Noodhulp Ethiopië

Wat gebeurt er in Ethiopië?

Sinds het losbarsten van het gewapende conflict tussen Ethiopische regeringstroepen en de regionale overheid van Tigray begin november 2020, zijn tienduizenden vrouwen, mannen en kinderen op de vlucht geslagen. Uitgeput, wanhopig en met een minimum aan bezittingen bereiken ze de grens met Soedan. De capaciteit van de humanitaire hulp ter plaatse kwam sterk onder druk te staan.

Door het aanhoudende geweld in de Tigray regio blijft het aantal vluchtelingen en intern ontheemden toenemen.

Update augustus 2022 – Het conflict in de noordelijke Tigray regio heeft het leven van tienduizenden gekost en honderdduizenden anderen gedwongen te vluchten. Nu heeft de hele Hoorn van Afrika, met name Ethiopië, Kenia en Somalië, bovendien af te rekenen met één van de ergste droogteperiodes van de afgelopen 40 jaar.

Vooral het zuidoosten van Ethiopië is sinds 2019 hard getroffen door de droogte. Meer dan 286.000 mensen hebben hun thuis moeten achterlaten. Velen moeten lange tochten afleggen op zoek naar voedsel, water en grasland. De veestapel is sterk geslonken: meer dan 2,5 miljoen dieren kwamen om het leven vanwege de droogte. In april dit jaar hadden naar schatting reeds 8 miljoen mensen in het land nood aan humanitaire hulp vanwege de droogte. Bovendien zijn zo’n 16.000 mensen van Somalië naar Ethiopië gevlucht.

Vanwege de oorlog in Oekraïne zijn voedselprijzen – en vooral graanprijzen – in de regio gestegen. De kost van basisvoedsel in Ethiopië is met maar liefst 66% gestegen en dat op een moment wanneer humanitaire hulp aan de Hoorn van Afrika aanzienlijk gedaald is. Besparing in voedselsteun heeft een impact op zo’n 3,5 miljoen vluchtelingen in de regio. In Ethiopië en Kenia leven vluchtelingen op slechts 60% van een vol rantsoen. Vele vluchtelingen en mensen op de vlucht in eigen land kunnen zich basisvoorzieningen niet meer veroorloven.

Men verwacht dat voedselprijzen zullen blijven stijgen in de tweede helft van 2022. In juni 2022, leden zo’n 18,4 miljoen mensen in de Hoorn van Afrika aan extreme honger, ongeziene voedselonzekerheid en tekort aan water. Naar schatting 7,1 miljoen kinderen in de regio zijn ondervoed.

UNHCR is reeds ter plekke om levensnoodzakelijke steun te leveren, zoals onderdak, voedsel, water, sanitaire voorzieningen, gezondheidzorg, cash bijstand en juridische bescherming, maar meer hulp is dringend nodig.

• Voor meer informatie, zie UNHCR Regional Drought Appeal – June 2022

Het conflict broeit al enkele jaren, maar is pas in november 2020 tot een echte oorlog uitgegroeid. Abiy Ahmed kwam in 2018 aan de macht als eerste minister na het plotselinge aftreden van zijn voorganger. Hij beloofde het land te verenigen, door regionale spanningen op te lossen en ambitieuze hervormingen door te voeren. Ook eindigde hij de jarenlange oorlog met Eritrea waarvoor hij de Nobelprijs voor de Vrede ontving in 2019.

Twee jaar na Abiy Ahmed’s aanstelling, waarin de sluimerende onrust steeds meer toenam, stelde het parlement de landelijke verkiezingen uit na het uitbreken van de COVID-19 pandemie. Dit leidde tot grote onvrede bij de Tigray People’s Liberation Front (TPLF), de partij die aan het hoofd staat van het regionale bestuur van Tigray. De TPLF besloot de verkiezingen in Tigray toch te organiseren. De onrust en onenigheid over de verkiezingen resulteerde in het uitbreken van de gevechten tussen de federale regeringstroepen en de regionale troepen in Tigray.

Door het conflict in Tigray zijn tienduizenden Ethiopische gezinnen op de vlucht binnen hun eigen land (dit zijn intern ontheemden). Alleen al de stad Shire in het noorden van Tigray telt 350.000 intern ontheemden. Er zijn eveneens meer dan 60.000 mensen uit Ethiopië naar oost Soedan gevlucht (dit zijn vluchtelingen). Nog voor het conflict waren er in Tigray reeds 850.000 inwoners afhankelijk van humanitaire hulp. Er verbleven ook ruim 96.000 Eritrese vluchtelingen, verspreid over de vier vluchtelingenkampen Adi Harush, Hitsats, Mai-Aini en Shimelba.

De humanitaire situatie in Tigray blijft uiterst zorgwekkend. Veel vluchtelingen, intern ontheemden en gastgemeenschappen hebben al maanden van conflict moeten doorstaan en hebben dringend humanitaire hulp nodig. Communicatie is bijna niet mogelijk door het uitvallen van de stroom, internet en telefoonlijnen. Daarnaast zorgt een beperkte toegang tot bepaalde delen van Tigray, een instabiele en onvoorspelbare veiligheidssituatie en een tekort aan brandstof voor grote uitdagingen om reguliere hulpverlening in Ethiopië voort te zetten.

Welke hulp biedt UNHCR?

Sinds de uitbraak van het conflict zijn we ter plaatse bij de grens met Soedan en bieden we noodhulp aan vluchtelingen uit Ethiopië. Samen met de Soedanese overheid en andere partnerorganisaties werken we continu om mensen op te vangen, te beschermen en hen te voorzien van basisbehoeften. Zo delen we voedsel, schoon drinkwater, dekens, slaapmatten en brandstof uit en bieden we bescherming aan kwetsbare personen zoals kinderen, vrouwen en mensen met speciale noden.

Samen met de Soedanese autoriteiten hebben we twee vluchtelingenkampen, de Um Raquba site en de Tunaydbah site, op poten gezet. Verder roepen we de landen in de regio op om hun grenzen open te houden zodat mensen veiligheid kunnen bereiken.

UNHCR en partners zetten zich tevens dag en nacht in om hulp te bieden aan mensen op de vlucht binnen de Ethiopische landsgrenzen. We delen onder meer noodhulpgoederen uit en zorgen ervoor dat vluchtelingen overgebracht kunnen worden naar veilige gebieden.

We hebben sinds januari 2021 toegang tot de Eritrese vluchtelingenkampen Adi Harush en Mai-Aini in het zuiden van Tigray. UNHCR werkt samen met de regering en partners om weer regelmatig aanwezig te kunnen zijn in de kampen en hulp te bieden.

UNHCR kreeg pas in maart 2021, maanden na het uitbreken van het conflict, toegang tot de kampen Shemelba en Hitsats. Beiden werden geplunderd en vernield aangetroffen.

In augustus 2021 kregen UNHCR en haar partners ook weer toegang gekregen tot de Eritrese vluchtelingenkampen Mai Aini en Adi Harush. Door gevechten konden UNHCR-medewerkers tussen 13 juli en 5 augustus 2021 de kampen niet bereiken. De levering van noodhulp werd hervat voor de 23.000 vluchtelingen in beide kampen. De toegang is echter nog steeds beperkt door de complexe en onstabiele veiligheidssituatie. Vluchtelingen worden nog steeds geconfronteerd met erbarmelijke omstandigheden. Basisvoorzieningen zoals gezondheidszorg blijven onbeschikbaar en schoon drinkwater raakt op.

Het aantal vluchtelingen in de regio blijft toenemen, maar eind augustus 2022 was slechts 40 procent van het vereiste budget van UNHCR voor het land bereikt. Jouw steun is dringend nodig om alle kwetsbare mensen op de vlucht te helpen.