O 60χρονος Αφγανός πρόσφυγας Bahadur, στέκεται στα συντρίμμια του σπιτιού του μετά τις πλημμύρες των μουσώνων στην Επαρχία Khyber Pakhtunkhwa του Πακιστάν. © UNHCR/Usman Ghani
Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Filippo Grandi καλεί τους παγκόσμιους ηγέτες να ανακόψουν τις πιο καταστροφικές ανθρωπιστικές συνέπειες της κλιματικής κρίσης και να αποτρέψουν ένα ολέθριο μέλλον για εκατομμύρια εκτοπισμένους ανθρώπους.
«Η Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα, COP27, πρέπει να εξοπλίσει τις χώρες και τις κοινότητες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της κλιματικής κρίσης ώστε να είναι προετοιμασμένες για ακραία καιρικά φαινόμενα και να μπορούν να προσαρμοστούν και να ελαχιστοποιήσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής έκτακτης ανάγκης», δήλωσε ο Filippo Grandi. «Δεν μπορούμε να αφήσουμε εκατομμύρια εκτοπισμένους και τις χώρες που τους φιλοξενούν να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής».
Οι ακραίες κλιματικές μεταβολές σε συνδυασμό με τις συγκρούσεις, την οξεία επισιτιστική ανασφάλεια, την άνοδο των τιμών και τις παρατεταμένες επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού πλήττουν τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Όμως οι πληθυσμοί που ευθύνονται λιγότερο για την κλιματική κρίση και είναι λιγότερο προετοιμασμένοι να προσαρμοστούν στα ακραία φαινόμενά της, είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο.
Η φετινή Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα πραγματοποιείται εν μέσω κλιματικών καταστροφών – από τις ιστορικές πλημμύρες στο Πακιστάν έως τη χειρότερη ξηρασία των τελευταίων δεκαετιών στο Κέρας της Αφρικής.
Στη Σομαλία, σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί λόγω της ξηρασίας και της απειλής λιμού. Οι καταστροφικοί κυκλώνες στη Μοζαμβίκη έπληξαν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που είχαν ήδη εκτοπιστεί εξαιτίας της βίας, ενώ το Νότιο Σουδάν και το Σουδάν παλεύουν με πλημμύρες άνευ προηγουμένου για τέταρτη συνεχή χρονιά. Περισσότεροι από 3,4 εκατομμύρια εκτοπισμένοι άνθρωποι και οι χώρες υποδοχής τους αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των πρόσφατων καταστροφικών πλημμυρών στη Νιγηρία, το Τσαντ, το Καμερούν και τις χώρες του Κεντρικού Σαχέλ – Νίγηρα, Μπουρκίνα Φάσο και Μάλι – μια περιοχή που ήδη βιώνει μια από τις χειρότερες κρίσεις εκτοπισμού στον κόσμο.
Στην Περιφέρεια Απώτερου Βορρά του Καμερούν έχει ξεσπάσει ενδοκοινοτική βία μεταξύ κτηνοτρόφων, ψαράδων και αγροτών για το νερό που λιγοστεύει, καθώς η λίμνη Τσαντ και οι παραπόταμοί της έχουν στερέψει από την ξηρασία. Πάνω από 100 άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στα τέλη του περασμένου έτους και δεκάδες χιλιάδες εγκατέλειψαν τα σπίτια τους.
Στο μεταξύ, η ξηρασία στον λεγόμενο «Ξηρό Διάδρομο» της Κεντρικής Αμερικής έχει αναγκάσει τους αγρότες να καταφύγουν σε κοντινές πόλεις, όπου είναι εκτεθειμένοι στη βία των συμμοριών. Σε άλλες περιοχές, όπως η Ονδούρα, η κλιματική αλλαγή είναι ένας επιπλέον παράγοντας που πυροδοτεί τον εκτοπισμό, καθώς οι τυφώνες γίνονται όλο και πιο ισχυροί και συχνοί.
Πάνω από το 70 τοις εκατό των προσφύγων και των εκτοπισμένων παγκοσμίως προέρχονται από τις πιο ευάλωτες από πλευράς κλίματος χώρες, όπως το Αφγανιστάν, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Συρία και η Υεμένη. Για τις χώρες αυτές, το διακύβευμα των συζητήσεων σχετικά με την κλιματική κρίση είναι τεράστιο, αλλά πολύ συχνά αποκλείονται από αυτές.
Μόνο με τολμηρή δράση και με μαζική ενίσχυση της χρηματοδότησης για τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή μπορούν να περιοριστούν οι τρέχουσες και μελλοντικές ανθρωπιστικές συνέπειες της κλιματικής κρίσης στους εκτοπισμένους πληθυσμούς και τις κοινότητες υποδοχής τους. Οι επενδύσεις απαιτούν συνεργασία, συμπερίληψη και αναζήτηση λύσεων για τους πιο ευάλωτους. Οι παγκόσμιοι ηγέτες πρέπει να στραφούν σε ολοκληρωμένες δράσεις που θα έχουν διάρκεια και θα επιφέρουν αλλαγές, με τη συμμετοχή των τοπικών κοινοτήτων, των κυβερνήσεων και των εταίρων που ήδη δίνουν μάχη με τις ακραίες κλιματικές συνθήκες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η προσαρμογή δεν είναι αρκετή και θα χρειαστεί πρόσθετη χρηματοδότηση για τις αναπόφευκτες «απώλειες και ζημίες» (loss and damage) της κλιματικής αλλαγής, χαρακτηριστικό παράδειγμα των οποίων είναι το να αναγκάζεται κάποιος να εγκαταλείψει το σπίτι τoυ.
Tα προβλήματα και οι λύσεις για τους εκτοπισμένους ανθρώπους πρέπει να έχουν θέση όχι μόνο στο τραπέζι των συζητήσεων, όπως είναι η Διάσκεψη COP 27, αλλά και να βρουν πολύ μεγαλύτερη υποστήριξη στις περιοχές που είναι οι πιο ευάλωτες στην κλιματική κρίση (climate hotspots).
Σημείωση προς τους Συντάκτες:
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες θα εκπροσωπηθεί στην COP27 από τον Andrew Harper, Ειδικό Σύμβουλο της Ύπατης Αρμοστείας για την Κλιματική Δράση, και την Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Ύπατης Αρμοστείας Emtithal (Emi) Mahmoud, παγκόσμια πρωταθλήτρια slam ποίησης και πρώην Σουδανή πρόσφυγα, η οικογένεια της οποίας εξακολουθεί να πλήττεται βαθιά από την κλιματική κρίση.
Και οι δύο θα βρίσκονται στην COP27 για να εξηγήσουν πώς η κλιματική κρίση συμβάλλει στον εκτοπισμό και κάνει τη ζωή πιο δύσκολη για τους πρόσφυγες και τους ανθρώπους που έχουν ήδη ξεριζωθεί από τα σπίτια τους. Θα υπενθυμίσουν επίσης στους παγκόσμιους ηγέτες πόσο επείγουσα είναι η δράση για το κλίμα, και όχι μόνο επειδή αυτοί που ευθύνονται λιγότερο για την υπερθέρμανση του πλανήτη είναι αυτοί που πληρώνουν το πιο βαρύ τίμημα.
Περισσότερες πληροφορίες:
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter
