Μέλος Ομάδας Συντονισμού και Διαχείρισης Δομών Φιλοξενίας
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ξεκάθαρη έκφραση αγάπης ενός γιού προς τη μητέρα του. Ένας αιτών άσυλο από τη Συρία μετέφερε στα χέρια του την 98χρονη κατάκοιτη μητέρα του καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, από τη Συρία ως τη Σάμο».
Πώς θα περιέγραφες τη δουλειά σου;
Είμαι μέλος της Ομάδας Συντονισμού και Διαχείρισης Δομών Φιλοξενίας (CCCM) της οποίας ηγείται η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Η ομάδα είναι υπέυθυνη για το συντονισμό των δράσεων για προστασία των εσωτερικά εκτοπισμένων που διαμένουν σε δομές φιλοξενίας στην Ουκρανία. Στο πλαίσιο της δουλειάς μου βρίσκομαι σε συνεχή επικοινωνία με τους οργανισμούς και τους εμπλεκόμενους φορείς για την, όσο το δυνατόν, καλύτερη αντιμετώπιση των αναγκών των ανθρώπων αυτών.
Πώς αποφάσισες να εργαστείς στον ανθρωπιστικό τομέα;
Το γεγονός ότι έχω διπλή υπηκοότητα με επηρέασε ως άτομο από τα πρώτα χρόνια και με βοήθησε να αγκαλιάσω διαφορετικές κουλτούρες και να εκτιμήσω τη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη. Το 2016 στην Ελλάδα μου δόθηκε η δυνατότητα να πάρω μέρος στις δράσεις έκτακτης ανταπόκρισης στις προσφυγικές ανάγκες, υποστηρίζοντας και “τις δύο χώρες μου” – Συρία και Ελλάδα. Η πρώτη μου αποστολή με την Ύπατη Αρμοστεία εκείνη την περίοδο άλλαξε ουσιαστικά τη ζωή μου και επιβεβαίωσε την αρχική μου επιθυμία να συμβάλω ενεργά στις προσπάθειες ανακούφισης του ανθρώπινου πόνου και υποστήριξης των ανθρώπων που βρίσκονται περισσότερο σε ανάγκη.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισες δουλεύοντας μακριά από την Ελλάδα;
Όταν εργάζεσαι στον ανθρωπιστικό τομέα, μακριά από το σπίτι σου, αντιμετωπίζεις προκλήσεις που απαιτούν ανθεκτικότητα και προσαρμοστικότητα. Η προσπάθεια να ισορροπήσεις επαγγελματική και προσωπική ζωή γίνεται ιδιαίτερα δύσκολη όταν βρίσκεσαι μακριά από τα αγαπημένα σου πρόσωπα και τους ανθρώπους που σε στηρίζουν. Πρέπει να καταβάλλεις προσωπική προσπάθεια για να διατηρήσεις μια υγιή ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Παρόλες τις δυσκολίες, η ανταμοιβή για μένα είναι το να μπορώ να έχω θετικό αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων και να βλέπω από κοντά πώς μπορεί η ανθρωπιστική δράση να φέρει πραγματική αλλαγή στη ζωή κάποιου. Είναι κάτι που μου δίνει κίνητρο και τροφοδοτεί τον αρχικό μου σκοπό.
Μοιράσου μαζί μας μια εμπειρία από τη δουλειά σου στο πεδίο, που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.
Είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω μόνο μία ιστορία από τις πολλές, μοναδικές, εμπειρίες που είχα με ανθρώπους στο πλαίσιο της δουλειάς μου. Ωστόσο, δεν θα ξεχάσω ποτέ την ξεκάθαρη έκφραση ακλόνητης αγάπης ενός γιού προς τη μητέρα του. Ένας αιτών άσυλο από τη Συρία μετέφερε στα χέρια του την 98χρονη κατάκοιτη μητέρα του καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού από τη Συρία ως τη Σάμο. Δεδομένου ότι δεν είχαν υποστήριξη πίσω στην πατρίδα τους, ήταν αποφασισμένος να την πάρει μαζί του στο ταξίδι προς αναζήτηση ασφάλειας. Η αφοσίωση και η έγνοια του για τη μητέρα του, παρά τις δυσκολίες και το μακρύ ταξίδι, πραγματικά με συγκίνησαν Ήταν τιμή μου που μπόρεσα να τους βοηθήσω από αυτό το σημείο της διαδρομής τους.
Τι σημαίνει για εσένα αλληλεγγύη και πώς μπορούμε να την καλλιεργήσουμε περαιτέρω;
Για μένα, η αλληλεγγύη είναι μια ισχυρή έκφραση της ανθρωπιάς που μοιραζόμαστε όλοι μας. Η προώθηση της αλληλεγγύης είναι μια διαρκής διαδικασία που απαιτεί συλλογική προσπάθεια. Όλοι μας θα πρέπει να ενθαρρύνουμε τη δημιουργία ενός συμπεριληπτικού περιβάλλοντος, όπου κάθε άνθρωπος να νιώθει ότι τον εκτιμούν και τον σέβονται. Ελπίζω η διεθνής κοινότητα να συνεχίσει να δείχνει την αλληλεγγύη της τόσο προς τον λαό της Ουκρανίας που έχει πληγεί από τον πόλεμο όσο και προς άλλους ανθρώπους ανά τον κόσμο που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο αφιερώματος της Ύπατης Αρμοστείας για την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπιστικής Δράσης 2023.
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter