Της γης μας το καράβι τραγουδά
Θέλω να ζω σε έναν κόσμο ζωντανό,
να είναι όμορφος αυτός
και σπίτι ολονών.
Να επικρατεί αγάπη και φιλία
Και όχι φόβος και αδικία.
Να ζούμε όλοι ειρηνικά,
να συνεργαζόμαστε ομαδικά.
Θέλω να ζω σε έναν κόσμο με σεβασμό
να είναι ήρεμος κι αυτός
και στέγη των παιδιών!
Ρίκι, μαθητής ΣΤ’ Δημοτικού
Όταν η εκπαίδευση συναντά την τέχνη μέσα από βασικές ανθρώπινες αξίες, ξεπηδούν όμορφες δημιουργίες που μπορούν να δώσουν έμπνευση και να συγκινήσουν. Μια τέτοια συνάντηση πραγματοποιήθηκε στον προαύλιο χώρο του 25ου Δημοτικού Σχολείου Ιλίου και είχε ως αποτέλεσμα μια πρωτότυπη τοιχογραφία που δημιουργήθηκε με την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Ένα σημαντικό μέρος του έργου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα αποτελούν οι δράσεις συνεργασίας με την εκπαιδευτική κοινότητα με στόχο την ενημέρωση, την ευαισθητοποίηση και την κινητοποίηση των νέων ανθρώπων σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προσφύγων. Ήταν μεγάλη χαρά η πρόσκληση για συνεργασία που λάβαμε από τον δραστήριο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 25ου Δημοτικού Σχολείου Ιλίου, που θέλησε μαζί με τη Διεύθυνση του Σχολείου και με έμπνευση από τα ίδια τα παιδιά να περάσουν ένα μήνυμα για έναν κόσμο αγάπης και συμπερίληψης μέσα από μια εικαστική παρέμβαση στις εξωτερικές όψεις του σχολικού κτιρίου.
Την τοιχογραφία ανέλαβε να δημιουργήσει ο ζωγράφος Χρήστος Ρουμελιώτης γεμίζοντας τους τοίχους του σχολείου όχι μόνο με όμορφα χρώματα αλλά κυρίως με ξεχωριστά μηνύματα που εκφράζουν τις αξίες και τους στόχους των ανθρώπων του σχολείου. «Λίγα λόγια για τα παιδιά που ταξιδεύουν και πάντα θέλουν να δημιουργούν. Με οδηγό την αγάπη και μέσο τα χάρτινα καραβάκια και τις σαΐτες φεύγουν από τους γκρίζους κόσμους και οδηγούνται σε χώρες ηλιόλουστες γεμάτες χρώματα και ζωή. Εκεί που η ανιδιοτέλεια και η καλοσύνη ανθίζουν και εκεί όπου η διαφορετικότητα είναι αφορμή για καινούργιες φιλίες. Ένα μέρος σαν κι αυτό είναι το 25ο Δημοτικό Σχολείο στο Ίλιον», ανέφερε ο ίδιος.
Από την πλευρά της, η Διευθύντρια του σχολείου Αικατερίνη Αναστασίου μοιράστηκε μερικές σκέψεις με αφορμή τη νέα τοιχογραφία που κοσμεί το σχολείο: «Tης γης μας το καράβι συνεχίζει το ταξίδι του στη θάλασσα του ουρανού, στους ωκεανούς του σύμπαντος κι εμείς επιβάτες και πλήρωμα ταυτόχρονα πάνω του με εφόδια και σωσίβια τη γνώση, την αγάπη, τη φιλία και την καλοσύνη έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα κύματα του πόνου, της δυστυχίας, του θυμού και της απογοήτευσης».
Η Δήμητρα και η Μαρία, μαθήτριες της ΣΤ’ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου έστειλαν κι αυτές ένα αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον και την ελπίδα που φέρνει αυτό για έναν κόσμο όπου όλοι είναι ίσοι: «Φανταζόμαστε έναν κόσμο με ειρήνη, έναν κόσμο που να είμαστε ίσοι χωρίς ρατσισμό, πόλεμο και βία. Θεωρούμε πως ο κόσμος θα γίνει καλύτερος όταν έχουμε σεβασμό, βοήθεια και – το κυριότερο – αγάπη».
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter
