Dit jaar viert UNHCR, de VN-Vluchtelingenorganisatie, Wereldvluchtelingendag (20 juni) virtueel met een reeks selfie-video’s van vluchtelingen en asielzoekers waarin ze laten zien hoe ze België en het Groothertogdom Luxemburg hebben geholpen in de strijd tegen het coronavirus.
Uit het meest recente Global Trends rapport, dat ieder jaar net voor Wereldvluchtelingendag verschijnt, blijkt dat eind 2019 een ongezien aantal mensen, namelijk 79,5 miljoen, op de vlucht is. Terwijl het aantal mensen dat gedwongen wordt hun huis te ontvluchten door oorlog of vervolging blijft stijgen, bouwen vluchtelingen en asielzoekers hun leven elders weer op.
Toen enkele maanden geleden COVID-19 crisis ook in België en uitbrak, besloten verschillende vluchtelingen en asielzoekers tot actie over te gaan om hun vaardigheden en ervaring in te zetten om het virus te helpen verslaan. De selfie-video’s geven een blik achter de schermen waar we hen in actie zien, of het nu in ziekenhuizen, in de muziekstudio of op het veld is. Zo trachten ze ook in hun nieuwe thuisland een verschil te maken.
Kaneza is een vluchteling uit de DR Congo. Op amper 23-jarige leeftijd zet ze haar verpleegkundige vaardigheden in om patiënten in het UZ Brussel te helpen.
Mustafa, een vluchteling uit Irak, en Abod, die de door oorlog verscheurde stad Raqqa in Syrië ontvluchtte, hielpen de verspreiding van het virus te voorkomen door medische apparatuur te steriliseren in het AZ Damiaan in Oostende en het Brugmann ziekenhuis in Brussel.
Om te voorzien in de stijgende vraag naar mondmaskers, zetten vluchtelingen en bewoners van opvangcentra in België en Luxemburg hun naaikunsten in. Asielzoekers in de centra van het Rode Kruis in Yvoir helpen zo niet alleen de buurtbewoners gezond houden door maskers te produceren, maar hebben ook voor een bijkomende bevoorrading van ziekenhuisjassen en mondmaskers voor het lokale ziekenhuis gezorgd.
In het naaiatelier de Gouden Draad in Hasselt, gerund door Ibrahim en Kobra, tovert het koppel dat uit Iran gevlucht is, elk stuk stof dat klanten binnenbrengen gratis om tot mondmasker.
In Groothertogdom Luxemburg zette de familie Alhashimi een familiebedrijfje op: vader, moeder, dochter en zoon hebben bij hen thuis een productieketen opgezet en maken tot wel 150 maskers per dag!
Asielzoekers op de Reno boot in Gent staan dan weer bekend voor hun gemeenschapszin en vindingrijkheid. Met gerecycleerd materiaal halen ze vrijwillig zwerfvuil uit het water en zijn ze er zelfs in geslaagd een spoelbak te bouwen zodat de bewoners te allen tijde hun handen kunnen wassen om samen het virus te verslaan.
Veel mensen hadden angst voor arbeids- en voedseltekorten, dus vertrok Ihab, een Palestijnse asielzoeker, elke dag naar het veld om prei te oogsten en zorgde hij ervoor dat de rekken van supermarkten steeds gevuld waren.
“Ik werk om het land dat mij omhelsd heeft, te bedanken.” (Ihab)
Ondertussen besloot Ali, die de oorlog in Irak ontvluchtte, een online kookworkshop te organiseren, met alles erop en eraan, inclusief Oosterse invloeden en hilarische extraatjes. Via de webcam verspreidde hij zijn recepten tot in de keuken van amateurkoks. Hij leerde hen live om een divers aantal exotische gerechten te bereiden, en haalde zo de sleur uit de lockdown.
Thomas, een getalenteerde softwareontwikkelaar die Eritrea ontvluchtte, bestreed het virus op het informatiefront. Met zijn meertalige website die beschikbaar is in het Engels, Tigrinya en Amharic, geeft hij de laatste maatregelen en richtlijnen over COVID-19 door.
Met de rustgevende en meeslepende tekst van zijn lied “Qui es-tu?”, betuigt Tabero Afann, een asielzoeker uit Kameroen, zijn medeleven met de helden en gezondheidswerkers en verdrijft onze angst voor het virus.
Kaneza, Mustafa, Abod, Winnet, Sanassa, Fuminola, Jian, Ibrahim, Mohammed en Smaher en hun kinderen, Fereshteh, Victor en zijn team, Ihab, Ali, Thomas en Tabero Afann.
Deel op Facebook Deel op Twitter
