Wat volgt, is een samenvatting van wat Olga Sarrado Mur gezegd heeft tijdens de persbriefing van 17 februari 20223 in het Palais des Nations in Genève. Citaten mogen aan haar worden toegeschreven.
Jimmy Ogwang, een UNHCR-medewerker die actief is op het terrein, helpt nieuwkomers bij de grensovergang in Bunagana bij het instappen in een vrachtwagen naar het Nyakabanda transitcentrum in Kisoro, Oeganda.
De Democratische Republiek Congo (DRC) wordt al jaren geconfronteerd met één van de meest complexe en langdurige humanitaire crises in Afrika. Daarom hebben UNHCR, de VN-Vluchtelingenorganisatie, en 69 hulporganisaties vorige week een Regional Refugee Response Plan (RRRP) gelanceerd om dringende humanitaire hulp en bescherming te bieden aan vluchtelingen die afkomstig zijn uit de DRC.
Voor de inwerkingtreding van dit noodplan is er 605 miljoen dollar nodig om Congolese vluchtelingen bij te staan die naar buurlanden, zowel ten zuiden van de DRC als in het gebied van de Grote Meren, gevlucht zijn. Daarnaast zou er dankzij het RRRP ook steun verleend worden aan de lokale gastgemeenschappen.
Meer dan een miljoen vluchtelingen en asielzoekers uit de DRC worden opgevangen over het hele Afrikaanse continent. De meesten bevinden zich in Uganda (479.400), Burundi (87.500), de Verenigde Republiek Tanzania (80.000), Rwanda (72.200), Zambia (52.100), de Republiek Congo (28.600) en Angola (23.200).
Oeganda blijft het grootste Afrikaanse opvangland voor Congolese vluchtelingen. Alleen al in 2022 dreven de aanvallen van gewapende groepen in het oosten van de DRC ongeveer 98.000 mensen ertoe om hun land te verlaten en toevlucht te zoeken in Oeganda, waar op dit moment in totaal bijna een half miljoen Congolese vluchtelingen worden opgevangen.
In veel van deze opvanglanden hebben de vluchtelingenkampen inmiddels hun capaciteit bereikt of zelfs overschreden. De beschikbare basisdiensten zoals gezondheidszorg, toegang tot water en sanitaire voorzieningen worden daardoor ernstig overbelast of zijn te duur geworden. De stijgende prijzen als gevolg van het conflict in Oekraïne hebben ervoor gezorgd dat een steeds grotere groep mensen moeilijkheden ondervindt om in hun basisbehoeften te voorzien en geconfronteerd wordt met voedselonzekerheid.
UNHCR en haar partners roepen de internationale gemeenschap op om deze opvanglanden te blijven ondersteunen, zodat kwetsbare vluchtelingen kunnen blijven rekenen op toegang tot bescherming, onderdak, voedsel, gezondheidszorg, onderwijs en andere basisdiensten. Naast deze noodhulp wil het RRRP ook de economische zelfstandigheid en weerbaarheid van zowel de vluchtelingen als van de gastgemeenschappen bevorderen. De focus zal hierbij liggen op initiatieven die de economische zelfredzaamheid van jongeren en vrouwen promoten.
De situatie in DRC wordt op dit moment gekenmerkt door een instabiele sociaaleconomische en politieke context, die versterkt werden door de blijvende gevolgen van de COVID-19-pandemie. Daarenboven zorgen de terugkerende aanvallen van gewapende niet-statelijke groepen op burgers, het geweld tussen gemeenschappen en ernstige mensenrechtenschendingen ervoor dat mensen op de vlucht moeilijk naar hun huizen en voormalige bestaansmiddelen kunnen terugkeren. Daarnaast zullen deze factoren naar verwachting ook leiden tot aanhoudende vluchtelingenstromen naar buurlanden van de DRC in 2023.
Binnen de DRC zijn ook meer dan 5,8 miljoen vrouwen, mannen en kinderen intern ontheemd door het conflict. In de oostelijke provincies zijn meer dan 132 niet-statelijke gewapende groeperingen actief. In deze regio worden de meeste intern ontheemde mensen opgevangen in magazijnen, scholen, kerken of in gastgemeenschappen. Sinds maart 2022 werden alleen al in de provincie Noord-Kivu minstens 521.000 mensen ertoe gedwongen om te vluchten.
Deel op Facebook Deel op Twitter
