Στιγμιότυπο από την εκπαιδευτική δράση «Μαθαίνοντας για τους Πρόσφυγες» σε Δημοτικό σχολείο της Χίου. ©UNHCR/Katerina Xynogalou
«Η βαλίτσα που θα πάρω μπορεί να είναι όσο μεγάλη θέλω; Θα μπορέσω να πάρω τους γονείς και το σκυλάκι μου μαζί;» μας ρώτησε η Κατερίνα, μαθήτρια δημοτικού στη Μυτιλήνη, όταν ζητήσαμε από εκείνη και τους συμμαθητές της να ζωγραφίσουν μία βαλίτσα και να τοποθετήσουν μέσα το σημαντικότερο πράγμα που θα έπαιρναν μαζί τους αν αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους βιαστικά. Πρόκειται για μία από τις πολλές διαδραστικές δραστηριότητες που πραγματοποίησε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής δράσης «Μαθαίνοντας για τους Πρόσφυγες», που υλοποιήθηκε σε συνεργασία με την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Βορείου Αιγαίου κατά την περασμένη σχολική χρονιά.
Στο πλαίσιο της δράσης αυτής το προσωπικό της Ύπατης Αρμοστείας επισκέφτηκε 17 σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στη Λέσβο, στη Χίο και στη Σάμο, όπου συναντήθηκε με 328 μαθήτριες και μαθητές και 36 εκπαιδευτικούς μέσα από εκπαιδευτικές δραστηριότητες που περιλαμβάνονται στο εκπαιδευτικό υλικό της Ύπατης Αρμοστείας. Στόχος του υλικού αυτού, που είναι εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας για χρήση μέσα στην τάξη, είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση σε θέματα προσφύγων και η προώθηση της ενσυναίσθησης, της αλληλοκατανόησης και της συμπερίληψης. Οι επισκέψεις αυτές έδωσαν την ευκαιρία για συζήτηση και καλύτερη κατανόηση της σύνθετης πραγματικότητας των προσφύγων και του φαινομένου του αναγκαστικού εκτοπισμού και της ανάγκης σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Είχαμε ακόμα την ευκαιρία να διερευνήσουμε με τους μαθητές και τις μαθήτριες πώς θα αντιδρούσαμε όλοι μας αν έπρεπε να έρθουμε αντιμέτωποι με ένα δύσκολο ταξίδι μακριά από το σπίτι μας και τι ανάγκες έχουν τα παιδιά που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση. Ακούσαμε πολύ όμορφες προσεγγίσεις στο θέμα των προσφύγων που οι μαθητές και οι μαθήτριες μας κάνανε την τιμή να μοιραστούν μαζί μας, όπως εκείνη της Ιωάννας από την Καλλονή Λέσβου, η οποία περιέγραψε πως κάνοντας παρέα με μία νεαρή κοπέλα, πρόσφυγα από το Ιράν, συνειδητοποίησε πως δε διέφεραν τα όνειρα και οι ελπίδες τους για το μέλλον.
Σε μια εποχή που ο αριθμός των προσφύγων σε όλο τον κόσμο αυξάνεται συνεχώς, ενώ πολύ συχνά οι άνθρωποι αυτοί βρίσκουν μπροστά τους την καχυποψία, τον αποκλεισμό και την αμφισβήτηση, είναι σημαντικό να υπάρχει έγκυρη ενημέρωση για τις συνθήκες που αναγκάζουν τους ανθρώπους να διαφύγουν από τον πόλεμο, τους διωγμούς και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τους εκπαιδευτικούς και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στη δράση αυτή για τη συνεργασία και την υποστήριξη. Ιδίως όμως ευχαριστούμε τις μαθήτριες και τους μαθητές των τριών νησιών που δεν έχασαν την ευκαιρία να μας διδάξουν την αγνή προσέγγιση στην ανθρωπιά, την αλληλεγγύη και την αγάπη στους συνανθρώπους μας που αγωνίζονται να βρουν ασφάλεια και αποδοχή και να ξαναχτίσουν τη ζωή τους μακριά από τις πατρίδες τους. Ανυπομονούμε για τη συνέχιση της εκπαιδευτικής μας δράσης την επόμενη σχολική χρονιά!
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter