Сухайланын адамдарды бириктирүү сапары
Сухайла Ооганстандагы кеңири таралган зордук-зомбулуктан, коопсуздуктан жана адам укуктарынын бузулушунан качып, апасы, атасы жана бир тууган иниси менен Кыргыз Республикасына келгенде төрт гана жашта болчу.
Өтө жаш болгондуктан, анын ошол убактагы эскерүүлөрү аз.
“Туулган шаарымдан эч нерсе эсимде жок», — дейт Сухайла. «Бирок менин эсимде, биз бул жакка жаңы келгенде апам дайыма ыйлачу».
Кыргыз Республикасы тарабынан качкындар катары таанылган Сухайланын үй-бүлөсүнө өлкөдө калууга жана айрым укуктарга жана кызматтарга, анын ичинде билим алууга мүмкүндүк берүүчү, жыл сайын узартылчу убактылуу уруксаттар берилген. Ошентип, 7 жашында Сухайла 1-класста окуп баштаган.
Жаш качкын катары Сухайла кыргыз же орус тилдерин билчү эмес. Ал бул тилдерди окуй да, жаза да алган эмес жана классындагы башка балдарга жетиш үчүн аракет кылган.
Ошол жай мезгилинде ал жаштыгына карабай ишти жакшыртууга чечкиндүү болгон.
“Жай мезгилинде атам мага окууну жана жазганды жакшыртканга абдан жардам берди”,— дейт Сухайла. “Атам иштеген кошуна дагы мага жардам берип жатты. Мага бир досумдун чоң энеси жардам берип жатты. Ошол оор мезгилде мени курчап турган жакшы адамдарга ыраазымын».
4-класска жеткенде Сухайла өз классынын алдыңкыларынын бири болчу.
«Ошол оор мезгилде мени курчап турган жакшы адамдарга ыраазымын.»
Кыргыз Республикасында качкын балдар мамлекеттик башталгыч жана орто мектептерге бара алышат, ал эми жогорку билим берүү айырмаланат. Качкындар мамлекеттик стипендиялар үчүн жарандар менен атаандаша албайт, качкындардын университетке баруунун жалгыз мүмкүнчүлүгү катары алар окууга өздөрү төлөсө эсептелет. Көптөгөн качкын үй-бүлөлөр сыяктуу эле, бул Сухайланын үй-бүлөсү үчүн мүмкүн эмес болчу.
“Бир досум мага университетке кирүү экзаменин тапшыруу үчүн аны менен барууну сунуштады”, — дейт Сухайла. “Мен экзаменден өттүм, бирок ал өтпөй калды, бул коркунучтуу болду! – жана ал жакта окуунун жолун табууга кызыктым, анткени төлөмдөр чындап эле жогору болчу.
Кыргыз Республикасындагы БУУнун Качкындар боюнча комиссариаты тарабынан координацияланган социалдык, колдоо жана өнүктүрүү тармагынын бир түрү болгон Качкын жаштар тобунун мүчөсү катары Сухайла, Альберт Эйнштейн атындагы Германиянын Качкындар Академиялык Демилгесинин ДАФИ стипендиялык программасы жөнүндө маалымат алган. Бул сессияларды эстеп, Сухайла программа менен байланышты.
«Менин ата-энем биринчи курстун акысын төлөө үчүн насыя алып, мен экинчи (экинчи) курста ДАФИ стипендиясын алдым», — дейт ал сыймыктануу менен.
Жыл сайын дүйнөнүн булуң-бурчунан студенттер Кыргыз Республикасына билим алуу үчүн келишет. Көптөгөн ар түрдүү өлкөлөрдөн келген көптөгөн жаңы адамдар менен мамилелешүү Сухайланы ички дүйнөсүн кароого аргасыз кылды.
“Студенттер мени абдан кызыктырды”, — дейт Сухайла. “Бул ар түрдүү коомчулук менин көзүмдү ачты, бирок менде иденттүүлүк кризиси болду. Мен жергиликтүү белем же ооган белем? Мен ортодо болчумун. Жергиликтүү жана ооган студенттеринин арасында досторум бар болчу. Мен өзүмдү ооган деп тааныштырсам, алар мени менен сүйлөшпөй калабы деген коркуу болгон.»
Университеттеги сабактарынан шыктанган Сухайла мунун баары эмнени билдирерине ой жүгүрткөн.
“Бизде критикалык ой жүгүртүүбүздү өнүктүрүүгө багытталган философия сабактары бар болчу. Мен көп нерселерден, жашоо стилимден, досторумдун тобунан, үй-бүлөм менен болгон мамилемден шек санадым”.
Университеттин үчүнчү курсунда Сухайла өзүн ыңгайлуу сезип калды. “Мен Ооганстанда төрөлгөнүмдү жана өзүмдүн маданиятымды, элимди, каада-салттарымды эч качан унутпашымды түшүндүм, бирок ошол эле учурда мен башка өлкөдө, экинчи мекенимде жашайм, бул жерде үй-бүлөм жана досторум бар», — дейт ал. “Ооганстанда төрөлүп, Кыргызстанда чоңойгонума абдан кубандым жана ушундай жол менен жашоого көп кырдуу көз карашым бар”.
Акыл-эси тунук, жүрөгү жеңил болгон Сухайла окуусун бүтүрүүнү, ошондой эле коомчулукка кызмат кылууну, Бишкек шаарын тазалоо, дарактарды отургузуу жана балдар үйлөрүнө кийимдерди чогултуу боюнча ыктыярдуу демилгелерге катышууга милдеттенме алды.
ДАФИ стипендиялык программасынын жардамы менен 2018-жылы Сухайла Бизнести башкаруу боюнча искусство бакалавры даражасын артыкчылык диплому менен бүтүрүп, жумушка орношо баштады. Ал азыр зордук-зомбулукту азайтууга жана тынчтыкты орнотууга багытталган Швейцариялык фонд менен иштейт.
“Мени бул кызматка кызыктым, анткени алар коомдогу, өкмөттөр менен адамдардын ортосундагы чыр-чатактарды жөнгө салууда иштешет. Алар ошондой эле адамдарды бириктирүү үчүн коомдук биримдиктин үстүндө иштешет ”, — дейт Сухайла. “Ошол эле учурда Ооганстанда тынымсыз чыр-чатактар болуп турат. Мен уюмдардын бул маселелер боюнча кандай иштээри жана адамдарды бириктирүү тажрыйбасын алгым келет”.
Учурда Кыргыз Республикасы качкындарга жана жарандыгы жок адамдарга машина окуй турган жол жүрүү документтерин бербейт, демек алар чет өлкөгө чыга албайт. БУУнун Качкындар боюнча комиссариаты тарабынан берилген сунуштардан кийин, 2023-жылдын 2-майында күчүнө кирген, өзгөртүүлөр киргизилген “Качкындар жөнүндө” мыйзам качкындарга жол жүрүү документтерин берүү жол-жоболорун киргизүүнү камтыйт.
Сухайла сыяктуу кызыккан жана чечкиндүү жаштар үчүн бул абдан кызыктуу жаңылык. “Менин эң чоң кыялым – дүйнөнү кыдыруу. Мен сыртка чыгып, башка адамдар кандай жашап жатканын, көйгөйлөрүн кантип чечип жатканын, кандай көйгөйлөргө туш болуп жатканын көргүм келет”.
«Бир күнү, эгер менде мүмкүнчүлүк болсо, мен өз өлкөмө кандайдыр бир салым кошуп, өз элиме жардам бере алам».
Share on Facebook Share on Twitter
