Το ταξίδι φυγής από τη Συρία μέχρι την Κύπρο στοιχίζει πολλά

Το καταυλισμό της Κοκκινοτριμιθιάς. Το ταξίδι φυγής από τη Συρία μέχρι την Κύπρο στοιχίζει πολλά και μπορεί να τους κοστίσει την ίδιά τους τη ζωή.

«Η Συρία δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Ο θάνατος είναι πια καθημερινότητα. Έρχεται το βράδυ και δεν ξέρεις αν θα είσαι ζωντανός το πρωί, αν το σπίτι σου θα γίνει συντρίμμια μέχρι να ξημερώσει… και αν μέσα στα συντρίμμια κάπου θα βρίσκεσαι κι εσύ θαμμένος…» Λόγια της Αμίνας*, μια νεαρής γυναίκας από το Χαλέπι της Συρίας, που βρισκόταν ανάμεσα στους 47 πρόσφυγες που έφτασαν με πλοιάριο στα ΒΔ παράλια της Κύπρου το βράδυ της Τρίτης. Τη συναντήσαμε στον καταυλισμό της Κοκκινοτριμιθιάς, και συνομιλήσαμε μαζί της μέσα στο αντίσκηνο που μοιραζόταν μαζί με το σύζυγό της.

Ο διακινητής τους άφησε στα ρηχά, τους διέταξε να πηδήσουν στο νερό. Μη έχονται άλλη επιλογή, οι πρόσφυγες συμμορφώθηκαν. Η Αμίνα ωστόσο δίσταζε, όντας έξι μηνών έγκυος, φοβισμένη, ταλαιπωρημένη από το ταξίδι και την αγωνία. Ο διακινητής, όμως, δεν είχε χρόνο για χάσιμο. Την έσπρωξε στο νερό που την κάλυπτε μέχρι το στήθος. «Ήταν πολύ κρύο το νερό,» μας είπε η Αμίνα.

Μέσα στο αντίσκηνο, μαζί με τα ρούχα που στεγνώνονταν μπροστά στην θερμάστρα, βρισκόταν και το Κοράνι. Το μοναδικό πράγμα που έφερε μαζί της από τον πόλεμο, εκτός από τα λιγοστά ρούχα. «Το έχω πάντα μαζί μου, είναι το φυλακτό μου.»

Το μοναδικό πράγμα που έφερε μαζί της από τον πόλεμο, εκτός από τα λιγοστά ρούχα. «Το έχω πάντα μαζί μου, είναι το φυλακτό μου.» © UNHCR/Cyprus

Με βρεγμένα ρούχα περπατούσαν οι 47 πρόσφυγες για μισή ώρα μέσα στη νεκρή ζώνη, ακολουθώντας τη μοναδική “συμβουλή” που τους έδωσε ο διακινητής: «Μόλις βγήτε στη στεριά, περπατήστε, μπείτε στο δρόμο και κάποιο θα βρείτε,» τους είπε κι έφυγε βιαστικά με τη βάρκα προτού τον εντοπίσουν οι αρχές. Τους πρόσφυγες εντόπισαν οι στρατιώτες της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και τους μετέφεραν στον πλησιέστερο αστυνομικό σταθμό στη Δημοκρατία. Την επόμενη μέρα μεταφέρθηκαν στην Κοκκινοτριμιθιά.

Το ταξίδι φυγής από τη Συρία μέχρι την Κύπρο στοιχίζει πολλά και μπορεί να τους κοστίσει την ίδιά τους τη ζωή. Ωστόσο, είναι διατεθιμένοι να το διακινδυνεύσουν, όσοι τουλάχιστον μπορούν.

Ο πόλεμος στη Συρία διαρκεί οκτώ χρόνια σχεδόν. Έχουν χάσει κάθε ελπίδα ότι θα τελιώσει ο πόλεμος, και ότι θα μπορέσουν να ζήσουν όπως πριν. Δεν έχουν πια κάτι να χάσουν – αντίθετα, ίσως κερδίσουν το στοίχημα και καταφέρουν να βρουν ασφάλεια και μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.

*αλλαγή ονόματος για σκοπούς προστασίας

Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter