκαστικού εκτοπισμού συνεχίστηκε το 2021 – με τον εκτοπισμένο πληθυσμό να ξεπερνάει πλέον τα 84 εκατομμύρια παγκοσμίως – καθώς περισσότεροι άνθρωποι διέφυγαν από τη βία, την ανασφάλεια και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής σύμφωνα με την Έκθεση για τις Τάσεις Εξαμήνου που δημοσιεύει σήμερα η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Η έκθεση, που καλύπτει την περίοδο από Ιανουάριο έως Ιούνιο 2021, καταδεικνύει μια αύξηση σε σχέση με τα τέλη του 2020, όπου είχαν καταγραφεί 82,4 εκατομμύρια αναγκαστικά εκτοπισμένοι. Η αύξηση αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον εσωτερικό εκτοπισμό, καθώς περισσότεροι άνθρωποι τράπηκαν σε φυγή εξαιτίας των πολλαπλών ενεργών συρράξεων σε όλο τον κόσμο, ιδίως στην Αφρική. Στην έκθεση σημειώνεται επίσης ότι τα μέτρα στα σύνορα εξαιτίας του COVID-19 συνέχισαν να περιορίζουν την πρόσβαση στο άσυλο σε πολλές περιοχές του κόσμου.
«Η διεθνής κοινότητα έχει αποτύχει στο να αποτρέψει τη βία, τις διώξεις και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που συνεχίζουν να ωθούν τους ανθρώπους μακριά από τις εστίες τους», δήλωσε ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Filippo Grandi. «Επίσης, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής δυσχεραίνουν τις υπάρχουσες ευαλωτότητες σε πολλές περιοχές που φιλοξενούν αναγκαστικά εκτοπισμένους ανθρώπους», πρόσθεσε.
Σχεδόν 51 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται πλέον εκτοπισμένοι στο εσωτερικό της χώρας τους, καθώς οι συγκρούσεις και η βία μαίνονταν σε όλο τον κόσμο τους πρώτους έξι μήνες του 2021. Μεγάλο μέρος του νέου εσωτερικού εκτοπισμού σημειώθηκε στην Αφρική, όπως στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (1,3 εκατομμύρια) και την Αιθιοπία (1,2 εκατομμύρια). Τα φαινόμενα βίας στη Μυανμάρ και το Αφγανιστάν ανάγκασαν επίσης πολλούς ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο του 2021.
Ο αριθμός των προσφύγων συνέχισε επίσης να αυξάνεται το πρώτο εξάμηνο του 2021, φτάνοντας σχεδόν τα 21 εκατομμύρια. Οι περισσότεροι νέοι πρόσφυγες προέρχονταν από πέντε χώρες: την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (71.800), το Νότιο Σουδάν (61.700), τη Συρία (38.800), το Αφγανιστάν (25.200) και τη Νιγηρία (20.300).
Ο φονικός συνδυασμός των συγκρούσεων με τον κορωνοϊό, τη φτώχεια, την επισιτιστική ανασφάλεια και την κλιματική κρίση έχει επιδεινώσει την ανθρωπιστική κατάσταση των εκτοπισμένων ανθρώπων, οι περισσότεροι από τους οποίους φιλοξενούνται σε αναπτυσσόμενες περιοχές.
Από την άλλη, οι λύσεις για τους αναγκαστικά εκτοπισμένους πληθυσμούς εξακολουθούν να είναι πολύ περιορισμένες. Λιγότεροι από ένα εκατομμύριο εσωτερικά εκτοπισμένοι και 126.700 πρόσφυγες μπόρεσαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους το πρώτο εξάμηνο του 2021.
«Η διεθνής κοινότητα πρέπει να πολλαπλασιάσει τις προσπάθειές της για να επιτευχθεί ειρήνη και παράλληλα να διασφαλίσει τη διαθεσιμότητα πόρων για τους εκτοπισμένους πληθυσμούς και τις κοινότητες υποδοχής τους. Είναι οι κοινότητες και οι χώρες με τους λιγότερους πόρους που συνεχίζουν να φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη όσον αφορά στην παροχή προστασίας και φροντίδας στους αναγκαστικά εκτοπισμένους. Θα πρέπει να έχουν περισσότερη στήριξη από την υπόλοιπη διεθνή κοινότητα», υπογράμμισε ο κ. Grandi.
Η Ύπατη Αρμοστεία δημοσιεύει ετησίως κάθε Ιούνιο παγκόσμια στοιχεία για τον αναγκαστικό εκτοπισμό στις εκθέσεις της για τις Παγκόσμιες Τάσεις. Η έκθεση για τις Τάσεις Εξαμήνου που δημοσιεύεται σήμερα είναι διαθέσιμη εδώ: https://www.unhcr.org/mid-year-trends
Στατιστικά στοιχεία για τον παγκόσμιο εκτοπισμό μπορείτε να βρείτε εδώ: https://www.unhcr.org/refugee-statistics/.
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter