Αν και η Najaa είναι πρόθυμη να εργαστεί για να στηρίξει την οικογένειά της, της προσφέρουν απασχόληση μόνο εάν αφαιρέσει τη μαντίλα.
Η Najaa έφυγε από την πατρίδα της προς αναζήτηση της ασφάλειας. Αν και είναι πρόθυμη να εργαστεί και να στηρίξει την οικογένειά της, οι εργοδότες την απορρίπτουν εκτός εάν αφαιρέσει τη μαντίλα. © UNHCR Cyprus/Sebastian Rich
Η Najaa Bazaraa, 33 ετών, έφυγε από το Χαλέπι της Συρίας το 2013 με τον σύζυγό της και την οικογένειά της και ήρθε στην Κύπρο προς αναζήτηση ασφάλειας και ειρήνης. Ο αδερφός της ήταν ήδη στην Κύπρο και έτσι πήραν την απόφαση να εγκαταλείψουν τη χώρα τους όταν ο πόλεμος άρχισε να απειλεί τις ζωές τους. «Το σπίτι μας είχε ήδη βομβαρδιστεί, δεν είχαμε νερό ούτε ηλεκτρικό ρεύμα… όταν ο σύζυγός μου κινδύνευσε να χάσει τη ζωή του δύο φορές από ελεύθερους σκοπευτές στην περιοχή, αποφάσισα ότι έπρεπε να σώσουμε τις ζωές και το μέλλον των παιδιών μας.»
Ζουν στην Τάλα, ένα χωριό κοντά στην Πάφο, και πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα οικονομικά. Χωρίς δουλειά και στήριξη από τις υπηρεσίες κοινωνικής ευημερίας, η οικογένεια βασίζεται για την κάλυψη βασικών τους αναγκών σε φιλανθρωπικές οργανώσεις και ανθρώπους που νοιάζονται. Λόγω προβλημάτων υγείας ο σύζυγός της αδυνατεί να εργαστεί – εργάζεται μόνο περιστασιακά – και η Najaa, όσο και εάν προσπαθεί, δεν κατάφερε να βρει δουλειά μέχρι σήμερα. «Το Τμήμα Εργασίας με παρέπεμψε σε αρκετές δουλειές αλλά οι εργοδότες δεν με δέχονται εάν δεν αφαιρέσω τη μαντίλα μου. Κυρίως πρόκειται για δουλειές σε εστιατόρια για καθάρισμα και πλύσιμο πιάτων,»αναφέρει.
Η οικογένεια ζει σε ένα χωριό με γείτονες που νοιάζονται αλλά νιώθει ότι το μέλλον της οικογένειας στην Κύπρο είναι επισφαλές χωρίς προοπτικές εργοδότησης και νομικής σταθερότητας. Παρά το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, το οποίο εξασφάλισε η οικογένεια στην Κύπρο, η Najaa ζει συνεχώς με τον φόβο ότι θα τους στείλουν πίσω στη Συρία. Ωστόσο, τα παιδιά της πηγαίνουν σε δημόσιο σχολείο και μιλούν ελληνικά. «Εάν τους ρωτήσεις θα σου πουν ότι η Κύπρος είναι τώρα η πατρίδα τους. Η κόρη μου γεννήθηκε στην Κύπρο και τα άλλα μου παιδιά ήταν πολύ μικρά όταν πρωτοήρθαμε.»
Της Najaa της λείπει το σπίτι της και η πατρίδα της όπως ήταν πριν από τον πόλεμο. «Σίγουρα θα επέστρεφα στη Συρία αν αποκατασταθεί η ασφάλεια στη χώρα.» Ωστόσο, ύστερα από 10 χρόνια πολέμου δυσκολεύεται να πιστέψει, ακόμα κι αν τερματιζόταν η κρίση, ότι η Συρία θα μπορούσε να γίνει όπως ήταν πριν.
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter
