Baw Meh, 78 ετών: «Παντρεύτηκα πολύ νέα. Το κανόνισαν οι γονείς μου. Με τον άντρα μου δεν είχαμε γνωριστεί πριν παντρευτούμε. «Είσαι πολύ λεπτή», μου είπε κι εγώ του απάντησα «είσαι όμορφος και αρρενωπός». Γελάσαμε, αλλά μετά από αυτές τις πρώτες κουβέντες, ντρεπόμασταν ακόμα και να πάμε μαζί περίπατο. Περάσαμε όμορφες […]
Η Baw Meh κάθεται στο κατώφλι της καλύβας που μοιράζεται με τα παιδιά και τα εγγόνια της στον προσφυγικό καταυλισμό Ban Mai Nai Soi.
© Η Baw Meh κάθεται στο κατώφλι της καλύβας που μοιράζεται με τα παιδιά και τα εγγόνια της στον προσφυγικό καταυλισμό Ban Mai Nai Soi.
Baw Meh, 78 ετών: «Παντρεύτηκα πολύ νέα. Το κανόνισαν οι γονείς μου. Με τον άντρα μου δεν είχαμε γνωριστεί πριν παντρευτούμε. «Είσαι πολύ λεπτή», μου είπε κι εγώ του απάντησα «είσαι όμορφος και αρρενωπός». Γελάσαμε, αλλά μετά από αυτές τις πρώτες κουβέντες, ντρεπόμασταν ακόμα και να πάμε μαζί περίπατο. Περάσαμε όμορφες και δύσκολες στιγμές. Όταν οι μάχες έφτασαν μέχρι το χωριό μας, αναγκαστήκαμε να φύγουμε. Οι στρατιώτες έκαψαν τα πάντα και χάσαμε όλη μας την περιουσία. Πολλοί φύγαμε μέσα από βουνά και ποτάμια. Ό,τι πήραμε μαζί μας ήταν ένα καλάθι με ένα τσουκάλι, ένα τσεκούρι, κάρβουνα και 30 κούπες ρύζι. Πήρα τα παιδιά αγκαλιά και φύγαμε τρέχοντας. Η παιδική τους ηλικία πέρασε ενώ τρέχαμε να σωθούμε και η ενηλικίωσή τους ξεκίνησε σε αυτό τον καταυλισμό στην Ταϋλάνδη.»
«Αναγκαστήκαμε να φύγουμε μόλις γέννησα τη μικρή μου κόρη. Ήθελα να πάει σχολείο όταν ήταν παιδί και να μορφωθεί, αλλά δεν τα καταφέραμε. Τώρα ζω μαζί της και μαζί με τους εγγονούς μου, που πηγαίνουν σχολείο στον καταυλισμό. Αυτό είναι κάτι που μου δίνει χαρά. Ελπίζω να συνεχίσουν τις σπουδές τους, επειδή θέλω να μορφωθούν. Θέλω να γίνουν σαν και εσάς» [αναφέρεται στο προσωπικό της Ύπατης Αρμοστείας].
«Πίστευα ότι θα επιστρέφαμε στο χωριό μας σύντομα αφότου φύγαμε. Δεν μπορέσαμε, όμως. Είκοσι χρόνια ζούμε σε αυτό τον καταυλισμό.»
Στη Baw-Meh αρέσει να τραγουδά παραδοσιακά τραγούδια των Karenni [μιας Σινικής – Θιβετιανής φυλής], καθώς μαγειρεύει τα απογεύματα για την οικογένειά της. Της αρέσει, ακόμη, να μιλά για τον άντρα της, που δυστυχώς πέθανε το 2013, χωρίς να καταφέρει να εκπληρώσει το όνειρό του να επιστρέψει στο χωριό του. Πολλά από τα παιδιά της και τα εγγόνια της έχουν επανεγκατασταθεί σε τρίτες χώρες. «Θα σε φροντίζω από την Αμερική, μια μέρα θα ξανάρθω να σε δω» της είπε ένας από τους εγγονούς της προτού φύγει. Όμως η BawMeh αρνείται να φύγει. Προτιμά να παραμείνει κοντά στον άντρα της που βρίσκεται θαμμένος στο δυτικό τμήμα του καταυλισμού, καθώς έτσι είναι πιο κοντά στο χωριό τους στη Μιανμάρ, που βρίσκεται μόλις στην άλλη μεριά των συνόρων, τόσο κοντά κι όμως, τόσο μακριά.
Η Baw Meh είναι πρόσφυγας της φυλής των Karenni και ζει στον προσφυγικό καταυλισμό Ban Mai Nai Soi στη Βόρεια Ταϋλάνδη. Ακόμη και σήμερα φορά παραδοσιακή ενδυμασία και κοσμήματα που έφερε μαζί της όταν εγκατέλειψε τη Μιανμάρ.
Η 78άχρονη Baw Meh (πίσω) περπατά με τις φίλες της, Κlaw Meh (δεξιά) και Oo Meh (αριστερά) στον προσφυγικό καταυλισμό Ban Mai Nai Soi.
Η 78άχρονη Baw Meh μαζί με τους δύο εγγονούς της, τον 10χρονο Ko Reh και τον 5χρονο Ti Reh στον προσφυγικό καταυλισμό Ban Mai Nai Soi, που βρίσκεται περίπου 2 χλμ. από τα σύνορα Ταϋλάνδης - Μιανμάρ.
Η Baw Meh κάθεται στο κατώφλι της καλύβας που μοιράζεται με τα παιδιά και τα εγγόνια της στον προσφυγικό καταυλισμό Ban Mai Nai Soi.
Η Baw Meh (αριστερά) παρακολουθεί τη φίλη της, Κlaw Meh (δεξιά) καθώς η τελευταία καθαρίζει ρύζι στον προσφυγικό καταυλισμό Ban Mai Nai Soi. Όπως οι περισσότεροι πρόσφυγες που ζουν εδώ, αναγκάστηκε να φύγει μέσα από τη ζούγκλα με τον άνδρα της και τα έξι παιδιά τους, διέσχισαν ποτάμια και κοιμήθηκαν στο χορτάρι, κουβαλώντας τα υπάρχοντά τους στην πλάτη τους.
Προετοιμασία γεύματος στο εσωτερικό της καλύβας τους στον προσφυγικό καταυλισμό Ban Mai Nai Soi, από την κόρη και τον εγγονό της Baw Meh, την Pray Meh και τον Ti Reh.
Έξω από την καλύβα που μοιράζεται με την κόρη της, η Baw Meh ασχολείται με δουλειές του νοικοκυριού και ο 5άχρονος εγγονός της, Ti Reh τη βοηθά. Ο προσφυγικός καταυλισμός του Bai Nai Mai Soi είναι το σπίτι της, όπως το αποκαλεί, τα τελευταία 20 χρόνια.
Στα 77 της σήμερα, η BawMeh έφυγε από την επαρχία Kayah της Μιανμάρ το 1996. Είκοσι χρόνια αργότερα, τρεις γενιές της οικογένειάς της που ανήκει στη φυλή των Karenni, εξακολουθούν να ζουν στον προσφυγικό καταυλισμό Ban Mai Nai Soi στη Βόρεια Ταϋλάνδη. Οι πρόσφυγες Karenni της Μιανμάρ στην Ταϋλάνδη αποτελούν μία από τις πιο μακρόχρονες προσφυγικές καταστάσεις στον κόσμο. Κάποιοι από αυτούς εξετάζουν το ενδεχόμενο να επαναπατριστούν στη Μιανμάρ, καθώς οι συνθήκες εκεί βελτιώνονται
Δείξε την αλληλεγγύη σου με τους πρόσφυγες όπως η Bah Meh υπογράφοντας σήμερατην έκκληση #WithRefugees.
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter
