Περπατώντας στους δρόμους της Αθήνας, ο Solomon Haile Mesein αποπνέει μια ηρεμία η οποία έρχεται σε αντίθεση με την ταλαιπωρία και τον πόνο που βιώνει τα τελευταία εννιά χρόνια εξαιτίας του αποχωρισμού του από την οικογένειά του. Ο πάτερ Solomon, παπάς της ορθόδοξης εκκλησίας της Ερυθραίας, εγκατέλειψε την πατρίδα του […]
Ο πάτερ Solomon σε μια πολύβουη γειτονιά της Αθήνας. © UNHCR/Christos Tolis
Περπατώντας στους δρόμους της Αθήνας, ο Solomon Haile Mesein αποπνέει μια ηρεμία η οποία έρχεται σε αντίθεση με την ταλαιπωρία και τον πόνο που βιώνει τα τελευταία εννιά χρόνια εξαιτίας του αποχωρισμού του από την οικογένειά του.
Ο πάτερ Solomon, παπάς της ορθόδοξης εκκλησίας της Ερυθραίας, εγκατέλειψε την πατρίδα του το 2007, αφήνοντας πίσω τους ηλικιωμένους γονείς του, τη γυναίκα του και τα τρία τους παιδιά. Aφού επανενώθηκε προσωρινά με την οικογένειά του στην Κένυα, αναζήτησε μόνος του ασφάλεια στην Ελλάδα το 2010, όπου αναγνωρίστηκε ως πρόσφυγας το 2011.
«Δεν περνάει ούτε βράδυ που να μην μείνω ξύπνιος να τους σκέφτομαι», λέει με την απαλή, ήρεμη φωνή του μέσα στη βουή των αυτοκινήτων. «Προσπαθώ να αντιμετωπίζω τα πράγματα μέρα με τη μέρα».
Παρά το γεγονός ότι το ελληνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο προβλέπουν το δικαίωμα των προσφύγων στην οικογενειακή επανένωση, ένα σωρό εμπόδια, μεταξύ άλλων οι χρονικοί περιορισμοί, οι πολύπλοκες προξενικές διαδικασίες και η έλλειψη σχετικών οδηγιών, καθιστούν δύσκολο για πολλούς σαν τον πατέρα Solomon το να επανενωθούν με τους αγαπημένους τους ανθρώπους. Όσοι δεν έχουν προσφυγικό καθεστώς δεν πληρούν καν τα κριτήρια για να υποβάλουν αίτηση για οικογενειακή επανένωση στην Ελλάδα.
«Όλοι έχουν δικαίωμα να είναι μαζί με την οικογένειά τους. Όμως, οι οικογένειες των προσφύγων μπορούν εύκολα να διαχωριστούν όταν αναγκάζονται να τραπούν σε φυγή και μπορεί να περάσουν πολλά χρόνια χωριστά», λέει ο Philippe Leclerc, Αντιπρόσωπος του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα. «Οι διαδικασίες στην Ελλάδα θα πρέπει να είναι αρκετά απλές, ώστε οι οικογένειες προσφύγων που παίρνουν έγκριση για επανένωση να μπορούν πράγματι να επανενωθούν.»
Με τη βοήθεια της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) και του εταίρου της, του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ), ο πάτερ Solomon πέρασε πολλά χρόνια προσπαθώντας να ενωθεί ξανά με την οικογένειά του μέσα από τις κατάλληλες νόμιμες διαδικασίες. Η αίτησή του για οικογενειακή επανένωση έχει απορριφθεί δύο φορές από τις ελληνικές αρχές, ενώ τώρα περιμένει τη δικαστική έκβαση της νέας αίτησης ακύρωσης, που κατέθεσε τον Ιανουάριο του 2019.
Σύμφωνα με τη νομική ομάδα του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες πρόκειται για μια σαφή παραβίαση της σχετικής εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας που αφορά στην οικογενειακή επανένωση προσφύγων, και του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο πάτερ Solomon σε μια πολύβουη γειτονιά της Αθήνας. © UNHCR/Christos Tolis
«Για το κράτος είμαι απλά μια υπόθεση», λέει με θλίψη ο πάτερ Solomon. «Δεν γνωρίζουν το πρόσωπό μου, ποιος είμαι, δεν τους νοιάζει», προσθέτει.
Η Υ.Α. γνωρίζει λίγες μόνο υποθέσεις ανθρώπων που έχουν μπορέσει τα τελευταία χρόνια να λάβουν θεώρηση εισόδου (βίζα) και να επανενωθούν με τις οικογένειές τους στην Ελλάδα. Στις περισσότερες περιπτώσεις υπήρξαν διοικητικά εμπόδια στο τελευταίο στάδιο της διαδικασίας. Η Υ.Α. χαιρετίζει την Υπουργική Απόφαση που υιοθετήθηκε τον Αύγουστο του 2018 όσον αφορά στην έκδοση θεωρήσεων εισόδου για την Ελλάδα με σκοπό την οικογενειακή επανένωση και καλεί για την αποτελεσματική εφαρμογή της.
Αλλά παίρνοντας θάρρος από την πίστη του, ο πάτερ Solomon δεν έχει χάσει την ελπίδα του.
Συντονίζει ένα μικρό άτυπο χώρο λατρείας στο κέντρο της Αθήνας με τη βοήθεια των πιστών του – ακόμα και από ανθρώπους που έχουν από καιρό βρει μια νέα ζωή σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. «Η στήριξή τους είναι συγκινητική», λέει ο πάτερ Solomon με ένα χαμόγελο στα χείλη.
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter
