Δήλωση του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Filippo Grandi
Στο συνοριακό πέρασμα Joda στο Νότιο Σουδάν ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Filippo Grandi, συναντά την 22χρονη Dalia που επέστρεψε στην πατρίδα της. Η οικογένειά της τράπηκε σε φυγή εξαιτίας των συγκρούσεων όταν η Dalia ετοιμαζόταν να ξεκινήσει το πανεπιστήμιο στο Χαρτούμ. © UNHCR/Samuel Otieno
Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, τιμούμε τους εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους εξαιτίας της βίας και των διωγμών. Τιμούμε την απίστευτη δύναμη και την ικανότητά τους να ξεκινούν πάλι από την αρχή, παρά τις τρομακτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν.
Σπάνια η κατάσταση είναι τόσο απελπιστική όσο εδώ που βρίσκομαι τώρα, στο Jamjang, στο Νότιο Σουδάν. Τους τελευταίους μήνες σχεδόν 700.000 άνθρωποι διέσχισαν τα σύνορα από το γειτονικό Σουδάν για να ξεφύγουν από έναν καταστροφικό πόλεμο που τους στέρησε τα σπίτια, τους αγαπημένους τους ανθρώπους, τα πάντα. Ορισμένοι είχαν εγκαταλείψει τη χώρα πριν από πολλά χρόνια για να γλιτώσουν από τον εμφύλιο πόλεμο στο Νότιο Σουδάν. Τώρα αναγκάζονται να γυρίσουν πίσω σε ένα μέρος που ακόμα πασχίζει να ανακάμψει από τις χρόνιες συγκρούσεις και τον λιμό. Άλλοι είναι Σουδανοί δάσκαλοι, γιατροί, καταστηματάρχες και αγρότες, που τώρα πορεύονται στη ζωή ως πρόσφυγες.
Οι αφίξεις προσφύγων στα σύνορα δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο τις πλούσιες χώρες. Τα τρία τέταρτα των προσφύγων παγκοσμίως ζουν σε χώρες με χαμηλά ή μεσαία εισοδήματα. Είναι λάθος και ανεύθυνο να ισχυριζόμαστε ότι οι περισσότεροι από αυτούς προσπαθούν να εισέλθουν στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ.
Απλά κοιτάξτε την τραγωδία που διαδραματίζεται στο Σουδάν: είναι το γειτονικό Νότιο Σουδάν, το Τσαντ, η Αιθιοπία, και η Αίγυπτος που παρέχουν καταφύγιο στους Σουδανούς που ξεφεύγουν από τη φρίκη.
Αυτές οι χώρες λοιπόν δείχνουν ότι μπορούμε να δείξουμε αλληλεγγύη ακόμα και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Τις συγχαίρω γι’ αυτό. Όμως δεν μπορούν να το κάνουν μόνες τους. Σε μια εποχή διχασμού και αναταραχής, οι πρόσφυγες – και οι χώρες που τους υποδέχονται – μας χρειάζονται όλους ενωμένους.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι συγκρούσεις αφήνονται να φουντώνουν. Φαίνεται να απουσιάζει εντελώς η πολιτική βούληση για την επίλυσή τους. Κι ενώ αυτές οι κρίσεις πολλαπλασιάζονται, το δικαίωμα ν’ αναζητά κανείς άσυλο απειλείται. Η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, όπως για παράδειγμα εδώ, στο Jamjang, όπου σφοδρές πλημμύρες αναμένεται να κατακλύσουν χωριά και καλλιέργειες, φέρνοντας κι άλλα δεινά στο Νότιο Σουδάν.
Παρ΄όλα αυτά έχουμε ακόμα πολλούς λόγους για να ελπίζουμε. Σήμερα είναι επίσης η μέρα που γιορτάζουμε την πρόοδο που έχει σημειωθεί. Ένα νέο, φιλόδοξο αναπτυξιακό πλάνο στην Κένυα προβλέπει την μετατροπή των παλαιών προσφυγικών καταυλισμών σε οικισμούς, όπου οι πρόσφυγες θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες να προοδεύσουν και πλήρη πρόσβαση σε μια σειρά υπηρεσιών. Στην Κολομβία η Ύπατη Αρμοστεία στηρίζει ένα κυβερνητικό σύστημα για τη συμπερίληψη περίπου 2,3 εκατομμυρίων πολιτών της Βενεζουέλας στην αγορά εργασίας. Στην Ουκρανία βοηθήσαμε να στηθεί μια πλατφόρμα που υποστηρίζει τους ανθρώπους που επιφυλακτικά επιστρέφουν για να επιδιορθώσουν ή να ξαναχτίσουν τα σπίτια τους.
Η μακροπρόθεσμη προσέγγιση είναι κομβικής σημασίας- βιώσιμες δράσεις στην εκπαίδευση, στην ενέργεια, στην ασφάλεια τροφίμων, στην απασχόληση και σε άλλα, συνεργασία με τα κράτη, τους αναπτυξιακούς εταίρους και άλλους. Ας μην αφήσουμε τους πρόσφυγες μετέωρους, αντίθετα ας τους δώσουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους και να συνεισφέρουν στις κοινότητες που τους καλωσόρισαν.
Πρέπει επίσης να υπάρχουν ασφαλείς και νόμιμοι τρόποι ώστε οι πρόσφυγες να μπορούν να εγκατασταθούν κάπου αλλού, με την παροχή βίζας εργασίας, υποτροφιών ή και την επανεγκατάσταση σε κάποια άλλη χώρα. Χωρίς αυτές τις επιλογές, περισσότεροι άνθρωποι θα στρέφονται σε διακινητές αναζητώντας απελπισμένα ελπίδα και μια ευκαιρία.
Όλα αυτά απαιτούν επενδύσεις. Η διεθνής χρηματοδότηση για να βοηθήσουμε αυτούς που διαφεύγουν από τον πόλεμο στο Σουδάν και να δώσουμε τη δυνατότητα στις τοπικές αρχές και στις κοινότητες υποδοχής να επεκτείνουν τις υποδομές, τους οικισμούς και τις υπηρεσίες τους, δεν είναι αρκετή. Και παγκοσμίως πολλές άλλες κρίσεις παραμελούνται με παρόμοιο τρόπο.
Την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων αλλά και κάθε μέρα, όλοι μας μπορούμε να κάνουμε περισσότερα για να δείξουμε αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες και να εργαστούμε για έναν κόσμο όπου θα είναι ευπρόσδεκτοι ή που θα μπορούν να επιστρέψουν ειρηνικά στα σπίτια τους. Με θάρρος, δέσμευση και ανθρωπιά, οι λύσεις είναι εφικτές.
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter
