Από αριστερά στα δεξιά, οι πέντε μπάλες ποδοσφαίρου που κέρδισαν σχεδιάστηκαν από τη Nadira, 16 ετών (Αφγανιστάν/Ινδία), James, 10 ετών (Ιρλανδία), Skarly, 12 ετών (Βενεζουέλα/Βραζιλία), Gerald, 23 ετών (Καμερούν/Ιταλία) και Hala, 14 ετών (Παλαιστίνη/Σαουδική Αραβία).
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ανακοινώνει τους νικητές του δεύτερου ετήσιου Διαγωνισμού Ζωγραφικής και Κόμικ, οι Νέοι για τους Πρόσφυγες, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στη δύναμη που έχει ο αθλητισμός να φέρνει τους ανθρώπους κοντά. Πέντε από τα σχέδια που νίκησαν εμφανίζονται πάνω σε μπάλες ποδοσφαίρου οι οποίες είναι διαθέσιμες για online αγορά. Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα χρησιμοποιηθούν σε αθλητικά προγράμματα για πρόσφυγες.
Πάνω από 1,600 παιδιά και νέοι καλλιτέχνες από 100 χώρες υπέβαλαν τις ζωγραφιές και τα σχέδιά τους για μπάλες ποδοσφαίρου γύρω από το θέμα του διαγωνισμού «Μαζί μέσα από τον αθλητισμό». Το ένα τρίτο των συμμετεχόντων είναι οι ίδιοι πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο ή εσωτερικά εκτοπισμένοι. Η πλήρης λίστα των νικητών είναι διαθέσιμη εδώ.
«Για τους νέους ανθρώπους που έχουν ξεριζωθεί εξαιτίας του πολέμου, ο αθλητισμός είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να νιώσουν ότι ανήκουν κάπου και ότι είναι προστατευμένοι», λέει η Pauline Eluère, η οποία συντονίζει στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες τις δράσεις που απευθύνονται σε νέους ανθρώπους. «Μέσω του διαγωνισμού ζωγραφικής, θέλαμε να δώσουμε στους νεαρούς καλλιτέχνες την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν τα ταλέντα τους για να δείξουν την μεταμορφωτική δύναμη του αθλητισμού αλλά και να ενισχύσουμε την υποστήριξη των αθλητικών προγραμμάτων για τις εκτοπισμένες κοινότητες.»
Οι μπάλες κατασκευάζονται σε συνεργασία με την μη κερδοσκοπική εταιρεία παραγωγής Alive and Kicking και θα πωλούνται στο διαδίκτυο μέχρι τα τέλη του Οκτωβρίου 2021. Για κάθε μπάλα που πωλείται, θα δωρίζονται 15 λίρες στα προγράμματα της Ύπατης Αρμοστείας που παρέχουν στους πρόσφυγες πρόσβαση σε αθλητικά κέντρα και εξοπλισμό.
Στην παραγωγή των μπαλών ποδοσφαίρου εμπλέκονται επίσης και αποκτούν εισόδημα πρόσφυγες και ευάλωτοι ενήλικες που ζουν στην Υποσαχάρια Αφρική.
«Η ομάδα της Alive and Kicking είναι πολύ χαρούμενη που συνεργάζεται με την Ύπατη Αρμοστεία στον Διαγωνισμό της», δηλώνει ο Ben Sadler, Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας. «Όχι μόνο αναδεικνύει τις καταπληκτικές σχεδιαστικές και εικαστικές δεξιότητες των νέων προσφύγων και των νέων υποστηρικτών τους σε όλο τον πλανήτη, αλλά επίσης στηρίζει την ηθική εργασιακή απασχόληση στην Alive and Kicking και δίνει σε χιλιάδες νέους ανθρώπους πρόσβαση στον αθλητισμό.»
Οι πέντε νικητές στο διαγωνιστικό μέρος #dreamball είναι η Nadira, μια 16χρονη Αφγανή πρόσφυγας στην Ινδία, ο James, ένας 10χρονος Ιρλανδός ποδοσφαιρόφιλος, η Hala, μια 12χρονη Παλαιστίνια πρόσφυγας στη Σαουδική Αραβία, ο Gerald, ένας 23χρονος πρόσφυγας ποδοσφαιριστής από το Καμερούν που ζει στην Ιταλία και συνεργάζεται με την οργάνωση Special Olympics, και η Skarly, ένα 12χρονο κορίτσι από τη Βενεζουέλα που ζει σε προσωρινή δομή φιλοξενίας στη Βραζιλία.
Nadira, 16, Ινδία (από το Αφγανιστάν). “Γεννήθηκα με διαφορετικές ικανότητες. Μέσα από τον κόσμο του αθλητισμού μπορούμε, ιδίως εμείς που είμαστε πρόσφυγες και - όπως μας αποκαλούν - άτομα με αναπηρία να προσπαθούμε για το καλύτερο δυνατό. Aπό μικρή ηλικία η ζωγραφική ήταν το πάθος μου γιατί μου προσφέρει ένα χώρο ηρεμίας όπου να μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα αλλά και το θάρρος να αντιμετωπίζω και να ξεπερνώ ό,τι προκύψει στη ζωή μου. Ζωγράφισα αυτή τη μπάλα ποδοσφαίρου για να δείξω τη συμπεριληπτική πλευρά των σπορ και τη δύναμη να αναπτύσσει δεσμά ανάμεσα στους ανθρώπους. Ήθελα να δείξω πώς ο αθλητισμός μπορεί να μεταμορφώσει τις ζωές των ανθρώπων αλλά και να φέρει ελπίδα και χαρά σε όλους, παντού.»
Gerarld, 23, Ιταλία (από το Καμερούν). “Έφτασα στην Ιταλία πριν από πέντε χρόνια. Μετά από λίγους μήνες έγινα εθελοντής και ξεκίνησα να βοηθώ τα λιγότερο προνομιούχα μέλη της κοινότητάς μου. Αργότερα εργάστηκα ως πολιτισμικός διαμεσολαβητής με τον γιατρό του κέντρου υποδοχής μας. Αυτή τη στιγμή παρέχω συμβουλευτικές υπηρεσίες για το πρόγραμμα Unified with Refugees της οργάνωσης Special Olympics. Στο σχέδιό μου ήθελα απλά να δείξω ότι ο αθλητισμός είναι για όλους, όπως ακριβώς η ώρα πάνω σε ένα ρολόι, δεν κοιτάει το χρώμα του δέρματός μας ή τη φυσική μας κατάσταση. Ο αθλητισμός φέρνει ελπίδα και χαρά σε όσους αθλούνται.”
Skarly, 12, Βραζιλία (από τη Βενεζουέλα). “Η ζωγραφιά μου αντιπροσωπεύει την ενότητα στον αθλητισμό. Τη στιγμή που ζωγράφιζα ένιωθα σαν να προπονώ το μυαλό μου. Είμαι πρόσφυγας από τη Βενεζουέλα. Zω στη Βραζιλία με τον αδερφό και τη μητέρα μου εδώ και έναν χρόνο. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε ένα προσωρινό κατάλυμα. Έχω ήδη γραφτεί στην έκτη τάξη του δημοτικού.”
James, 10, Iρλανδία. “Παίζω για την Κilcock Celtic στην επαρχία Kildate και ο μπαμπάς μου είναι ο προπονητής της ομάδας. Σύντομα θα αρχίσουμε και πάλι τις προπονήσεις με την ομάδα γιατί ο σύλλογος ήταν κλειστός πολύ καιρό εξαιτίας της πανδημίας. Ανυπομονώ να προπονηθώ και να παίξω ξανά με την ομάδα μου. Το έργο μου για αυτόν τον διαγωνισμό συμβολίζει την ελπίδα. Η ελπίδα είναι κάτι πολύ σημαντικό αυτή τη στιγμή για όλους - ελπίδα και θετικές σκέψεις”.
Hala, 12, Σαουδική Αραβία (από την Παλαιστίνη). “Μου άρεσε από μικρή να ζωγραφίζω. Πριν από περίπου ένα χρόνο, με τράβηξε η τέχνη των μάνταλα και άρχισα να ζωγραφίζω πολύ. Πάντα προσπαθώ να βρίσκω νέες ιδέες, αλλά ποτέ δεν έδειχνα όσα ζωγραφίζω σε κανέναν εκτός από τους γονείς μου. Ελπίζω στον Θεό και εύχομαι να μην υπάρχουν πρόσφυγες και όλοι να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και να ζήσουν σε αυτήν με αγάπη, ευτυχία και ειρήνη.”
«Γεννήθηκα με διαφορετικές ικανότητες», λέει η Nadira. «Μέσα από τον κόσμο του αθλητισμού μπορούμε, ιδίως εμείς που είμαστε πρόσφυγες και – όπως μας αποκαλούν – άτομα με αναπηρία και όχι με διαφορετικές ικανότητες, να προσπαθούμε για το καλύτερο δυνατό. Ήθελα να δείξω πώς ο αθλητισμός μπορεί να μεταμορφώσει τις ζωές των ανθρώπων αλλά και να φέρει ελπίδα και χαρά σε όλους, παντού.»
Μια κριτική επιτροπή από αθλητές, αθλητικούς δημοσιογράφους και καλλιτέχνες βοήθησε στην επιλογή των νικητών.
Ο Alphonso Davies, o Καναδός ποδοσφαιριστής-φαινόμενο, ο οποίος είναι πρώην πρόσφυγας και Πρέσβης Καλής Θέλησης της Ύπατης Αρμοστείας, σχολίασε: «Τα σχέδια ήταν πολύ δυνατά. Είναι θαυμάσιο να βλέπεις το όραμα των παιδιών αυτών και τον τρόπο που αντιλαμβάνονται μια ενωμένη κοινωνία.»
Ο φετινός Διαγωνισμός «Οι Νέοι για τους Πρόσφυγες» υπογράμμισε δύο ζητήματα που είναι σημαντικά για το έργο της Ύπατης Αρμοστείας: την αναγκαιότητα της εμπλοκής των νέων ανθρώπων στον αγώνα για την υποστήριξη των πληθυσμών που αναγκάζονται να τραπούν σε φυγή και τη σημασία του αθλητισμού για την ενίσχυση της σωματικής και ψυχικής υγείας των προσφύγων παγκοσμίως.
Οι μπάλες που διακρίθηκαν είναι διαθέσιμες για αγορά στην ιστοσελίδα της εταιρείας ηθικής παραγωγής Aliveand Kicking. Τα σχέδια και άλλα σκίτσα που διακρίθηκαν μπορείτε να τα δείτε σε μια τρισδιάστατη ψηφιακή έκθεση.
Ειδικές διακρίσεις και νικητές στην Ελλάδα
Πολλοί νέοι άνθρωποι που ζουν στην Ελλάδα συμμετείχαν στον Διαγωνισμό «Μαζί μέσα από τον αθλητισμό», μεταξύ των οποίων τρεις έλαβαν ειδικές διακρίσεις και βραβεία. Η 10χρονη Ελληνίδα μαθήτρια Μαρία-Πολυτίμη, αντλώντας έμπνευση από την παγκόσμια γεωγραφία δημιούργησε ένα σχέδιο με τίτλο «συμφιλιωμένες κοινότητες». «Η ζωγραφική των παιδιών δείχνει τον κόσμο όχι όπως είναι, αλλά όπως θα έπρεπε να είναι. Άρα, ονειρεύομαι και ελπίζω, ο κόσμος στο μέλλον να είναι ‘όπως θα έπρεπε να είναι’.», αναφέρει. Η Asinat, μια 10χρονη Ιρακινή πρόσφυγας που ζει στην Ελλάδα και αγαπάει το ποδόσφαιρο, σχολίασε πως το βραβευμένο σχέδιό της συνδυάζει την αγάπη της για το ροζ χρώμα και την ομαδικότητα και στόχο έχει να δείξει ότι «τα διαφορετικά χρώματα μπορούν να ταιριάξουν ακόμα κι αν είναι πολύ διαφορετικά».
Aπό αριστερά: Η 10χρονη Asinat, ο 21χρος Jamil και η 10χρονη Mαρία-Πολυτίμη κρατούν τα σχέδια και τους πίνακές τους που διακρίθηκαν στον παγκόσμιο διαγωνισμό της Ύπατης Αρμοστείας "Μαζί μέσα από τον αθλητισμό"
Jamil, 21, Eλλάδα (από το Αφγανιστάν). “Άρχισα να σκιτσάρω και να ζωγραφίζω στην Ελλάδα όσο ζούσα σε έναν καταυλισμό. Δεν ήξερα μέχρι τότε ότι ήξερα να ζωγραφίζω. Όταν το συνειδητοποίησα, η τέχνη έγινε κομμάτι της ζωής μου, το πάθος μου. Η τέχνη είναι γιατρειά και χαρά στη ζωή μου. Έκανα αυτόν τον πίνακα για να δείξω πώς ο αθλητισμός μπορεί να φέρει ανθρώπους από διαφορετικές χώρες και με διαφορετικό υπόβαθρο μαζί. Όταν βάλουμε στην άκρη το μίσος, το θυμό, τα στερεότυπα, το ρατσισμό και τις διακρίσεις και αρχίσουμε να προσπαθούμε να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλον, ο κόσμος αυτό μπορεί να γίνει ένα όμορφο και καλύτερο μέρος. Στο τέλος της μέρες, τα μόνα πράγματα που μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους και να μας ανακουφίσουν είναι η αγάπη, η καλοσύνη και η ευγένεια προς τους άλλους ανθρώπους.”
Αsinat, 10, Eλλάδα (από το Ιράκ). “Μου αρέσει πολύ να ζωγραφίζω και αγαπώ πολύ τα χρώματα. Εμπνεύστηκα τη ζωγραφιά μου από την ομαδική δουλειά. Διάλεξα το ροζ χρώμα γιατί με κάνει χαρούμενη και είναι το αγαπημένο μου χρώμα. Ήθελα να δείξω πώς τα διαφορετικά χρώματα μπορούν να ενωθούν, ακόμα και αν είναι πολύ διαφορετικά, και να έρθουν κοντά μέσα από τον αθλητισμό. Χρειάζεσαι ομαδικότητα στον αθλητισμό. Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει και είναι καλό γιατί ο αθλητισμός με κάνει πιο δυνατή. Το αγαπημένο μου άθλημα είναι το ποδόσφαιρο. Θα ήθελα όλοι να βοηθούν και να σέβονται ο ένας τον άλλον, να είναι ευγενικοί μεταξύ τους και να είναι χαρούμενοι!”
Μαρία-Πολυτίμη, 10, Ελλάδα. “Τα σχέδιά μου ονομάζονται ‘συμφιλιωμένες κοινότητες’ και είναι εμπνευσμένα από την παγκόσμια γεωγραφία, αλλά πάνω απ 'όλα είναι επηρεασμένα από την αφρικανική αισθητική. Το μήνυμα που θέλω να στείλω με το έργο μου είναι ότι τα ετερόκλητα στοιχεία και οι διαφορετικότητες μπορούν να ‘συνταιριάζονται’. Πάντα αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Γίνονται τόσο άσχημα πράγματα στον κόσμο, αλλά το μέλλον που σκέφτομαι, μέσα στο οποίο είμαι και εγώ, είναι σας τις ζωγραφιές μας και τις ιδέες που αποτυπώνουμε σε αυτές. Η ζωγραφική των παιδιών δείχνει τον κόσμο όχι όπως είναι αλλά όπως θα έπρεπε να είναι. Άρα, ονειρεύομαι και ελπίζω, ο κόσμος, στο μέλλον, να είναι ‘όπως θα έπρεπε να είναι’.”
Ο 21χρονος Jamil, πρόσφυγας από το Αφγανιστάν που ζει στην Ελλάδα και ένας από τους δέκα παγκόσμιους νικητές στη γενική κατηγορία του διαγωνισμού, έστειλε το δικό του μήνυμα για τις αξίες της αγάπης και της καλοσύνης. «Ο κόσμος αυτός μπορεί να γίνει ένα καλύτερο μέρος εάν είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι. Εάν αφήσουμε στην άκρη τον θυμό, τα στερεότυπα, τον ρατσισμό και τις διακρίσεις και αρχίσουμε να προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλον», ανέφερε. Το όνειρο του Jamil είναι να σπουδάσει καλές τέχνες και αρχιτεκτονική.
Σχετικοί σύνδεσμοι:
Μέλη της κριτικής επιτροπής:
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter
