Syrische muzikant en koffiebar uitbater Bassel Abou Fakher weet uit eigen ervaring hoe belangrijk asiel en veiligheid, samen met vriendschap, steun en doorzettingsvermogen, zijn om je leven herop te bouwen. Hij vluchtte van Syrië naar België en vond er veiligheid. Dankzij de goedheid van de mensen die op zijn pad kwamen, werd hij herenigd met zijn beste vriend – een witte herdershond genaamd Stella.
Bassel en Stella in hun nieuwe thuis in Brussel.
Bassel is gelukkig. In de zeven jaar dat hij in België is, heeft hij drie solo muziekalbums gemaakt en samen met zijn nieuwe vrienden een succesvolle koffiebar geopend. Nadat hij de oorlog in Syrië was ontvlucht en een moeilijke en gevaarlijke reis had ondernomen, was asiel verkrijgen in België letterlijk levensreddend.
Maar fysieke veiligheid was slechts het begin van zijn traject om zijn leven weer op te bouwen. Iets of iemand ontbrak, een cruciaal stukje van zijn wereld.
“Wanneer je een land ontvlucht onder oorlogsomstandigheden, betekent dat dat je alles achterlaat,” zegt Bassel. “Op de een of andere manier hangt het verlaten van een land samen met het verliezen van je identiteit en niet meer weten wie je bent.”
Voor het uitbreken van de oorlog in Syrië, kwam Stella, een kleine witte puppy, bij Bassel in Damascus wonen. Bassel was toen 12 jaar oud en Stella amper 40 dagen. Ze waren vanaf het begin onafscheidelijk.
“Stella is mijn hond, maar ze is ook mijn beste vriend. Ik hou van mijn hond!”
Een jaar later, toen Bassel net 13 was en Stella ongeveer één, brak de oorlog uit. Vier jaar later, in 2015, ontvluchtte Bassel zijn huis en het geweld in Damascus om veiligheid te zoeken in België. Ook Bassels moeder en zus vluchtten en vonden later veiligheid in Ierland en Duitsland. Zijn vader bleef achter om voor de oma van Bassel te zorgen. En ook Stella moest blijven.
Bassel doorstond een lange, moeilijke en gevaarlijke reis zonder zijn familie, op zoek naar veiligheid.
Onderweg werd hij met smokkelaars geconfronteerd en reisde van Syrië naar Libanon en vervolgens naar Turkije, waar hij met een rubberboot de overtocht naar Griekenland maakte. Na vele treinritten en urenlange wandelingen bereikte Bassel België, waar hij later asiel kreeg.
“Op dat moment was alles moeilijk.”
Maar het leven zou snel beter worden.
“In 2015 kwam ik aan in Brussel. (Na een paar maanden) kon ik gelukkig bij een Belgische familie terecht die me anderhalf jaar lang onderdak bood tot ik mijn papieren kreeg. Joannes en Anne hebben veel voor me betekend ,” zegt Bassel met een glimlach. “Het anderhalf jaar dat ik bij hen thuis heb doorgebracht, is heel belangrijk geweest voor de start van mijn leven in België. En ik ben dankbaar voor die ervaring.”
Wetende dat Stella was achtergebleven in Syrië en hoeveel ze voor hem betekende, heeft Bassels gastgezin een plan bedacht om haar naar België te halen om de beste vrienden weer samen te brengen.
“Ik ben met haar opgegroeid. Ik heb het gevoel dat ze mijn levensmaatje is. Ze betekent veel voor mij.”
Stella’s reis was niet zo gevaarlijk als die van Bassel, maar zeker wel complex. Ze werd eerst per taxi naar Libanon gebracht, waar Bassels gastvader, Joannes, haar opwachtte. Na veel vragen en papierwerk slaagde hij erin haar met het vliegtuig naar België te brengen.
Geschokt door de reis, had Stella wat tijd nodig om aan haar nieuwe thuis te wennen. Maar nu zijn Stella en Bassel weer onafscheidelijk.
De vertrouwde aanwezigheid van Stella had een grote invloed op Bassels nieuwe leven, net als de nieuwe vrienden in zijn omgeving en zijn eigen doorzettingsvermogen. Dat alles maakte dat hij zich veilig kon voelen in zijn nieuwe thuis en zich kon ontplooien.
“Wat ik het belangrijkste vind om me veilig te voelen is het creëren van die vertrouwenscirkel: het hebben van een kring van vrienden en mensen die me steunen en die op hun beurt ook op mij kunnen terugvallen.”
Met de juiste ondersteuning vond Bassel zijn draai en nam hij zijn passie voor muziek weer op.
“Muziek maken is een deel van wie ik ben.”
Tegenwoordig maakt hij zijn eigen muziek onder de naam Linear Minds. Bassel heeft intussen drie soloalbums op zijn naam staan, alsook enkele kamermuziekensembles, en hij heeft samengewerkt met verschillende filmcomponisten.
Maar Bassels talenten en ambities reiken verder dan zijn muziek.
“Mensen die me kennen, mijn vrienden, zeggen altijd dat ik super gedreven ben. Altijd aan het werk, niet te stoppen. Ze vinden me rusteloos en in het Frans noemen ze me ‘la machine’,” zegt Bassel lachend.
Bassel wilde zijn gedrevenheid en zakelijke vaardigheden combineren met zijn liefde voor zijn nieuwe gemeenschap door in zijn wijk in Brussel een ruimte te creëren waar zowel buurtbewoners als nieuwkomers van kunnen genieten. Samen met zijn twee nieuwe vrienden opende Bassel een koffiebar.
“We hebben een soort buurtgevoel gecreëerd, waar mensen ons komen opzoeken. Ze komen om met ons te praten en we vinden het leuk om ze te leren kennen. Dus het lijkt wel een soort van gemeenschap.”
En natuurlijk is de ster in de koffiebardegene naar wie het vernoemd is: Stella.
Veiligheid en de juiste ondersteuning geven mensen een tweede kans: een kans om te herstellen, te werken en te groeien. Daarom streeft UNHCR, de VN-Vluchtelingenorganisatie, ernaar dat iedereen, waar ook ter wereld, het recht heeft om asiel aan te vragen en veiligheid te vinden in een andere staat.
********
Je kan meer lezen over Bassels reis met Stella in het geïllustreerde kinderboek, Saving Stella: A Dog’s Dramatic Escape from War, uitgegeven door Bloomsberg.
Voor meer informatie over het lot van mensen die wereldwijd gedwongen worden te vluchten, vind je in het UNHCR Global Trends Rapport.
Deel op Facebook Deel op Twitter
