Ο Waled και η Hana ζούσαν μια ειρηνική κι ευημερούσα οικογενειακή ζωή στο Iντλίπ. Όταν έχασαν το σπίτι τους και αγαπημένα τους πρόσωπα από τους βομβαρδισμούς, αποφάσισαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή από το ν’αναζητήσουν ασφάλεια σε άλλη χώρα. Ζουν τώρα στην Πάφο κι εξαρτούνται από τη φιλανθρωπία ιδιωτών και οργανισμών για να εξασφαλίσουν τ’αναγκαία για την επιβίωση.
Waled and Hana lost their home and business in Idlib and fled for their lives in search of safety for their children. They now live in Pafos and have to rely on charity and community support to keep food on the table. © UNHCR Cyprus/Sebastian Rich
Ο Waled Alkhef, 53 ετών, και η σύζυγός του, Hana Shahin, 39 ετών, από τη Συρία, ζουν σήμερα στην Πάφο με τα οκτώ παιδιά τους, με καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.
Έφυγαν από το Ιντλίπ της Συρίας το 2017 αφ’ ότου έχασαν το σπίτι τους και στενούς συγγενείς τους από αεροπορικές επιθέσεις και εκρήξεις. «Το σπίτι μας καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς στο Iντλίπ. Όταν έχασα τον πατέρα και τον αδελφό μου από τη βία του πολέμου, αποφασίσαμε ότι δεν θα μπορούσαμε πλέον να το διακινδυνεύσουμε περισσότερο. Ο πόλεμος δεν φαινόταν να τελιώνει. Έπρεπε να φύγουμε και να βρούμε ένα ασφαλές μέρος για εμάς και την οικογένειά μας, » αναφέρει η Hana.
Ο Waled νοσταλγεί την ειρηνική ζωή που είχαν κάποτε στη Συρία: «Είχαμε μια καλή ζωή και δεν χρειαζόμασταν καμία βοήθεια από κανέναν. Είχαμε το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, είχα το δικό μου εστιατόριο που μας επέτρεπε να ζούμε μια αξιοπρεπή ζωή. Αλλά χάσαμε τα πάντα »
Το να χτίσει κανείς τη ζωή του ως πρόσφυγας σε μια νέα χώρα δεν είναι εύκολη υπόθεση, ειδικά όταν πρόκειται για μια μεγάλη οικογένεια. Ο Waled εργάζεται περιστασιακά, αλλά αυτό δεν αρκεί για να εξασφαλίσει τις ανάγκες ολόκληρης της οικογένειας και βασίζονται στη φιλανθρωπία οργανώσεων και πολιτών για τα στοιχειώδη.
Waled and Hana in their home in Pafos with five out of their eight children. © UNHCR Cyprus/Sebastian Rich
Παρά τις δυσκολίες, οι Waled και Hana επιλέγουν να μην χάσουν την ελπίδα και είναι ευγνώμονες για το τι έχουν, την ασφάλεια και την εκπαίδευση για τα παιδιά τους.
«Αισθανόμαστε ασφαλείς στην Κύπρο. Είναι σημαντικό να μην ζούμε καθημερινά με το φόβο…. Είμαι ευτυχής που τα παιδιά μου μπορούν να πάνε στο σχολείο, να αποκτήσουν εκπαίδευση και να μπορούν να ελπίζουν σ’ ένα μέλλον,» δηλώνει ο Walid.
Πράγματι, για μια ολόκληρη γενιά παιδιών από τη Συρία που δεν γνώριζαν τίποτε άλλο πέρα από τη βία και το ξεριζωμό ολόκληρη τη ζωή τους, η εκπαίδευση αποτελεί κλειδί για την αποκατάσταση της αίσθησης της κανονικότητας και να μπορούν να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον.
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter
