Με την αποφοίτησή της από την Τεχνική Σχολή της Λάρνακας χθες το βράδυ, ένα όνειρο ζωής έγινε πραγματικότητα για την 20 χρονη Balqees, από τη Σομαλία που διαμένει ως πρόσφυγας στην Κύπρο. “Σήμερα ένα όνειρο που είχα πάντα έγινε πραγματικότητα. Μπορεί να αναρωτιέστε πώς η αποφοίτηση από το γυμνάσιο μπορεί […]
A dream came true for Balqees when she graduated high school.
Με την αποφοίτησή της από την Τεχνική Σχολή της Λάρνακας χθες το βράδυ, ένα όνειρο ζωής έγινε πραγματικότητα για την 20 χρονη Balqees, από τη Σομαλία που διαμένει ως πρόσφυγας στην Κύπρο.
“Σήμερα ένα όνειρο που είχα πάντα έγινε πραγματικότητα. Μπορεί να αναρωτιέστε πώς η αποφοίτηση από το γυμνάσιο μπορεί να είναι όνειρο, αλλά για μένα είναι – αυτό δεν θα ήταν δυνατό στη χώρα μου. Μετά από τόσες πολλές προκλήσεις, δεν είναι λίγο ότι αποφοιτώ σήμερα και μπορώ να ελπίζω ότι θα μπορέσω να σπουδάσω, » ανέφερε η Balqees συγκινημένη, με τους συμμαθητές, τους καθηγητές και τους γονείς των υπόλοιπων παιδιών να την χειροκροτούν.
Συνεχίζοντας η Balqees ευχαρίστησε τον διευθυντή του σχολείου που της έδωσε την ευκαιρία να φοιτήσει στο σχολείο καθώς και τους καθηγητές της που πάντα της έδιναν την υποστήριξη που χρειαζόταν. “Ήρθα μόνη στην Κύπρο, αλλά βρήκα εδώ στο σχολείο μου, οικογένεια και αδέλφια. Κανένας στο σχολείο μου δεν με έκανε ποτέ να αισθάνομαι ξένη, επειδή έχω διαφορετική θρησκεία ή παραδόσεις. Είμαστε όλοι διαφορετικοί, αλλά είμαστε όλοι ίσοι “, ανέφερε η Balqees στη σύντομη ομιλία της στην τελετή αποφοίτησης του σχολείου της.
Η Balqees έχοντας χάσει επαφή με την οικογένειά της μέσα στην δίνη του πολέμου στη Σομαλία, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα της και ν’ αναζητήσει ασφάλεια. Φτάνοντας στην Κύπρο πριν από πέντε χρόνια, στην ηλικία των 15 ετών, βρέθηκε μόνη και μακριά από την οικογένειά της σε μια ξένη χώρα για την οποία τίποτα δεν ήξερε – ούτε τη γλώσσα ούτε για τον πολιτισμό. Ως ασυνόδευτο και χωρισμένο παιδί, ζούσε σε στέγη στη Λάρνακα μαζί με άλλα ασυνόδευτα παιδιά αιτητές ασύλου. Ξεκίνησε να πηγαίνει σε απογευματινά μαθήματα και να μαθαίνει ελληνικά, αλλά πολλές φορές ένιωθε να την πνίγει η μοναξιά και η νοσταλγία για την οικογένειά της.
Μόλις αναγνωρίστηκε πρόσφυγας, η Balqees άρχισε και πάλι να ελπίζει. Έχοντας ήδη εντοπίσει τη μητέρα της και τα μικρότερα αδέλφια της, ως αναγνωρισμένη πρόσφυγας μπορούσε πλέον να υποβάλει αίτηση για οικογενειακή επανένωση και να ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα μπορούσαν να ζήσουν και πάλι μαζί.
Κατόπιν έγκρισης της αίτησής της για οικογενειακή επανένωση, ακόμα ένα όνειρό της σύντομα θα γίνει πραγματικότητα – να ζήσει με τη μητέρα και τ’ αδέλφια της στην Κύπρο.
Νιώθωντας την ασφάλεια που παρέχει το καθεστώς του πρόσφυγα και την ανακούφιση ότι σύντομα θα βρισκόταν και πάλι με την οικογένειά της, η Balqees επικεντρώθηκε στο στόχο της και κυνήγησε το όνειρό της για εκπαίδευση. Με την υποστήριξη του σχολείου κατάφερε ν’αντεπεξέλθει τις προκλήσεις και ν’αποφοιτήσει.
Βέβαια, ο δρόμος δεν τελιώνει εδώ.Επόμενος στόχος της Βalqees είναι να σπουδάσει και να γίνει κοινωνική λειτουργός.
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter
