Afghaanse vluchteling schopt het tot Olympische Spelen
Maak kennis met taekwondo-atleet Abdullah Sediqi: vijf jaar geleden moest hij alles achterlaten en Afghanistan ontvluchten, vandaag is hij een internationale topsporter en maakt hij deel uit van het Olympisch Vluchtelingenteam in Tokio.
Abdullah Sediqi. © IOC
Met dank aan Taekwondo Vlaanderen voor het interview met Abdullah
De weg naar de Olympische Spelen is niet gemakkelijk geweest. Abdullah komt uit Afghanistan, waar hij bedreigd werd door bendes omdat hij een beloftevol taekwondo-atleet was. Uiteindelijk werd hij gedwongen te vluchten. De tocht naar Europa was hels, vertelt hij.
“Een slopende missie. Er zijn dagen geweest dat ik 12 uur aan een stuk gewandeld heb. Aan de grenzen was het altijd opnieuw bang afwachten. Amper eten. Drukte. Stress. Maar ik had een beter leven in het vooruitzicht en dat trok mij erdoor op de zware momenten.”
Na zijn aankomst in België woonde Abdullah in een asielcentrum. Later verhuisde hij naar Wilrijk, waar hij ondertussen deel uitmaakt van het Vlaamse taekwondo-topsportteam onder coach Alireza Nassrazadany. “Hij haalt echt het beste in mij naar boven als atleet,” vertelt Abdullah. “Ook met de rest van het team heb ik een familieband. Ik krijg een beurs van het IOC (Internationaal Olympisch Comité) als lid van het Olympisch Vluchtelingenteam.”
In zijn vrije tijd houdt Abdullah van snooker en naar de sauna gaan. Een vriend van hem uit Brussel is MMA-vechter (Mixed martial arts, vechtsport die zich richt op het combineren van technieken uit verschillende vechtkunsten). “Met hem durf ik al eens wat te speelvechten,” lacht Abdullah. “Dan leer ik hem dingen uit taekwondo. Allemaal voor het plezier hoor. Ik ben blij als ik mijn gedachten een beetje kan verzetten.”
Toekomstplannen
Abdullah heeft een moeilijk jaar achter de rug nadat zijn mama in juni 2020 overleed aan corona. “Haar overlijden viel mij ook zwaar. Ik had haar niet meer gezien sinds mijn komst naar België en plots krijg je dan te horen dat ze zwaar ziek is. Een tijdje later was ze er niet meer. Dat is hard. Maar ik moet verder.”
“Ik heb een moeilijk jaar achter de rug maar ik kan stilaan weer een beetje genieten van het leven.”
Nu Abdullah geselecteerd is voor het Olympische Vluchtelingenteam, is er al één grote droom verwezenlijkt. Verder hoopt hij op termijn de Belgische nationaliteit te verwerven en zich permanent in België te kunnen vestigen.
Deel op Facebook Deel op Twitter
