ΓΕΝΕΥΗ, Ελβετία, (UNHCR) – Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτέρες, προειδοποίησε την Τετάρτη για τα διογκούμενα «κενά» σε παγκόσμιο επίπεδο…
ΓΕΝΕΥΗ, Ελβετία, (UNHCR) – Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτέρες, προειδοποίησε την Τετάρτη για τα διογκούμενα «κενά» σε παγκόσμιο επίπεδο αναφορικά με την προστασία των εκατομμυρίων ανά τον κόσμο βιαίως εκτοπισμένων και ανιθαγενών, και απηύθυνε έκκληση στη διεθνή κοινότητα για άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Απευθυνόμενος σε κυβερνητικούς και άλλους εκπροσώπους στη Γενεύη στο πλαίσιο της συνάντησης για το Διάλογο του Ύπατου Αρμοστή, μια σημαντική ετήσια διάσκεψη χάραξης πολιτικής κεκλεισμένων των θυρών, ο Γκουτέρες δήλωσε ότι τα δεδομένα της περιόδου μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και της ψυχροπολεμικής περιόδου δεν αρκούν πια για να διασφαλιστεί ότι παρέχεται διεθνής προστασία σε όσους τη χρειάζονται.
"Οι σύγχρονες προκλήσεις είναι αλληλένδετες και περίπλοκες," ανέφερε ο Γκουτέρες. "Η αύξηση του πληθυσμού, η αστικοποίηση, η κλιματική αλλαγή, η λειψυδρία και η έλλειψη τροφής και ενέργειας οξύνουν τις συγκρούσεις και συνδυάζονται με άλλους τρόπους που υποχρεώνουν τα άτομα να εγκαταλείψουν τις χώρες τους."
Μερικές μέρες πριν από την 60ή επέτειο της Ύπατης Αρμοστείας στις 14 Δεκεμβρίου, ο Γκουτέρες προσδιόρισε τρεις τομείς που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή το 2011 αλλά και αργότερα: τα "κενά προστασίας" στο διεθνές σύστημα για την προστασία των εκτοπισμένων ατόμων, τη δυσανάλογη ευθύνη για τη βοήθεια των προσφύγων που βαρύνει τις φτωχές χώρες και την αποτυχία πολλών κρατών να χειριστούν την ανιθαγένεια – μια μάστιγα που στερεί από εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο την εθνικότητα και άλλα ανθρώπινα δικαιώματα.
Όσον αφορά τα κενά στην προστασία, ο Γκουτέρες ανέφερε ότι αυτά προέκυψαν από την ανεπαρκή εφαρμογή των υφιστάμενων συμβάσεων, τις ανεπαρκείς προσχωρήσεις στις σχετικές συμβάσεις και τις "τρύπες" στο διεθνές πλαίσιο προστασίας.
Επίσης, κατέδειξε την ανάγκη για δράση αναφορικά με έναν μακρύ κατάλογο προβλημάτων εκτοπισμού, για τα οποία δεν υπάρχουν σήμερα συμφωνηθείσες διεθνείς λύσεις. Στα προβλήματα αυτά συμπεριλαμβάνονται οι φυσικές καταστροφές, η κλιματική αλλαγή, οικονομικές και άλλες καταστροφές που προκαλούνται από τον άνθρωπο, η βία συμμοριών και η ευπάθεια που προκύπτει από την αβεβαιότητα που επικρατεί μετά τις συγκρούσεις.
Όσον αφορά τον καταμερισμό του βάρους, ο Ύπατος Αρμοστής επανέλαβε την έκκλησή που είχε απευθύνει τον Οκτώβριο για μια "νέα συμφωνία" που θα διασφαλίζει ότι οι χώρες ασύλου που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή δεν θα μείνουν μόνες τους στην αντιμετώπιση του εκτοπισμού από τις γειτονικές χώρες. Σήμερα, τα αναπτυσσόμενα κράτη φιλοξενούν περίπου το 80 τοις εκατό των προσφύγων παγκοσμίως.
Ο Γκουτέρες ανέφερε ότι ήδη υπάρχουν μοντέλα για βελτιωμένη κατανομή των ευθυνών και κατέδειξε τις προσπάθειες που γίνονται στις περιοχές της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας. Σε αυτές περιλαμβάνονται η πρωτοβουλία "Solidarity Cities" (Πόλεις Αλληλεγγύης) της Νοτίου Αμερικής, που προωθεί την αυτάρκεια μεταξύ των προσφύγων, η πρωτοβουλία της ίδιας περιοχής "Borders of Solidarity" (Σύνορα Αλληλεγγύης) που έχει σχεδιαστεί για να διασφαλίσει ότι οι περιπτώσεις μαζικής συρροής δεν ζημιώνουν τα συμφέροντα του πληθυσμού που φιλοξενεί τους πρόσφυγες, καθώς και στην Ασία η διαδικασία του Μπαλί που προωθεί μια πιο διευρυμένη προσέγγιση σε περίπλοκες μετακινήσεις πληθυσμών και προσφύγων.
Σχετικά με την ανιθαγένεια, ο Γκουτέρες ανέφερε ότι η ύψιστη προτεραιότητα είναι να διασφαλιστεί πως περισσότερες χώρες θα προσχωρήσουν και θα εφαρμόσουν τις δύο βασικές συμβάσεις για την ανιθαγένεια. Σήμερα, και παρόλο που έχει περάσει μισός αιώνας ή και περισσότερο από την κατάρτισή τους, η Σύμβαση του 1954 για το Καθεστώς των Ανιθαγενών φέρει μόνο 65 υπογραφές, ενώ η Σύμβαση του 1961 για την Εξάλειψη της Ανιθαγένειας μόνο 37.
"Το να μην έχεις εθνικότητα αποτελεί από μόνο του στέρηση ενός θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματος," ανέφερε ο Γκουτέρες. "Όμως, τα άτομα που δεν έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα αναπόφευκτα αντιμετωπίζουν προβλήματα και με τα υπόλοιπα δικαιώματά τους. Ενδεχομένως να μην μπορούν να εργαστούν νόμιμα ή να ταξιδέψουν. Ίσως να μην έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή στην εκπαίδευση για τους ίδιους και τα παιδιά τους."
Μοιράσου το στο Facebook Μοιράσου το στο Twitter