© UNHCR/Hameed Maarouf
Σε μια σκεπαστή αγορά στην ιστορική Παλιά Πόλη του Χαλεπιού, οικογένειες κάθονται στριμωγμένες μέσα στα μαγαζάκια, ο ένας δίπλα στον άλλον για να μένουν ζεστοί. Είναι τυλιγμένοι με πολλές στρώσεις από ρούχα και θερμικές κουβέρτες – τη μόνη τους προστασία από τις παγωμένες θερμοκρασίες που θερίζουν αυτές τις μέρες τη συγκεκριμένη περιοχή της βόρειας Συρίας.
Έφθασαν εδώ μετά τους καταστροφικούς σεισμούς που έπληξαν τη νότια Τουρκία και τη βόρεια Συρία στις 6 Φεβρουαρίου στοιχίζοντας μέχρι στιγμής τη ζωή σε περισσότερους από 20.000 ανθρώπους και στις δύο χώρες, ενώ άγνωστος παραμένει ο αριθμός όσων αγνοούνται ακόμη κάτω από τα ερείπια.
Οι οικογένειες που ζουν τώρα συλλογικό καταφύγιο που στήθηκε βιαστικά στην αγορά Al-Harir στο Χαλέπι βρίσκονται εδώ επειδή δεν έχουν πού αλλού να πάνε, καθώς είτε αδυνατούν είτε φοβούνται να επιστρέψουν στα σπίτια τους που έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν καταστραφεί από τους σεισμούς.
Ο Mazen, πατέρας τεσσάρων παιδιών, ο οποίος είχε κατά το παρελθόν εκτοπιστεί για πολλά χρόνια από το σπίτι του στη συνοικία Salahadin του Χαλεπιού κατά τη διάρκεια της παρατεταμένης κρίσης στη Συρία, αναφέρει πως πίστευε ότι αυτός και η οικογένειά του θα πέθαιναν όταν χτύπησε ο σεισμός τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας.
«Κοιμόμουν εκείνη τη στιγμή. [Ένιωσα] κάτι να κουνιέται και άκουσα τη γυναίκα μου να λέει «Σεισμός, σεισμός!», λέει ο Mazen. «Σηκώθηκα και κάλυψα με το σώμα μου το παιδί μου, λέγοντας στον εαυτό μου ότι αν συμβεί κάτι, θα δεχτώ εγώ [το χτύπημα] και θα σώσω το παιδί μου».
«Μετά από ένα ή δύο λεπτά, σταμάτησε και είπα, ‘δόξα τω Θεώ είμαστε ζωντανοί’. [Αλλά] ίσως και ένα λεπτό μετά, άρχισε πάλι. Ο δεύτερος σεισμός ήταν πολύ τρομακτικός. Βγήκαμε στον δρόμο και μετά από αυτό δεν επιστρέψαμε πίσω στο σπίτι», προσθέτει ο Mazen.
Φορώντας ένα γκρίζο μπουρνούζι πάνω από πολλές στρώσεις από ρούχα και ένα μαντήλι τυλιγμένο γύρω από το μάλλινο καπέλο του για περισσότερη ζέστη, ο Mazen λέει ότι ο σεισμός άφησε βαθιές ρωγμές στους τοίχους του διαμερίσματός τους που βρισκόταν στον τέταρτο όροφο και δεν νιώθουν ασφαλείς να επιστρέψουν εκεί.
Εκφόρτωση ειδών πρώτης ανάγκης όπως κουβέρτες υψηλής θερμικής απόδοσης και μαγειρικά σκεύη που θα διανεμηθούν στο τζαμί στη συνοικία Suleiman Al-Halabi στο Χαλέπι. © UNHCR/Hameed Maarouf
Ένα κοριτσάκι τρώει λίγο ψωμί στο σχολείο της συνοικίας Salahadin όπου έχουν βρει κατάλυμα δεκάδες οικογένειες από το Χαλέπι που εκτοπίστηκαν εξαιτίας των σεισμών © UNHCR/Hameed Maarouf
«Κοιμόμουν εκείνη τη στιγμή. [Ένιωσα] κάτι να κουνιέται και άκουσα τη γυναίκα μου να λέει «Σεισμός, σεισμός!», λέει ο Mazen. © UNHCR/Hameed Maarouf
Σε κοντινή απόσταση, δεκάδες ακόμα οικογένειες έχουν βρει καταφύγιο μέσα σε ένα τζαμί στη συνοικία Suleiman Al-Halabi της πόλης. Οι ενήλικες κάθονται σε ομάδες στο πάτωμα πάνω στην κόκκινη μοκέτα, ενώ τα μικρά παιδιά τρέχουν και παίζουν στον χώρο ανάμεσά τους. Οι περισσότεροι δεν έχουν τίποτε άλλο εκτός από τα ρούχα που φορούν, καθώς άφησαν τα πάντα πίσω τους εγκαταλείποντας τα σπίτια τους.
Την Τετάρτη, ομάδες από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και τον εταίρο της, τη Συριακή Αραβική Ερυθρά Ημισέληνο, μπόρεσαν να παραδώσουν αναγκαία βοήθεια σε όσους έχουν βρει καταφύγιο στο τζαμί. Από τη Δευτέρα, η Ύπατη Αρμοστεία και οι εταίροι της διανέμουν στους Σύρους που επλήγησαν από τον σεισμό είδη πρώτης ανάγκης που βρίσκονταν ήδη αποθηκευμένα στην περιοχή, όπως θερμικές κουβέρτες, στρώματα, ηλιακές λάμπες και χειμωνιάτικα ρούχα.
«Πρόκειται για μια κρίση μέσα στην κρίση.»
Πολλοί από τους πληγέντες ζούσαν ήδη σε δεινή κατάσταση πριν από την καταστροφή. Εκατομμύρια άνθρωποι στα βορειοδυτικά της χώρας, κοντά στα τουρκικά σύνορα, είχαν ήδη εκτοπιστεί από τα σπίτια τους κατά τη διάρκεια της δωδεκαετούς κρίσης. Πολλοί περισσότεροι είναι όσοι παλεύουν για την καθημερινή τους επιβίωση εξαιτίας του συνδυασμού της οικονομικής αναταραχής και της εκτίναξης των τιμών.
«Πρόκειται για μια κρίση μέσα στην κρίση», δήλωσε ο Αντιπρόσωπος του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στη Συρία, Sivanka Dhanapala, στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια ενημέρωσης προς τον Τύπο την Παρασκευή. «6,8 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ήδη εκτοπιστεί στο εσωτερικό της χώρας, και αυτό ήταν πριν από τον σεισμό. Πρόκειται για ανθρώπους που ζουν σε πολύ δύσκολες συνθήκες, με επισφαλή στέγαση, και είναι αυτοί φυσικά που έχουν πληγεί περισσότερο.»
«Είναι κυριολεκτικά η πιο κρύα εποχή του χρόνου στη Συρία, με χιονοθύελλες να μαίνονται στις πληγείσες περιοχές», πρόσθεσε ο κ. Dhanapala. «Αυτό φυσικά επηρεάζει την πρόσβαση, καθώς έχουν καταστραφεί δρόμοι που θα επέτρεπαν την προσέγγιση των ανθρώπων – είναι πολύ, πάρα πολύ δύσκολο».
Αμέσως μετά τους σεισμούς, οι εταίροι της Ύπατης Αρμοστείας στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας μπόρεσαν να διανείμουν προαποθηκευμένα αποθέματα ανθρωπιστικής βοήθειας σε μερικούς από τους πιο ευάλωτους επιζώντες. Όμως, οι ζημιές στον μοναδικό δρόμο που χρησιμοποιείται για την οδική μεταφορά διεθνούς βοήθειας στη βορειοδυτική Συρία από την Τουρκία είχαν εμποδίσει τις προσπάθειες να μεταφερθεί περισσότερη βοήθεια.
Τώρα που ο δρόμος άνοιξε ξανά, η πρώτη αυτοκινητοπομπή ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ με έξι φορτηγά έφτασε την Πέμπτη και περισσότερη βοήθεια είναι καθ’ οδόν.
Προς το παρόν, κύριο μέλημα είναι η παροχή σωτήριας βοήθειας σε όσους έχουν χάσει τα πάντα ώστε να αντέξουν τον χειμώνα.
Ενώ στέκεται έξω από τη βιτρίνα του καταστήματος όπου βρήκε καταφύγιο η οικογένειά του στη σκεπαστή αγορά του Χαλεπιού, ο Mazen γνωρίζει ότι είναι μεταξύ των τυχερών και προς το παρόν προτιμά να μην κάνει μακροπρόθεσμα σχέδια.
«Μπορούμε να σκεφτούμε μόνο αυτή τη στιγμή», λέει. «Αύριο, δεν ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί, αλλά προς το παρόν, Alhamdulillah [δόξα τω Θεώ], είμαστε ασφαλείς».
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter
