Η Kwthar ήθελε να συνεχίσει τις σπουδές της και να μπορεί να στηρίξει την οικογένειά της. Σήμερα είναι ιδιοκτήτρια ενός επιτυχημένου καταστήματος στην Πάφο με είδη ένδυσης χιτζάμπ.
Η Kwthar Souleman, 34 ετών, είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών από το Χαλέπι της Συρίας και ήρθε στην Κύπρο το 2015 με τον σύζυγό της και τις δύο κόρες της. Τα άλλα δύο παιδιά της γεννήθηκαν στην Κύπρο.
Σήμερα ζει στην Κύπρο με τον σύζυγό της και τα τέσσερα παιδιά της με καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.
«Όταν ξεκίνησε ο σφοδρός καταιγισμός βλημάτων και εκρήξεις βομβών, καταλάβαμε ότι έπρεπε να φύγουμε. Πήγαμε σε ένα μικρό χωριό κοντά στα τουρκικά σύνορα, αλλά λίγο μετά ούτε και εκεί είμασταν ασφαλείς και έτσι περάσαμε στην Τουρκία,» θυμάται.
Από την Τουρκία η οικογένεια έφτασε αεροπορικώς στο βόρειο τμήμα του νησιού και στη συνέχεια πέρασαν νότια, στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές. Ο σύζυγος της Kwthar ζούσε κι εργαζόταν στην Κύπρο για αρκετά χρόνια πριν αρχίσει η κρίση του 2011 και θεωρούσαν την Κύπρο ως ασφαλή επιλογή γι’αυτούς και τα δύο ανήλικα παιδιά τους.
Μη έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές της στην αρχιτεκτονική, η Kwthar ήθελε να τις συνεχίσει και ταυτόχρονα να στηρίξει την οικογένειά της. Παρά τις επίμονες αλλά ανεπιτυχείς προσπάθειές της για εξεύρεση εργασίας η Kwthar και ο σύζυγός της αποφάσισαν να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση.
Έχοντας ήδη την εμπειρία από το κατάστημα με είδη ένδυσης που διατηρούσαν στη Συρία και με μία σημαντική συριακή και αραβική κοινότητα στην Πάφο, σκέφτηκε με τον σύζυγό της ότι ένα κατάστημα με είδη ένδυσης χιτζάμπ θα είχε καλές πιθανότητες επιτυχίας.
Σήμερα είναι ιδιοκτήτρια ενός επιτυχημένου καταστήματος στη Χλώρακα, το δεύτερο κατάστημα με είδη ένδυσης χιτζάμπ στην Κύπρο.
Και η πελατεία της δεν περιορίζεται μόνο στη μουσουλμανική κοινότητα.
«Έχω Κύπριες και Βρετανίδες πελάτισσες που αγοράζουν από το κατάστημά μου καθότι είναι πιο φτηνό. Για παράδειγμα αγοράζουν τη μαντίλα και τη φορούν ως φουλάρι στο λαιμό τους».
Η Kwthar και η οικογένειά της νιώθουν ασφαλείς στην Κύπρο. Είναι ευχαριστημένη που τα παιδιά της πηγαίνουν στο σχολείο και ξεκίνησαν να μαθαίνουν διάφορα πράγματα. Όμως η Συρία θα είναι πάντα στην καρδιά της. «Θα επέστρεφα αν οι συνθήκες ήταν ασφαλείς κι αν τα παιδιά μου μπορούσαν να συνεχίσουν το σχολείο και να είχαν φυσιολογικό μέλλον εκεί.»
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter